Portal eKAI (22 stycznia 2018) relacjonuje obchody Dnia Judaizmu w Gnieźnie, podczas którego metropolita gnieźnieński Wojciech Polak wraz z naczelnym rabinem Polski Michaelem Schudrichiem wręczali medale „Sprawiedliwy wśród Narodów Świata”. Hasłem przewodnim spotkania były słowa z Księgi Izajasza: „Pokój! Pokój dalekim i bliskim”, interpretowane jako wspólne wezwanie do „świadectwa na rzecz życia w pokoju”.
Fałszywy ekumenizm potępiony przez Magisterium
Przedstawiona relacja stanowi jaskrawy przykład zdrady misji Kościoła, zredukowanej do naturalistycznej agitacji za „pokojem światowym”. Już Pius XI w encyklice Mortalium animos (1928) potępił podobne praktyki jako „bezwstydne odstępstwo od nieomylnej nauki Chrystusa”:
Nie wolno katolikom brać udziału w zebraniach niekatolików, których celem jest naradzanie się o zjednoczeniu Kościołów. […] Zjednoczenie chrześcijan można osiągnąć jedynie przez nakłanianie innowierców do powrotu do jedynego prawdziwego Kościoła Chrystusowego
Sam Dzień Judaizmu – wynalazk posoborowej rewolucji – jest heretyckim novum, sprzecznym z kanonem 1258 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 roku, zabraniającym katolikom uczestnictwa w obrzędach innowierczych. Tymczasem struktury okupujące Watykan nie tylko dopuszczają takie praktyki, ale nadają im rangę oficjalnych wydarzeń kościelnych.
Teologiczna zdrada judaizmu talmudycznego
Artykuł przemilcza kluczowy fakt: współczesny judaizm rabiniczny jest religią antychrystusową, odrzucającą Bóstwo Chrystusa i kontynuującą tradycję Sanhedrynu, który domagał się ukrzyżowania Zbawiciela. Św. Pius X w liście apostolskim Our non sine magno (1910) przypominał:
Synagoga, pozbawiona światła wiary, pogrąża się w ciemnościach błędu i nie może dostąpić życia wiecznego
Wspólne „modlitwy o pokój” z wyznawcami tej religii stanowią ciężkie zgorszenie, sprzeczne z dekretem Świętego Oficjum z 1948 roku zakazującym wszelkich wspólnych modlitw z niekatolikami. Brak w tekście jakiejkolwiek wzmianki o konieczności nawrócenia żydów na wiarę katolicką dowodzi całkowitego zerwania z misją ewangelizacyjną Kościoła.
Mit „braterstwa religijnego”
Wspomniane medale „Sprawiedliwy wśród Narodów Świata” przyznawane przez instytucję żydowską (Yad Vashem) zostały przedstawione jako równie ważne z katolickim pojęciem świętości. Tymczasem Katechizm Rzymski uczy:
Świętymi nazywamy tych, którzy żyją w stanie łaski uświęcającej i siedzibę mają w niebie
Nadanie świeckich odznaczeń za czyny humanitarne nie może być stawiane na równi z heroicznością cnót teologalnych.
Wspomniana w artykule siostra Tekla Budnowska z zgromadzenia Sióstr Franciszkanek Rodziny Marji (poprawna pisownia) działała zgodnie z katolicką zasadą miłości bliźniego, jednak ceremonia z udziałem rabina i hierarchy w sutannie nadaje jej czynom fałszywy kontekst „międzyreligijnego braterstwa”.
Jan Paweł II jako fałszywy autorytet
Arcybiskup Polak cytuje tzw. Jana Pawła II, stawiając go jako autorytet w kwestii pokoju. Tymczasem ten sam „papież” w Asyżu w 1986 roku dopuścił się publicznego bałwochwalstwa, organizując modlitwy przedstawicieli religii pogańskich. Pius XI w Mortalium animos przewidział takie zgorszenia:
Ci, którzy wierzą, że Chrystus jest Bogiem, muszą koniecznie uznać, iż religia chrześcijańska różni się od innych jak prawda od błędu
Naturalizm zamiast nadprzyrodzoności
Cała narracja artykułu tchnie modernistycznym naturalizmem. Brak jakiejkolwiek wzmianki o:
- Królestwie Chrystusa jako jedynym źródle prawdziwego pokoju (Pius XI, Quas Primas)
- Konkretnym wezwaniu do nawrócenia żydów na katolicyzm
- Grzechu pierworodnym jako źródle wszelkich konfliktów
- Ofierze Krzyżowej jako jedynej drodze pojednania z Bogiem
Zamiast tego otrzymujemy „dialog”, „tolerancję” i „wspólne wartości” – puste frazesy masońskiej proweniencji, potępione przez św. Piusa X w dekrecie Lamentabili (propozycja 65).
Polityczna instrumentalizacja religii
Obecność przedstawicieli władz państwowych i akademickich (prof. Andrzej Lesicki z UAM) dowodzi całkowitego podporządkowania struktur neo-kościoła świeckim agenda. To jawne pogwałcenie zasady Libertas praestantissimum Leona XIII:
Państwo musi słuchać Kościoła, który ma prawo i obowiązek nauczać wszystkie narody prawdy objawionej
Zakończenie: zdrada katolickiego powołania
Gniezno – pierwsza stolica Polski, miejsce męczeństwa św. Wojciecha, który oddał życie za nawrócenie pogan – stało się sceną publicznego zaprzaństwa. Zamiast głosić „nie ma w żadnym innym zbawienia” (Dz 4,12), hierarchowie w sutannach wspólnie z wyznawcami talmudu odgrywają farsę „braterstwa religijnego”. Jak ostrzegał Pius IX w Syllabusie (błąd 15):
Każdy człowiek jest wolny w przyjęciu i wyznawaniu tej religii, którą pod wpływem światła rozumu uzna za prawdziwą
Prawdziwy pokój nastanie jedynie pod berłem Chrystusa Króla, gdy wszystkie narody uznają Jego panowanie – nie zaś przez ekumeniczne kompromisy.
Za artykułem:
Wołanie o pokój – wspólną modlitwą i wezwaniem do świadectwa (ekai.pl)
Data artykułu: 28.10.2025
