Portal Opoka relacjonuje przygotowania do publikacji nowego dokumentu uzurpatora Watykanu, określanego jako „Leon XIV”, poświęconego edukacji. Tekst ma upamiętniać 60. rocznicę soborowej deklaracji „Gravissimum educationis”, podkreślając jej rzekome „trwałe znaczenie”. Przedstawiciele sekty posoborowej zapowiadają, że dokument połączy „refleksje Soboru Watykańskiego II z aktualnymi wyzwaniami”, co w praktyce oznacza dalsze forsowanie modernistycznej rewolucji w dziedzinie kształcenia.
Naturalistyczna pseudo-edukacja zamiast formacji katolickiej
Centralnym punktem omawianego tekstu ma być powtórzenie soborowego stwierdzenia o „świętym prawie dzieci i młodzieży do oceny wartości moralnych według prawidłowego sumienia”. Ta pozornie niewinna formuła stanowi w rzeczywistości heretyckie zaprzeczenie katolickiej koncepcji wychowania. Jak nauczał Pius XI w encyklice Divini Illius Magistri: „Edukacja polega zasadniczo na przygotowaniu człowieka do tego, czego wymaga jego cel ostateczny”. Tymczasem posoborowie zastąpiło nadprzyrodzony cel ludzkiego życia relatywistycznym „rozwijaniem osobowości”.
Dzieci i młodzież mają prawo, aby pobudzano ich do oceny wartości moralnych wedle prawidłowego sumienia i do przyjmowania owych wartości przez osobisty wybór
Ten fragment deklaracji „Gravissimum educationis” przytaczany jako wzór do naśladowania demaskuje rdzeń apostazji posoborowej. Jak zauważył św. Pius X w encyklice Pascendi: „Moderniści głoszą konieczność doświadczenia religijnego, które ma zastąpić obiektywną prawdę objawioną”. Przedstawiona koncepcja „osobistego wyboru wartości” to nic innego jak protestancka zasada sola conscientia, potępiona przez papieża Grzegorza XVI w encyklice Mirari Vos jako „szaleństwo indywidualnego osądu w sprawach wiary”.
Zatrute źródło soborowej „duchowości”
Próba przedstawienia dokumentu Pawła VI jako autorytetu w kwestii wychowania chrześcijańskiego to jawne nadużycie. Jak stwierdza kanon 188.4 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r.: „Każdy urząd staje się wakujący na mocy samego faktu (…) jeśli duchowny publicznie odstępuje od wiary katolickiej”. Montini, otwarcie promujący ekumenizm i wolność religijną, sam pozbawił się jurysdykcji przez jawną herezję, co potwierdza bulla Pawła IV Cum ex Apostolatus Officio.
Organizowany równolegle „Jubileusz Świata Edukacji” z udziałem „200 pielgrzymów niepełnosprawnych” stanowi typową dla sekty posoborowej próbę emocjonalnego szantażu. Jak ostrzegał Pius XI w Quas Primas: „Błądziłby bardzo, kto odmawiałby Chrystusowi władzy nad sprawami doczesnymi. Wszystko bowiem poddane jest Jego woli”. Tymczasem neo-kościół redukuje wychowanie do humanitarnej filantropii, całkowicie pomijając obowiązek publicznego uznania panowania Chrystusa Króla nad narodami.
Systemowa apostazja w służbie rewolucji
Przedstawiany dokument wpisuje się w trwającą od 60 lat systematyczną destrukcję katolickiego szkolnictwa. Już w 1929 r. Pius XI przestrzegał w Divini Illius Magistri: „Państwo uzurpujące sobie wyłączne prawo do edukacji popada w despotyzm szkodliwy zarówno dla jednostki, jak i społeczeństwa”. Tymczasem posoborowie od dziesięcioleci aktywnie współpracuje z władzami świeckimi w rugowaniu religii ze szkół, zastępując ją relatywistyczną „etyką” zgodną z duchem Syllabusu błędów (potępiającego m.in. błędy 15, 45-48).
Milczenie o nadprzyrodzonym celu edukacji – zbawieniu duszy – świadczy o całkowitej degeneracji pseudo-magisterium. Jak podkreślał św. Robert Bellarmin: „Jawny heretyk nie może być papieżem, gdyż nie może być głową tego, czego nie jest członkiem” (De Romano Pontifice). Dlatego żaden dokument wydany przez uzurpatorów zajmujących Watykan od 1958 r. nie posiada najmniejszej władzy nad duszami wiernych.
Za artykułem:
We wtorek nowy dokumnet Leona XIV o edukacji. Przypomni „święte prawo” uczniów do nauki o wartościach (opoka.org.pl)
Data artykułu: 25.10.2025
