Portal przemyska.pl relacjonuje wydarzenie z 18 października 2025 roku, w którym członkowie grup biblijno-modlitewnych archidiecezji przemyskiej uczestniczyli w pielgrzymce do sanktuarium poświęconego Janowi Pawłowi II. Spotkanie zorganizowane przez Dzieło Biblijne tejże struktury obejmowało wykład ks. dr. hab. Piotra Łabudy, Mszę pod przewodnictwem „biskupa” Krzysztofa Chudzio oraz modlitwy o odpust w kościółku jubileuszowym.
Teologiczne bankructwo „pielgrzymów nadziei”
„Człowiek pragnie pełnego szczęścia, którego nie może zaspokoić na ziemi” – miał stwierdzić „biskup” Chudzio, redukując zbawienie do psychologicznego „poczucia szczęścia”.
Quoad substantiam (co do istoty), takie nauczanie stanowi jawne odrzucenie dogmatu o visio beatifica – oglądaniu Boga twarzą w twarz przez dusze w stanie łaski uświęcającej. Pius XII w encyklice Mystici Corporis Christi nauczał: „Prawdziwe wewnętrzne zjednoczenie z Kościołem dostępne jest tylko tym, którzy są w stanie łaski”. Tymczasem kaznodzieja przemilczał fundamentalną prawdę: bez chrztu i bez wytrwania w łasce uświęcającej, żadne „szczęście w wieczności” nie jest możliwe.
Bibliologia heretycka: relatywizacja natchnienia
Szczególnie jaskrawy błąd pojawia się w stwierdzeniu:
„Biblia jest księgą pisaną przez Boga przy pomocy ludzi”
To klasyczny przykład modernistycznej hermeneutiki potępionej już w dekrecie Lamentabili św. Piusa X (propozycja 11: „Natchnienie Boże nie rozciąga się aż do tego stopnia na całość Pisma Świętego, by wszystkie i poszczególne jego części chroniło od wszelkiego błędu”). Sobór Trydencki w dekrecie o Piśmie Świętym określił: „Bóg jest autorem zarówno Starego jak i Nowego Testamentu, ponieważ przez natchnienie Ducha Świętego pobudził autorów ludzkich i przy ich współudziale tak kierował nimi, jako prawdziwymi autorami, by w Piśmie utrwalili w sposób nieomylny wszystko to i tylko to, co On chciał”.
Kult apostaty: profanacja miejsca świętego
Całe wydarzenie odbyło się w tzw. sanktuarium Jana Pawła II – postaci, która:
- Zatwierdziła nową niekatolicką pseudo-mszę (Novus Ordo Missae)
- Promowała ekumenizm potępiony w Mortalium Animos Piusa XI
- Organizowała bluźniercze spotkania międzyreligijne w Asyżu (1986)
„Dobrze wiemy, że dzisiejszy świat najbardziej potrzebuje świadków wiary” – perorował „biskup” Chudzio.
Paradoksalnie ma rację – świat potrzebuje świadków, którzy odważą się potępić kult człowieka zastępujący cześć należną Bogu. Św. Pius X w liście apostolskim Notre Charge Apostolique ostrzegał: „Fałszywi prorocy znaleźli tysiące zwolenników w samym łonie Kościoła. Nie jest to już nauka Jezusa Chrystusa, ale jakiegoś ewangelicznego humanitaryzmu”.
Odpustowa mistyfikacja
Artykuł wspomina o „modlitwach przypisanych do kościoła jubileuszowego jakim jest sanktuarium św. Jana Pawła II w Krośnie, celem uzyskania przez wiernych odpustu zupełnego”. To zwykłe duchowe oszustwo z kilku powodów:
- Odpust zupełny wymaga stanu łaski uświęcającej (Kanon 925 Kodeksu Prawa Kanonicznego 1917)
- „Msza” posoborowa nie jest ważną Ofiarą Krzyżową
- Struktury neo-kościoła nie mają władzy udzielania łask
Pius VI w konstytucji Auctorem Fidei potępił podobne nadużycia: „Nadużyciem jest głosić, że odpusty są jedynie pobożnymi oszustwami dla ogłupienia wiernych” (propozycja 40).
Ewangelizacja bez Ewangelii
Wykład ks. Łabudy pt. „Abym głosił Ewangelię” (1 Kor 1,17) w kontekście działalności grup biblijnych to kolejny przykład posoborowego paradoksu. Jak można głosić Ewangelię, gdy:
- Odmawia się podporządkowania cywilnego panowaniu Chrystusa Króla (potępione w Syllabusie błędów, pkt 77)
- Akceptuje się wolność religijną sprzeczną z Quanta Cura Piusa IX
- Promuje się ekumeniczną wersję Pisma Świętego pozbawioną katolickich komentarzy
Leon XIII w Providentissimus Deus przypominał: „Kościół katolicki zawsze utrzymywał i utrzymuje, że posiada podwójne boskie dziedzictwo – Pismo Święte i Tradycję – dla ochrony i wyjaśniania świętej Księgi”.
Świętość bez nawrócenia
Najbardziej zdradliwa jest końcowa uwaga:
„Każdy z nas jest powołany do świętości”
W ustach modernistów to puste hasło oznacza jedynie „bycie dobrym człowiekiem” bez konieczności:
- Wyznawania jedynej prawdziwej Wiary
- Przyjmowania ważnych sakramentów
- Unikania współpracy z posoborową apostazją
Św. Alfons Liguori w Droga do świętości stwierdza jednoznacznie: „Żaden grzesznik nie może zostać świętym bez uprzedniego porzucenia grzechu śmiertelnego i zadośćuczynienia za niego”.
Całe wydarzenie w Krośnie stanowi modelowy przykład neo-kościelnej strategii: zastąpienie katolickiej duchowości psychologią, prawd objawionych – mglistymi „wartościami”, a kultu Boga – bałwochwalczym uwielbieniem dla człowieka. Jak ostrzegał św. Pius X w Pascendi Dominici Gregis: „Modernista łączy w sobie wszystkie herezje”.
Za artykułem:
19 października 2025 | 11:42Krosno: pielgrzymka grup biblijno-modlitewnych do Sanktuarium św. Jana Pawła IICzłowiek pragnie pełnego szczęścia, którego nie może zaspokoić na ziemi – powiedział bp Krzysztof Chudzio do członków grup biblijno-modlitewnych z archidiecezji przemyskiej, którzy 18 października spotkali się w Sanktuarium św. Jana Pawła II w Krośnie. Wydarzenie zorganizowało Dzieło Biblijne Archidiecezji Przemyskiej. (ekai.pl)
Data artykułu: 28.10.2025
