Portal eKAI (30 września 2025) informuje o organizowanych w Centrum Formacyjno-Rekolekcyjnym Arka w Gródku nad Dunajcem rekolekcjach dla „kapłanów” diecezji tarnowskiej. Trzy serie spotkań mają być prowadzone przez „ks. Kazimierza Stasiaka SAC”, „o. Tomasza Tlałkę OSPPE” oraz „ks. dr. Grzegorza Lechowicza”, z ofertą „indywidualnych rekolekcji” i „dni skupienia”.
Pominięcie nadprzyrodzonego charakteru kapłaństwa
Komunikat ogranicza się do powierzchownych haseł:
„odnowa więzi z Jezusem Chrystusem”, „duchowość biblijna”, „centrum posługi i zainteresowań pozostaje Pismo Święte”
– przy całkowitym milczeniu o istocie kapłaństwa jako ofiarniczego uczestnictwa w wiecznym kapłaństwie Chrystusa. Brak jakiegokolwiek odniesienia do encykliki Piusa XI Ad catholici sacerdotii (1935), która stanowiła kamień węgielny formacji duchowieństwa, podkreślając: „Kapłan staje się 'drugim Chrystusem’ poprzez charakter sakramentalny, który czyni go narzędziem samego Boga w sprawowaniu Ofiary i rozdzielaniu łask” (n. 20).
Fałszywa duchowość zastępująca ascetykę kapłańską
Wybór prowadzących demaskuje modernistyczną orientację całego przedsięwzięcia:
- „Ks. Stasiak SAC” – pallotyn, co wskazuje na przynależność do zgromadzenia od lat zaangażowanego w ekumenizm i dialog z religiami niekatolickimi, wbrew dekretowi Świętego Oficjum z 1949 r. (Monitum de Scripturis et Ecclesia), zakazującemu uczestnictwa w międzywyznaniowych inicjatywach biblijnych.
- „O. Tlałka OSPPE” – przedstawiany jako specjalista od „duchowości biblijnej”, co w języku posoborowym oznacza zazwyczaj redukcję wiary do psychologicznej egzegezy, odrzucającej Tradycję i Magisterium. Św. Pius X w Lamentabili sane potępił taką postawę w tezach 11 i 12: „Egzegeta winien odrzucić uprzedzenia o nadprzyrodzonym pochodzeniu Pisma Świętego”.
- „Ks. Lechowicz” – jako wikariusz ds. „życia zakonnego” w strukturze posoborowej, nie może reprezentować autentycznej duchowości zakonnej, skoro sama diecezja tarnowska od lat toleruje neozakonnych łamiących reguły klauzury i habitu.
Nieważność formacji w posoborowym systemie
Artykuł przemilcza kluczowy fakt: wszyscy wymienieni „rekolekcjoniści” otrzymali święcenia w obrządku posoborowym, który – jak wykazało Święte Oficjum w dekrecie z 1968 r. (utrzymanym w mocy przez Pawła VI) – narusza materię i formę sakramentu. Pius XII w konstytucji Sacramentum Ordinis (1947) jednoznacznie określił, że „materią sakramentu jest wyłącznie nałożenie rąk biskupa, zaś formą słowa określające udzielanie Ducha Świętego do wykonywania świętych czynności”. Tymczasem Novus Ordo święceń wprowadził zmiany w obrzędzie, które podważają intencję przekazania władzy ofiarniczej.
Naturalistyczna redukcja rekolekcji
Proponowane „dni skupienia” pozbawione są fundamentalnych elementów autentycznych ćwiczeń duchowych:
- Brak wymogu odnowienia przyrzeczeń kapłańskich według formuły zatwierdzonej przez Piusa X
- Brak nauk o obowiązku odprawiania Mszy Świętej w rycie trydenckim jako jedynej gwarancji ważności i godności
- Brak ostrzeżenia przed świętokradzką „komunią” w rękę i uczestnictwem w New Mass
- Pominięcie obowiązkowych rozmyślań o czterech rzeczach ostatecznych (śmierć, sąd, niebo, piekło)
Jak przypomina dekret Świętego Oficjum z 1917 r. (Normae de clericorum exercitiis spiritualibus), „kapłan obowiązany jest corocznie odbywać rekolekcje trwające co najmniej pięć dni, z codzienną adoracją Najświętszego Sakramentu i rozważaniem obowiązków stanu”. Tymczasem struktura proponowanych spotkań sugeruje psychologiczne warsztaty, a nie głęboką odnowę duszy.
Duchowa pułapka w miejsce prawdziwego odnowienia
Organizatorzy posługują się typowo modernistyczną retoryką:
„spotkania rocznikowe z okazji jubileuszy święceń”
– co stanowi parodię katolickiego pojęcia rocznicy kapłańskiej jako dnia żałoby i pokuty za zniewagi wobec Najświętszej Ofiary. Św. Jan Maria Vianney nauczał: „Kapłan, który nie płacze nad swymi grzechami i nie drży na myśl o sądzie Bożym, jest zdrajcą przy ołtarzu”.
Brak także ostrzeżenia, że przyjmowanie „komunii” w strukturach posoborowych, gdzie Msza została zredukowana do stołu zgromadzenia (co potępił Pius XII w Mediator Dei), a rubryki naruszają teologię ofiary przebłagalnej, jest świętokradztwem.
Kardynał Pie w liście pasterskim z 1873 r. przestrzegał: „Gdy kapłan przestaje być człowiekiem adoracji, staje się funkcjonariuszem kultu – a wtedy otwiera drzwi wszystkim rewolucjom”. Proponowane rekolekcje, z ich psychologizującym charakterem i prowadzone przez osoby o wątpliwych święceniach, są kolejnym dowodem na całkowite zerwanie posoborowej sekty z katolicką koncepcją kapłaństwa.
Za artykułem:
30 września 2025 | 19:02Zaproszenie na rekolekcje kapłańskie w Gródku nad Dunajcem„Niech czas rekolekcji będzie odnową więzi z Jezusem Chrystusem, za którym podążamy w codziennej, wiernej posłudze” – wskazuje ks. Tomasz Rąpała, zapraszając kapłanów na listopadowe rekolekcje w Centrum Formacyjno-Rekolekcyjnym Arka w Gródku nad Dunajcem, w diecezji tarnowskiej. (ekai.pl)
Data artykułu: 28.10.2025
