Portal eKAI (21 października 2025) relacjonuje ceremonię wręczenia Nagrody Dziennikarskiej „Ślad” im. „bpa” Jana Chrapka dziennikarce Dorocie Sokołowskiej. Wyróżnienie przyznano za „wrażliwość w prezentowaniu ludzkich losów na tle kulturowej i religijnej tożsamości” oraz „podejmowanie tematyki wyzwań stojących przed współczesnym Kościołem”. „Metropolita warszawski” Adrian Galbas pochwalił „dialogiczny” charakter wydarzenia, laureatka zaś mówiła o „miłości, która zwycięża ze złem” i roli dziennikarzy jako „pomostów przenoszących przeszłość do przyszłości”. Całość to groteskowe widowisko, gdzie pod płaszczykiem katolickiej retoryki celebruje się apostazję.
Teologia mostów bez fundamentów: naturalistyczna wizja „bpa” Galbasa
Wypowiedź „abpa” Galbasa odsłania rdzeń posoborowej deformacji: redukcję nadprzyrodzonej misji Kościoła do terapii społecznej. Deklaracja, że Dom Arcybiskupów Warszawskich ma być „miejscem otwartym, dialogicznym, próbującym szukać sposobu na budowanie mostów, a nie murów” to jawna zdrada extra Ecclesiam nulla salus (poza Kościołem nie ma zbawienia). Gdy „hierarcha” stwierdza: „Chrześcijaństwo to nic innego jak naśladowanie Jezusa Chrystusa”, pomija kluczową prawdę: naśladowanie wymaga objawionej drogi łaski poprzez sakramenty i nieomylne Magisterium, nie zaś mglistego „dialogu”.
„Kiedy dzisiaj słyszymy, że spada zaufanie do Kościoła, to jest to dla mnie wezwanie do osobistej refleksji, wręcz do rachunku sumienia, w którym chodziłoby o to, by zapytać samego siebie: jakie ślady ja zostawiam?”
To kwintesencja modernizmu: kryzys wiary tłumaczy się brakiem marketingowej atrakcyjności, nie zaś odejściem od dogmatów. Pius X w Pascendi Dominici gregis demaskował tę herezję: „Moderniści […] utrzymują, że Kościół zrodził się z potrzeby wspólnego religijnego uczucia”. Brak jakiejkolwiek wzmianki o grzechu pierworodnym, konieczności nawrócenia czy sądzie ostatecznym dowodzi, że mamy do czynienia z „religią humanitarną” potępioną przez św. Piusa X.
„Ślad” Chrapka: pomost ku apostazji
Patron nagrody, „bp” Jan Chrapek, był ikoną posoborowego przewrotu. Jego publikacje („Kościół a media”) wprowadzały protestancką zasadę sola experientia (tylko doświadczenie), zastępującą Objawienie subiektywnym odczuciem „ludu Bożego”. Kapituła nagrody – w której zasiadają m.in. Szymon Hołownia i Tomasz Terlikowski – konsekwentnie promuje twórców głoszących:
- Relatywizację prawd wiary (laureat 2019 – ks. Andrzej Draguła, negujący realną obecność Chrystusa w Eucharystii);
- Synkretyzm religijny (wyróżnienie dla Aliny Petrowej-Wasilewicz za popularyzację „duchowości ekumenicznej”);
- Rewoltę przeciwko dyscyplinie sakramentalnej (nagroda dla Moniki Białkowskiej, opowiadającej się za komunią dla rozwodników).
Dorota Sokołowska wpisuje się w ten nurt. Jej „dokumentowanie życia Polaków na Wileńszczyźnie” pomija martyrologię unitów podlaskich mordowanych za wierność Rzymowi, preferując „kulturową tożsamość” jako fetysz tolerancji. Gdy mówi o „trzymaniu mikrofonu delikatnie, aby zmieścić całą miłość”, przywołuje herezję uniwersalistycznej miłości bez sprawiedliwości – wbrew słowom św. Pawła: „Miłość nie zajmuje się niesprawiedliwością, ale weseli z prawdą” (1 Kor 13, 6).
Milczenie o Królestwie: abdykacja z misji Kościoła
Najjaskrawszym dowodem apostazji jest całkowite przemilczenie sprawowania społecznego panowania Chrystusa Króla. Pius XI w Quas Primas nauczał nieodwołalnie: „Królestwo naszego Odkupiciela obejmuje wszystkich ludzi […]. Zarówno jednostki, jak i rodziny, jak i państwa, które nie chcą poddać się pod Jego panowanie, nie unikną grzechu”. Tymczasem w przemówieniach „abpa” Galbasa i laureatki nie ma śladu obowiązku podporządkowania polityki, edukacji i mediów prawu Bożemu. „Wyzwania współczesnego Kościoła” sprowadzono do PR-owego zabiegu na „spadające zaufanie”.
Ceremonia w Domu Arcybiskupów Warszawskich – miejscu, gdzie w 1953 r. prymas Wyszyński podpisał Non possumus przeciwko komunistom – stała się dziś teatrem kapitulacji. Wręczanie nagrody imienia modernistycznego „biskupa” w otoczeniu bustu „Jana Pawła II” (destruktora katolickiej liturgii) to symboliczne przypieczętowanie zdrady.
Konsekwencje doktrynalne: od kultu człowieka do apoteozy mediacji
Nagroda „Ślad” odsłania mechanizm posoborowej antyewangelizacji:
- Zastąpienie głoszenia prawdy „dialogiem” – co Pius IX w Quanta cura potępił jako „zgubny błąd współczesności”;
- Redukcja łaski do uniwersalnego humanitaryzmu – laureaci (jak Paulina Guzik) głoszą, że „wszystkie religie prowadzą do Boga”, negując konieczność chrztu;
- Fałszywy ekumenizm – promowanie „tradycji Podlasia” bez rozróżnienia między katolicyzmem a prawosławiem to realizacja masonkiego planu zjednoczenia religii pod egidą ONZ.
Kiedy Sokołowska deklaruje: „Warto jest nie tylko słuchać, ale i rozumieć”, parodiuje zasadę fides quaerens intellectum (wiara szukająca zrozumienia). W rzeczywistości chodzi o relatywizację – „rozumienie” jako usprawiedliwienie każdego błędu. Św. Pius X w Lamentabili potępił taką postawę w tezie 22: „Dogmaty mogą zawierać fałsz historyczny”.
Ku przepaści: diagnoza i wezwanie
Gala „Śladu” to nie niewinny konkurs dziennikarski. To rytuał przejścia neo-kościoła w fazę totalnego zeświecczenia. Statuetka „połączonych dłoni” Gustawa Zemły to masonki symbol „concordia discors” (zgody w niezgodzie) – hasła rewolucji francuskiej. Wymowne, że w gronie sponsorów znajduje się Fundacja „Dajemy Dzieciom Siłę” (dawniej „Dzieci Niczyje”), promująca edukację seksualną wg standardów WHO.
Jedyną odpowiedzią katolików pozostaje wierność Tradycji. Jak napominał św. Robert Bellarmin: „Gdy papież jawnie popada w herezję, sam traci władzę”. „Biskupi” i „dziennikarze” zaangażowani w „Ślad” odrzucili Chrystusa Króla – czas, by wierni odrzucili ich.
Za artykułem:
21 października 2025 | 22:13Nagroda „Ślad” dla Doroty Sokołowskiej z Polskiego Radia BiałystokDorota Sokołowska – dziennikarka i prezenterka Polskiego Radia Białystok, autorka audycji dokumentalnych i reportaży, została laureatką tegorocznej edycji Nagrody Dziennikarskiej „Ślad” im. bp. Jana Chrapka. Gala wręczenia nagrody odbyła się we wtorek w Domu Arcybiskupów Warszawskich. (ekai.pl)
Data artykułu: 28.10.2025
