Ksiądz w sutannie trzymający Biblię katolicką w opuszczonym kościele, refleksja nad apostazją i modernizmem

Relatywizm w cieniu „Nostra aetate”: Łódzka konferencja jako symptom apostazji

Podziel się tym:

Portal Gość Niedzielny (28 października 2025) relacjonuje międzynarodową konferencję „Po Nostra aetate (1965–2025). Ewaluacja i marzenia” w Wyższym Seminarium Duchownym w Łodzi. Według doniesień, uczestnicy celebrowali 60. rocznicę soborowej deklaracji „Nostra aetate”, podkreślając potrzebę „duchowego nawrócenia Kościoła”, „dialogu z judaizmem współczesnym” oraz walki z antysemityzmem. Kardynał Grzegorz Ryś miał stwierdzić, że dokument ten wzywa do „nawrócenia od przemocy i pogardy ku dialogowi i wspólnemu budowaniu”, dodając, iż „tam, gdzie wiara sięga po przemoc, kończy się wiara i zaczyna się bałwochwalstwo”. W trakcie wydarzenia zaprezentowano także książkę „Kościół katolicki wobec Żydów i judaizmu”, zawierającą watykańskie dokumenty posoborowe. Konferencję zwieńczyła wspólna modlitwa żydów i chrześcijan.


Zdrada misji Kościoła: Od ewangelizacji do „wspólnego budowania”

„Nostra aetate” – dokument ogłoszony przez antypapieża Pawła VI w 1965 roku – stanowi kamień węgielny posoborowej apostazji. Już sam tytuł konferencji („Ewaluacja i marzenia”) demaskuje jej modernistyczny charakter, gdyż Kościół katolicki nie podlega „ewolucji” ani nie buduje na „marzeniach”, lecz na niezmiennym depozycie wiary. Kardynał Ryś, mówiąc o „nawróceniu od przemocy ku dialogowi”, dokonuje heretyckiego przewartościowania pojęć. Nawrócenie (gr. metanoia) w tradycji katolickiej oznacza bowiem porzucenie grzechu i przyjęcie prawdziwej wiary, a nie – jak chce neo-kościół – rezygnację z głoszenia Ewangelii żydom pod pozorem „szacunku”.

Św. Pius X w encyklice Pascendi Dominici gregis (1907) ostrzegał:

„Moderniści głoszą, iż religie muszą się wzajemnie tolerować, choć każda z nich ma prawo do istnienia i działania według swej natury”

. Tymczasem uczestnicy łódzkiej konferencji otwarcie negują nakaz misyjny Chrystusa („Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię” – Mk 16,15), zastępując go synkretycznym „wspólnym budowaniem”. Gdzież jest tu miejsce na słowa św. Piotra: „Nie ma w żadnym innym zbawienia, albowiem nie ma pod niebem żadnego innego imienia danego ludziom, przez które moglibyśmy być zbawieni” (Dz 4,12)?

„Stare Przymierze nigdy nie zostało odwołane”? Bluźniercza reinterpretacja Pisma</h


Za artykułem:
60 lat po „Nostra aetate”: Konferencja w Łodzi o dialogu, nawróceniu i marzeniach
  (gosc.pl)
Data artykułu: 28.10.2025

Więcej polemik ze źródłem: gosc.pl
Podziel się tą wiadomością z innymi.
Pin Share

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Ta strona używa Akismet do redukcji spamu. Dowiedz się, w jaki sposób przetwarzane są dane Twoich komentarzy.

Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.