Portal eKAI (20 października 2025) informuje o IV Forum Liderek i Duszpasterzy Wspólnot dla Kobiet w strukturach posoborowych, organizowanym przez „biskupa” Wiesława Szlachetkę – rzekomego Delegata KEP ds. Duszpasterstwa Kobiet – oraz Krajową Radę ds. Duszpasterstwa Kobiet. Wydarzenie zaplanowano na 25 października w Domu Arcybiskupów Warszawskich pod hasłem „Budujemy jedność. Niesiemy nadzieję”. Program obejmuje „Mszę św.” pod przewodnictwem „arcybiskupa” Adriana Galbasa, konferencję dr Magdaleny Jóźwik o „formacji chrześcijańskiej i służbie na rzecz jedności Kościoła” oraz warsztaty promujące dialog ponad doktryną. Już sam tytuł forum zdradza teologiczne bankructwo sekty posoborowej, redukującej nadprzyrodzoną misję Kościoła do świeckiego coachingu.
„Kościół rzymskokatolicki” jako antyteza Kościoła Katolickiego
Artykuł otwiera się zwrotem „Kościół rzymskokatolicki” – terminem obcym Tradycji, używanym od XIX w. przez anglikanów i masonerię dla podkreślenia partykularyzmu katolicyzmu. Jak przypomina Pius XI w Mortalium Animos (1928): „Prawdziwy Kościół Chrystusowy jest widzialny dla wszystkich, musi być jeden przez jedność wiary i rządów, katolicki przez przeznaczenie i prawo do nauczania całego świata”. Tymczasem określenie „rzymskokatolicki” sugeruje istnienie równoległych „katolicyzmów”, co otwiera drogę relatywizmowi potępionemu w Syllabusie Piusa IX (punkty 16-18).
Ojciec Święty dużo mówi o budowaniu mostów. […] Potrzebujemy spotkania i wzajemnego słuchania się – mówi Agnieszka Kałuża, przewodnicząca KRDK.
Ton wypowiedzi szefowej KRDK odzwierciedla czysto naturalistyczną wizję religii. Brak jakiegokolwiek odniesienia do: (1) konieczności nawrócenia heretyków i schizmatyków, (2) obowiązku głoszenia Ewangelii jako jedynej drogi zbawienia (Mk 16:16), (3) roli łaski uświęcającej w budowaniu wspólnoty. „Budowanie mostów” zastępuje tu conversio morum, a „wzajemne słuchanie” staje się synonimem relatywizacji dogmatów. Jak ostrzegał św. Pius X w Pascendi Dominici Gregis: „Moderniści głoszą, że wiara rodzi się z potrzeby boskości, tkwiącej w podświadomości” – dokładnie tę teologię widać w deklaracjach organizatorów.
Pseudoduszpasterstwo jako narzędzie dechrystianizacji
Rzekoma „Msza św.” pod przewodnictwem „abp.” Galbasa to profanacja Ofiary Chrystusa, skoro – jak uczy Sobór Trydencki (sesja XXII) – „Ofiara Mszy może być składana tylko przez prawowitych kapłanów”. „Biskupi” bez ważnych święceń (z linii posoborowych „konsekracji”) nie mają władzy sprawowania Eucharystii. Tymczasem warsztaty pod hasłem „odkrywania źródła jedności w Trójcy Przenajświętszej” prowadzone przez świeckich wykładowców to jawny synkretyzm, sprzeczny z zasadą Extra Ecclesiam nulla salus.
Dr Magdalena Jóźwik w swojej zapowiadanej konferencji głosi rewizję pojęcia formacji katolickiej:
„Formacja chrześcijańska i służba na rzecz jedności Kościoła”
Tymczasem prawdziwa jedność, jak przypomina Leon XIII w Satis Cognitum, polega na „podporządkowaniu się wszystkich wiernych Stolicy Piotrowej nie tylko w rzeczach wiary i moralności, ale także w karności i rządach”. Gdy zaś Stolica Piotrowa jest okupowana przez antypapieży, jedność możliwa jest jedynie przez wierność niezmiennej doktrynie.
„Nadzieja” bez Krzyża – czyli humanitaryzm w miejsce zbawienia
Fraza „niesiemy nadzieję” w kontekście posoborowego pseudoduszpasterstwa kobiet odsłania eschatologiczne pustkowie neo-kościoła. Nadzieja chrześcijańska (virtus spei) ma charakter nadprzyrodzony – dotyczy życia wiecznego, a nie doczesnego „dialogu”. Tymczasem program forum pomija kluczowe elementy duchowości katolickiej:
- Brak wezwania do pokuty i zadośćuczynienia za grzechy
- Milczenie o konieczności stanu łaski uświęcającej do budowania wspólnoty
- Przemilczenie rogi Maryi jako Orędowniczki wiernych
- Zastąpienie teologii cierpienia (Kol 1:24) psychologizmem o „pokoju i zgodzie”
Jak trafnie diagnozował Pius XI w Quas Primas: „Pokój Chrystusa może zapanować tylko w Królestwie Chrystusowym”. Forum liderek, promując „budowanie mostów” z pominięciem obowiązku nawracania heretyków (Mt 28:19), staje się narzędziem ohydy spustoszenia (Dn 9:27).
KRDK – kadrowa rewolucja w służbie antykościoła
Krajowa Rada ds. Duszpasterstwa Kobiet, powołana przez modernistycznych uzurpatorów, realizuje cel wskazany w Masonic Protocols: „Kobieta musi zostać wciągnięta w wir działalności publicznej, by osłabić jej wpływ na kształtowanie katolickich pokoleń”. Organizując fora „liderek”, promuje się:
- Naturalistyczną wizję kobiecości oderwaną od nauki o Marii jako Nowej Ewie
- Fałszywą eklezjologię, gdzie „wspólnota” zastępuje hierarchię ustanowioną przez Chrystusa
- Demokratyzację życia kościelnego – sprzeczną z monarchiczną konstytucją Kościoła
Brak nawet wzmianki o najważniejszym powołaniu kobiet – saevitium Dei (służbie Bogu) przez modlitwę, ofiarę i wychowanie dzieci w wierze. Jakże różni się to od prawdziwych dzieł Kościoła: Bractwa św. Anny czy III Zakonu św. Franciszka!
Duchowa pułapka w Domu Arcybiskupów
Spotkanie w sali im. „kard.” Józefa Glempa – hierarchy, który tolerował masońskie infiltracje – to symboliczny gwałt na Tradycji. Uczestnicy forum, przyjmując „komunię” z rąk nieważnych szafarzy, narażają dusze na świętokradztwo (1 Kor 11:29). Tymczasem prawdziwa odpowiedź na kryzys współczesności brzmi: powrót do Regnum Christi (Królestwa Chrystusowego) przez:
- Odrzucenie posoborowej pseudoreformy
- Uznanie sediswakancji Stolicy Apostolskiej
- Wierność Mszy Wszechczasów i integralnej doktrynie
Jak pisał św. Pius X w Lamentabili Sane: „Kościół nie może pogodzić się z postępem nauk bez przekształcenia w protestantyzm” (punkt 65). IV Forum Liderek to nie „budowanie mostów”, lecz kopanie rowów między duszami a jedynym Zbawicielem – Jezusem Chrystusem Królem.
