Abp Polak w Jankowie Dolnym: Ekumeniczna utopia zamiast katolickiej doktryny
Portal eKAI (26 października 2025) relacjonuje wystąpienie abp. Wojciecha Polaka podczas poświęcenia kościoła parafialnego w Jankowie Dolnym. Prymas pytał retorycznie: „Ile w nas dziś braterskiej miłości, przebaczenia, jedności?”, całkowicie pomijając nadprzyrodzony wymiar życia Kościoła na rzecz świeckiego moralizatorstwa. W homilii pełnej ekumenicznych zaklęć o „solidarności” i „wzajemnym szacunku”, hierarcha posoborowej struktury zdradził całkowite oderwanie od depositum fidei (depozytu wiary).
Naturalistyczna redukcja wiary do społecznego aktywizmu
Abp Polak powtórzył modernistyczną mantrę antypapieża Leona XIV, sprowadzając Chrystusa do roli „charyzmatycznego lidera lub super-człowieka”. Taka perspektywa – zdaniem hierarchy – prowadzi ochrzczonych do „faktycznego, w praktycznym ateizmu”. Paradoksalnie, to właśnie jego własna homilia stanowi żywą ilustrację tego zjawiska:
„Czy stąd, z tej naszej parafii, płynie przykład miłości, braterstwa, solidarności i wzajemnego szacunku dla wszystkich ludzi, wśród których żyjemy i pracujemy?”
Gdzie w tym dyskursie miejsce na munus sanctificandi (urząd uświęcania) Kościoła? Gdzie wezwanie do nawrócenia, walki z grzechem i dążenia do świętości? Pius XI w Quas Primas stanowczo przypominał: „Królestwo Odkupiciela naszego obejmuje wszystkich ludzi (…) najprawdziwiej cały ród ludzki podlega władzy Jezusa Chrystusa”. Tymczasem abp Polak proponuje bezładną mieszaninę socjologii i psychologii, gdzie zbawcza misja Kościoła zostaje zastąpiona terapią społeczną.
Milczenie o ofierze przebłagalnej i stanie łaski
W całym przemówieniu brak jakiejkolwiek wzmianki o Najświętszej Ofierze Kalwarii, która uobecnia się na ołtarzach. To nie przypadek – neo kościół konsekwentnie eliminuje pojęcie zadośćuczynienia, zastępując je pustym dialogiem. Św. Pius X w Lamentabili sane potępił podobne tendencje:
„Dogmaty, które Kościół podaje jako objawione, nie są prawdami pochodzenia Boskiego, ale są pewną interpretacją faktów religijnych” (propozycja 22 potępiona)
Wspomnienie 25-lecia kościoła budowanego za rzekomej posługi abp. Muszyńskiego to kolejny przejaw historycznego rewizjonizmu. Czy wierni wiedzą, że konsekracja przeprowadzona przez hierarchy współpracującego z posoborową destrukcją jest nieważna? Czy zdają sobie sprawę, że uczestniczą w cultus falsus (fałszywym kulcie), skoro sama świątynia powstała jako owoc aggiornamento?
Schizmatyckie wezwanie do jedności z antykościołem
Najjaskrawszą herezją okazuje się apel: „Budujcie z Kościołem i w Kościele, z Piotrem i na Piotrze”. To jawne nawoływanie do komunii z uzurpatorską strukturą okupującą Watykan! Św. Robert Bellarmin w De Romano Pontifice precyzuje: „Papież jawny heretyk przestaje sam w sobie być Papieżem”. Tymczasem abp Polak – jako funkcjonariusz sekty posoborowej – żąda posłuszeństwa wobec antypapieża, co stanowi zdradę katolickiej eklezjologii.
Brak także ostrzeżenia, że przyjmowanie „komunii” w strukturach posoborowych, gdzie Msza została zredukowana do stołu zgromadzenia, a rubryki naruszają teologię ofiary przebłagalnej, jest świętokradztwem. Pius XII w Mediator Dei przypominał: „Ofiara eucharystyczna opiera się na rozkazie Chrystusa, ponieważ jest pamiątką Jego śmierci” (pkt 69).
Duchowa pustka pośród architektonicznego przepychu
Opis jubileuszu świątyni budzi gorzką refleksję: czy 25 lat funkcjonowania parafii przyniosło choć jedno nawrócenie? Czy w homilii padło wezwanie do adoracji Najświętszego Sakramentu, postu, modlitwy różańcowej? Zamiast tego otrzymujemy socjologiczną analizę wspólnoty. To właśnie „pobożność praktyczna”, o której pisał św. Pius X w Pascendi jako o przejawie modernizmu: „Wiara jako przyzwolenie umysłu opiera się ostatecznie na sumie prawdopodobieństw” (propozycja 25 potępiona).
Kiedy abp Polak pyta: „Kim jest dla nas Jezus?”, odpowiedź brzmi: dla neo kościoła to co najwyżej inspiracja dla działalności społecznej. Tymczasem Sobór Trydencki w sesji VI, kan. 21 uczy: „Jeśli ktoś twierdzi, że Chrystus Jezus został dany ludziom jako Odkupiciel, w którym pokładać mają nadzieję, ale nie jako prawodawca, któremu ludzie winni posłuszeństwo – niech będzie wyklęty”.
Za artykułem:
Gnieźnieńska Prymas Polski: Ile w nas dziś braterskiej miłości, przebaczenia, jedności? (ekai.pl)
Data artykułu: 28.10.2025
