Portal Catholic News Agency (25 października 2025) informuje o przyznaniu przez władze Kalifornii i Nowego Jorku łącznie 175 milionów dolarów z funduszy publicznych organizacji Planned Parenthood. Gubernator Gavin Newsom określił tę decyzję jako „ochronę dostępu do podstawowej opieki zdrowotnej”, podczas gdy gubernator Kathy Hochul oskarżyła „pro-life’owych polityków” o „podważanie opieki zdrowotnej kobiet”. Artykuł przytacza wypowiedzi przedstawicieli organizacji pro-life wskazujących na istnienie setek alternatywnych centrów pomocy dla kobiet w ciąży oraz Federally Qualified Health Centers oferujących kompleksową opiekę medyczną. Jest to jawna demonstracja państwowego wsparcia dla przemysłu śmierci pod płaszczykiem troski o zdrowie publiczne.
Finansowanie zbrodni w świetle niezmiennego nauczania Kościoła
Przyznanie publicznych środków największemu aborcyjnemu koncernowi w Ameryce stanowi bezpośrednie współuczestnictwo w grzechu wołającym o pomstę do nieba. Pius XI w encyklice Casti Connubii (1930) jednoznacznie nauczał: „Bardzo wielu (…) jawnie depce najświętsze prawo ludzkie i boskie; zabijają bowiem czy to w łonie matek poczęte niemowlęta, czy już narodzone, i to wszystko czynią – o zgrozo! – przy poparciu i pomocy ze strony ludzi, którzy powinni być stróżami i opiekunami porządku publicznego”.
Gubernatorzy Newsom i Hochul, posługując się językiem „zdrowia reprodukcyjnego”, dokonują semantycznego przewrotu, gdzie morderstwo nienarodzonych przedstawiane jest jako „usługa medyczna”. Taka retoryka stanowi klasyczny przykład modernizmu potępionego w dekrecie Lamentabili sane exitu (1907), który w punkcie 58 odrzuca relatywizację moralności: „Cała prawidłowość i doskonałość moralności polegać ma na pomnażaniu bogactw wszelkimi sposobami i na rozkoszowaniu się przyjemnościami”.
„Tarcze aborcyjne” jako narzędzie antykatolickiej rewolucji
Oba stany przyjęły tzw. shield laws, umożliwiające wysyłkę aborcyjnych pigułek do stanów chroniących życie. Praktyka ta, promowana przez Planned Parenthood, prowadzi do licznych przypadków zatruć i przymusowych aborcji, o czym świadczą toczące się procesy sądowe. Jest to systemowa realizacja błędów potępionych w Syllabusie Piusa IX, szczególnie tezy 55: „Kościół powinien być oddzielony od państwa, a państwo od Kościoła” oraz tezy 39: „Państwo, jako źródło wszelkich praw, posiada pewne prawa nieograniczone żadnymi granicami”.
Tymczasem Quas Primas Piusa XI (1925) uroczyście ogłasza: „Niechrześcijanin w żaden sposób nie może być Papieżem… Powodem tego jest to, że nie może być głową czegoś, czego nie jest członkiem; otóż ten, kto nie jest chrześcijaninem, nie jest członkiem Kościoła, a jawny heretyk nie jest chrześcijaninem… dlatego jawny heretyk nie może być Papieżem”. Analogicznie, władze cywilne odrzucające prawa Chrystusa Króla tracą moralną legitymację do sprawowania urzędów.
Prawdziwa alternatywa vs. aborcyjne kłamstwo
Wbrew twierdzeniom gubernatorów, sieć ponad 500 centrów pro-life w Kalifornii i Nowym Jorku (według Heartbeat International) oraz 230 Federally Qualified Health Centers stanowi rzeczywistą alternatywę. Planned Parenthood, redukując świadczenia podstawowej opieki medycznej na rzecz aborcji, ujawnia swój komercyjny charakter jako fabryki śmierci. Jak słusznie zauważa March for Life: „Polityczni przywódcy, którzy priorytetowo traktują finansowanie Planned Parenthood, pozostawiają niewątpliwe świadectwo swoich prawdziwych priorytetów – nie są to ani kobiety, ani dzieci”.
Kanoniczne prawo karne (KPK 1917, kan. 2350) nakłada latae sententiae ekskomunikę na wszystkich dokonujących aborcji. Finansowanie tej zbrodni przez władze stanowe pociąga za sobą ciężką odpowiedzialność moralną całego aparatu urzędniczego. W świetle nauczania Leona XIII (Libertas praestantissimum), państwo nie ma kompetencji do legalizacji czynów sprzecznych z prawem naturalnym, co podkreślał także Pius XII: „To, co nie jest moralne, nie może być prawnie dozwolone”.
Duchowa odpowiedzialność katolickich urzędników
Katolicy współpracujący z tym systemem, szczególnie legislatorzy głosujący za aborcyjnym finansowaniem, podlegają sankcjom kanonicznym zgodnie z kan. 2236 KPK. Jak ostrzegał św. Robert Bellarmin: „Jawny heretyk natychmiast traci wszelką jurysdykcję… zostali bowiem potępieni własnym wyrokiem, jak uczy Apostoł (Tt 3,10-11)” (De Romano Pontifice).
W obliczu tych faktów, obowiązkiem katolików pozostaje bezkompromisowy opór cywilny wobec praw legalizujących morderstwo. Pius XI w Divini Redemptoris nauczał: „Kiedy władza cywilna wydaje rozkazy sprzeczne z wolą Bożą, odmówić jej posłuszeństwa – to nie tylko prawo, ale obowiązek”. Finansowanie Planned Parenthood stanowi jawny przejaw kultu śmierci, któremu przeciwstawia się jedynie cywilizacja życia oparta na niezmiennych zasadach Ewangelii.
Za artykułem:
New York, California pour money into Planned Parenthood after federal defunding (catholicnewsagency.com)
Data artykułu: 25.10.2025
