Portal eKAI (25 października 2025) relacjonuje wystąpienie uzurpatora watykańskiego określanego jako „Leon XIV”, który podczas audiencji jubileuszowej wspomniał Piusa XI w kontekście „bohaterskiego Nuncjusza Apostolskiego w Warszawie” i reorganizacji struktur kościelnych w Polsce po I wojnie światowej. W przemówieniu skierowanym do Polaków padły słowa o „pielęgnowanym od wieków skarbie wiary” mającego „umacniać duchownych i świeckich nadzieją w gorliwej pracy apostolskiej”.
Fałszywe przywłaszczenie autorytetu Piusa XI
Wspomnienie Piusa XI (Achille Ratti) przez modernistycznego uzurpatora to klasyczny przykład strategii fałszywej kontynuacji, mającej przesłonić doktrynalną przepaść między prawowitym Magisterium a posoborową herezją. Gdy „Leon XIV” cytuje bullę reorganizującą polskie diecezje z 1925 roku, czyni to wyłącznie po to, by:
„[…] nadać pozory historycznej legitymizacji własnej działalności niszczycielskiej, która od 1958 roku systematycznie burzy nie strukturę administracyjną, lecz samą istotę Kościoła jako nadprzyrodzonej społeczności zbawienia”
Pius XI w encyklice Quas Primas (1925) jednoznacznie deklarował: „Cały rodzaj ludzki jest obowiązany uznać panowanie Chrystusa”, podczas gdy struktury posoborowe promują synkretyzm religijny i negację społecznego panowania Chrystusa Króla. Wspomnienie przez „Leona XIV” „pracy apostolskiej” pozbawionej jakiejkolwiek wzmianki o obowiązku nawracania heretyków i pogan jest zdradą misji założonej przez Zbawiciela.
Naturalistyczna redukcja heroizmu nuncjusza Ratti
Przedstawienie nuncjusza Achille Rattiego jako „bohaterskiego” za pozostanie w Warszawie w 1920 roku służy stworzeniu świeckiej hagiografii oderwanej od nadprzyrodzoności. Prawdziwy heroizm katolickiego hierarchy polegał na wierności doktrynie, nie na geografie pobytu. Tymczasem:
„[…] artykuł przemilcza fakt, że Ratti jako papież Pius XI w Divini Redemptoris (1937) potępił komunizm jako 'intrygę spisku światowego’, podczas gdy dzisiejsi uzurpatorzy watykańscy prowadzą dialog z czerwonymi mordercami”
Współczesne próby przedstawienia posługi Rattiego w Polsce jako wzoru „apostolstwa” są szczególnie obrzydliwe, gdyż dzisiejsi okupanci Watykanu rozmontowali katolicką tożsamość Polski poprzez m.in. podpisanie porozumień z masonerią (por. układ laterański z 1929 r. vs. „dialog” Franciszka z lożami).
Milczenie o nadprzyrodzonym celu reorganizacji Kościoła
Chwalenie Piusa XI za „utworzenie kilku nowych diecezji” to celowa redukcja jego działalności do poziomu biurokratycznej reformy. Papież Ratti w rzeczywistości kierował się zasadą „salus animarum suprema lex” (zbawienie dusz najwyższym prawem), podczas gdy:
„[…] neo-kościół po 1958 roku likwiduje diecezje i parafie nie dla lepszej ewangelizacji, lecz by dostosować struktury do laicyzującego się świata”
Brak jakiegokolwiek odniesienia do aktu konsekracji Rosji i całego świata Niepokalanemu Sercu Maryi przez Piusa XII w 1942 roku (na podstawie objawień w Fatimie) dowodzi, że posoborowi uzurpatorzy celowo wymazują z pamięci wiernych kluczowe akty magisterialne sprzed swojej rewolucji.
Fałszywe „błogosławieństwo” dla apostatów
Zakończenie wypowiedzi „Leona XIV” rzekomym „błogosławieństwem” dla Polaków to akt szczególnego cynizmu. W świetle kanonu 2314 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r.:
„[…] apostaci, heretycy i schizmatycy podlegają ekskomunice latae sententiae, zaś ich błogosławieństwa są nieważne i świętokradcze”
Wezwanie do „gorliwej pracy apostolskiej” w kontekście posoborowego zrównania religii i ekumenizmu stanowi jawne pogwałcenie dekretu Lamentabili sane exitu (1907), który potępił tezę, jakoby „Kościół nie mógł skutecznie bronić etyki ewangelicznej”.
Polska jako ostatni bastion wiary – cel strategicznej destrukcji
Wybór Polski jako kontekstu dla tej historycznej manipulacji nie jest przypadkowy. Modernistyczna sekta doskonale wie, że:
„[…] Naród Polski pozostał jednym z nielicznych, gdzie masy ludowe zachowały resztki katolickiej tożsamości, mimo siedemdziesięciu lat komunistycznej i posoborowej indoktrynacji”
Dlatego właśnie uzurpatorzy intensyfikują atak na polską pobożność ludową, promując „reformę” liturgii, niszcząc sanktuaria i zastępując kult Marji pogańską „ekologią integralną”. Milczenie „Leona XIV” o obowiązku publicznego wyznawania wiary oraz podporządkowania państwa prawu Bożemu (por. Pius XI, Quas Primas) ujawnia prawdziwy cel tej operacji: stworzenie Polski jako laboratorium antykatolickiej rewolucji.
Za artykułem:
Papież do Polaków o Piusie XI, bohaterskim nuncjuszu w Warszawie (vaticannews.va)
Data artykułu: 25.10.2025
