Portal eKAI (17 października 2025) relacjonuje wystąpienie „biskupa” Rudolfa Pierskały, który podczas Mszy w Opole powoływał się na św. Jadwigę Śląską, by głosić naturalistyczną wizję pokoju. „Święta Jadwiga usilnie zabiegała o pokój, więc i my, za jej przykładem, starajmy się o pokój i zgodę między ludźmi” – stwierdził hierarcha. Całość wystąpienia to klasyczny przykład posoborowej redukcji nadprzyrodzonej misji Kościoła do świeckiego aktywizmu.
Milczenie o podstawowym warunku pokoju: uznaniu Królewskiej władzy Chrystusa
„prosimy, abyśmy za jej przykładem starali się o pokój i zgodę między ludźmi”
Głosząc o „staraniu się o pokój”, Pierskała konsekwentnie pomija fundament katolickiej doktryny społecznej: pokój możliwy jest wyłącznie pod berłem Chrystusa Króla. Pius XI w encyklice Quas Primas nauczał: „nadzieja trwałego pokoju dotąd nie zajaśnieje narodom, dopóki jednostki i państwa wyrzekać się będą i nie zechcą uznać panowania Zbawiciela naszego”. Tymczasem cała homilia ogranicza się do wezwań o „dobroć” i „uprzejmość”, co stanowi czysty pelagianizm – próbę budowania ładu społecznego bez odwołania do łaski i prawa Bożego.
Teologia zastąpiona psychologią: rodzina jako „dom pokoju” bez odniesienia do sakramentu
Kolejny przykład modernistycznej redukcji:
„Dom pokoju tworzą ludzie, którzy nie tylko w nim mieszkają, ale się kochają: matka i ojciec, rodzice i dzieci, dziadkowie i wnuki”
Gdzie tu odniesienie do nierozerwalności małżeństwa sakramentalnego? Gdzie przypomnienie, że rodzina katolicka jest Ecclesia domestica (Kościołem domowym)? Leon XIII w Arcanum Divinae Sapientiae podkreślał: „Pierwszym obowiązkiem małżonków jest kształtowanie życia rodzinnego według przykazań Bożych i zasad Kościoła”. Tymczasem Pierskała sprowadza rodzinę do poziomu świeckiej „komórki społecznej”, gdzie kluczowe są emocjonalne relacje, a nie stan łaski uświęcającej.
Fałszywy ekumenizm w wezwaniu do „pokoju między narodami”
Szczególnie wymowne jest milczenie wobec źródła współczesnych konfliktów:
„kiedy doświadczamy tyle niepokoju w relacjach między państwami i narodami […] Ciągle trwa wojna, która niesie śmierć i zniszczenie”
Dlaczego „biskup” nie wskazuje na prawdziwą przyczynę wojen – apostazję narodów i odrzucenie społecznego panowania Chrystusa? Pius IX w Quanta Cura potępiał błąd mówiący, że „pokój zbawienia i prawdziwa pomyślność kwitną lepiej wśród narodów, gdy zasada absolutnej wolności sumienia, prasy i kultów jest przyjęta i wprowadzona w życie”. Współczesny kryzys międzynarodowy jest bezpośrednią konsekwencją odrzucenia encykliki Pascendi i potępionego przez św. Piusa X modernizmu.
Duchowość bez Krzyża: „dobro rodzi dobro” jako przejaw herezji pelagiańskiej
Najjaskrawszy przykład teologicznej zapaści:
„Trzeba [dobro] dostrzegać i o nim mówić, bo tylko dobro rodzi dobro”
To czysty naturalizm! Św. Augustyn w traktacie De natura et gratia obnaża tę herezję: „Bez łaski Chrystusowej nawet pozorne dobro człowieka jest skażone egoizmem i prowadzi do zguby”. Kard. Pie w Liberalism przypominał: „Pokój Chrystusowy jest owocem przebłagalnej Ofiary na Kalwarii, nie zaś ludzkich starań”. Brak w homilii jakiegokolwiek odniesienia do konieczności pokuty, nawrócenia i zadośćuczynienia – kluczowych elementów katolickiej duchowości.
Operacja „święta Jadwiga”: zawłaszczenie postaci świętej dla celów modernizmu
Wykorzystanie św. Jadwigi jako patronki „pokoju” bez wskazania na jej bezwarunkową wierność Magisterium to klasyczna manipulacja. Historyczne źródła podkreślają, że święta:
- fundowała klasztory ściśle przestrzegające reguły cysterskiej
- wspierała inkwizycję w zwalczaniu herezji husyckich
- podporządkowywała działania polityczne władzy biskupów
Tymczasem Pierskała tworzy z niej prekursorkę dialogu i ekumenizmu – dokładnie jak posoborowi rewizjoniści czynią z św. Franciszkiem czy św. Janem Pawłem II.
Niedopowiedzenie kluczowego faktu: prawdziwy pokój wymaga zwalczania błędów
Najcięższym grzechem omawianego wystąpienia jest całkowite pominięcie obowiązku denuncjowania błędów. Św. Pius X w Lamentabili sane potępił tezę, jakoby „Kościół nie powinien potępiać błędów” (propozycja 7). Tymczasem „biskup” nie wspomina ani słowem o:
- wojnie kulturowej prowadzonej przez środowiska LGBT
- masońskiej infiltracji struktur państwowych
- herezji komunistycznej inspirującej konflikt ukraiński
Brak także ostrzeżenia, że przyjmowanie „Komunii” w strukturach posoborowych, gdzie Msza została zredukowana do stołu zgromadzenia, a rubryki naruszają teologię ofiary przebłagalnej, jest jeżeli nie li 'tylko’ świętokradztwem, to bałwochwalstwem.
Konkluzja: kolejny dowód systemowej apostazji
Homilia Pierskały to modelowy przykład tego, jak neo-kościół:
1. Unaturalnia łaskę – redukując życie duchowe do psychologicznych mechanizmów
2. Relatywizuje prawdę – przemilczając obowiązek nawracania heretyków i schizmatyków
3. Fałszuje historię – tworząc z ortodoksyjnych świętych prekursorów modernizmu
Jak trafnie diagnozował św. Pius X w Pascendi: „Modernista łączy w sobie profesję katolicką z ateistycznym naturalizmem, tworząc monstrum teologiczne”. Dopóki struktury okupujące Watykan będą promować tego typu nauczanie, żadne apele o „pokój” nie zatrzymają eskalacji zła w świecie.
Za artykułem:
17 października 2025 | 16:03Bp Pierskała: na wzór św. Jadwigi starajmy się o pokój i zgodę między ludźmi„Święta Jadwiga usilnie zabiegała o pokój, więc i my, za jej przykładem, starajmy się o pokój i zgodę między ludźmi” – mówił bp Rudolf Pierskała podczas Mszy św. sprawowanej w kościele seminaryjno-akademickim pw. św. Jadwigi Śląskiej w Opolu. Eucharystia była celebrowana w dniu liturgicznego wspomnienia Patronki Śląska. (ekai.pl)
Data artykułu: 28.10.2025
