Drohiczyńskie jubileusze małżeńskie: sakrament w służbie świeckiego celebryzmu

Podziel się tym:

Drohiczyńskie jubileusze małżeńskie: sakrament w służbie świeckiego celebryzmu

Portal eKAI (8 października 2025) relacjonuje uroczystości zorganizowane przez struktury posoborowe w Drohiczynie z okazji 50-lecia pożycia małżeńskiego kilku par. „Bp” Piotr Sawczuk przewodniczył „mszy” w katedrze, podczas której wychwalał „trwanie w związku małżeńskim” bez jakiegokolwiek odniesienia do łaski sakramentalnej czy nadprzyrodzonych celów małżeństwa. Po pseudo-liturgii odbyła się świecka gala w miejskim ośrodku kultury z wręczaniem medali prezydenckich i występami kapeli ludowej – groteskowe połączenie sakramentu z państwowym oficjum.


Teologiczna amputacja małżeństwa

Relacja portalu ujawnia całkowitą redukcję sakramentu do naturalistycznej instytucji społecznej. „Bp” Sawczuk w swojej pseudo-homilii ograniczył się do banalnych stwierdzeń: „napracowaliście się Państwo w swoim życiu dużo, pokonaliście wiele przeszkód”. Brak jakiejkolwiek wzmianki o:

  • Nadprzyrodzonym charakterze małżeństwa jako odzwierciedleniu związku Chrystusa z Kościołem (Ef 5:32)
  • Podstawowych celach małżeństwa: procreatio (rodzenie dzieci) i educatio (ich katolickie wychowanie)
  • Łasce sakramentalnej umożliwiającej wierność w stanie małżeńskim
  • Grzechu śmiertelnym zagrażającym małżonkom żyjącym w niezgodzie z nauczaniem Kościoła

„Jestem pewien, że napracowaliście się Państwo w swoim życiu dużo, pokonaliście wiele przeszkód, a dziś z radością i wdzięcznością w sercu wznosicie modlitwę uwielbienia”

To zdanie demaskuje czysty pelagianizm – sugerujący, że trwanie w małżeństwie jest wynikiem ludzkiego wysiłku, a nie działania łaski. Gratia non tollit naturam, sed perficit (łaska nie niszczy natury, ale ją udoskonala) – przypominał św. Tomasz z Akwinu (Summa Theologiae I, q.1 a.8 ad 2), podczas gdy tutaj natura pożera łaskę.

Maryjna fasadą przykryta apostazja

Artykuł wspomina o przypadającym tego dnia „wspomnieniu Najświętszej Maryi Panny Różańcowej”. Jednakże:

  1. Modlitwa różańcowa została sprowadzona do prywatnej pobożności bez związku z małżeństwem
  2. Brak nawiązania do tradycyjnej nauki o Marji jako Matce Łaski Bożej i Wspomożycielce wiernych
  3. Współczesny kult maryjny w strukturach posoborowych oderwany jest od doktryny o Królewskiej Godności Chrystusa, której Marja jest najdoskonalszym narzędziem

Pius XI w encyklice Quas Primas ostrzegał: „Jeśliby kiedy ludzie prywatnie i publicznie uznali nad sobą władzę królewską Chrystusa, wówczas spłynęłyby na całe społeczeństwo niesłychane dobrodziejstwa, jak należyta wolność, jak porządek i uspokojenie, jak zgoda i pokój”. Tymczasem w Drohiczynie Chrystus Król został zastąpiony przez świeckie medale i prezydenckie honory.

Bałwochwalstwo państwa i kult człowieka

Najjaskrawszym przejawem apostazji było wręczanie małżonkom medali prezydenckich w uznaniu za „wspólnie przeżyte lata”. To jawne pogwałcenie zasady „Non habemus regem nisi Caesarem!” (Nie mamy króla oprócz Cezara!) – współczesna realizacja grzechu Żydów odrzucających Chrystusa (J 19:15).

Kodeks Prawa Kanonicznego z 1917 r. (kan. 2335) wyraźnie zabrania katolikom przynależności do masonerii i organizacji spiskujących przeciwko Kościołowi. Tymczasem wręczanie odznaczeń przez świecką władzę w ramach pseudo-sakramentalnej uroczystości:

  • Umacnia kult człowieka zamiast kultu Boga
  • Podporządkowuje święte profanicznemu
  • Narusza zasadę „Deo omnis gloria” (Bogu wszelka chwała)

Neokościelna liturgia jako parodia sakramentu

Opisane wydarzenie ujawnia wszystkie grzechy posoborowej pseudo-liturgii:

Element strukturalny Błąd teologiczny
„Msza św.” pod przewodnictwem „bpa” Nieważność święceń kapłańskich od 1968 r. (zmiana formy sakramentu)
Brak tradycyjnego ryty Złamanie zasady „Lex orandi, lex credendi” (Prawo modlitwy prawem wiary)
Świecka gala po pseudo-liturgii Mieszanie sacrum i profanum – gwałt na godności sakramentu

Pius XII w encyklice Mediator Dei nauczał, że liturgia jest „publicznym kultem, jaki nasz Odkupiciel oddaje Ojcu jako Głowa Kościoła, oraz kultem, jaki członki Mistycznego Ciała oddają jego Założycielowi, a przez Niego Ojcu przedwiecznemu”. Tymczasem drohiczyńskie uroczystości stały się kultem człowieka i państwa.

Duszpasterskie samobójstwo

Najcięższym zarzutem jest milczenie o stanie łaski u jubilatów. Artykuł nie wspomina:

  • Czy małżonkowie żyją w związku sakramentalnie ważnym (np. nie zawarli wcześniej ślubów przed Kościołem)
  • Czy nie praktykują antykoncepcji lub innych grzechów przeciwko czystości małżeńskiej
  • Czy regularnie przystępują do sakramentu pokuty w ważnej formie

Brak także ostrzeżenia, że przyjmowanie „komunii” w strukturach posoborowych, gdzie „msza” została zredukowana do stołu zgromadzenia, a rubryki naruszają teologię ofiary przebłagalnej, jest świętokradztwem. Św. Pius X w dekrecie Lamentabili sane exitu potępił tezę, że „Dogmaty, sakramenty i hierarchia […] są tylko sposobem wyjaśnienia i etapem ewolucji świadomości chrześcijańskiej” (propozycja 54), co dokładnie wcielono w Drohiczynie.

Podsumowanie: triumf naturalizmu

Opisywana uroczystość to nie błaha pastoralna niedoskonałość, lecz programowa realizacja modernistycznej herezji potępionej w Syllabusie Piusa IX (1864):

„Nauka chrześcijańska była z początku żydowską, lecz na skutek stopniowego rozwoju stała się najpierw Pawłową, następnie Janową, aż wreszcie grecką i powszechną” (propozycja 60)

Drohiczyńskie „jubileusze” ukazują, jak posoborowa sekta:

  1. Redukuje sakrament do świeckiej umowy społecznej
  2. Podporządkowuje Kościół władzy państwowej
  3. Wywraca hierarchię celów małżeństwa (priorytet uczuć nad prokreacją)
  4. Promuje pelagiańską wizję moralności opartej na ludzkim wysiłku

W obliczu tej apostazji jedyną odpowiedzią wiernych katolików pozostaje trwanie przy niezmiennej doktrynie i liturgii, odrzucając fałszywe struktury okupujące Watykan. Jak nauczał św. Paweł: „Non nobis gloriari oportet, nisi in cruce Domini nostri Jesu Christi” (Nie daj Boże, bym się miał chlubić z czego innego, jak tylko z krzyża Pana naszego Jezusa Chrystusa) (Ga 6,14).


Za artykułem:
08 października 2025 | 12:51Drohiczyn – świadectwo życia małżeńskiegoBp Piotr Sawczuk przewodniczył 7 października w drohiczyńskiej katedrze Mszy św. w intencji małżonków z gminy Drohiczyn, którzy obchodzili 50-lecie pożycia małżeńskiego. – Napracowaliście się w swoim życiu dużo, pokonaliście wiele przeszkód, a dziś z wdzięcznością w sercu wznosicie modlitwę uwielbienia – mówił biskup do jubilatów.
  (ekai.pl)
Data artykułu: 28.10.2025

Więcej polemik ze źródłem: ekai.pl
Podziel się tą wiadomością z innymi.
Pin Share

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Ta strona używa Akismet do redukcji spamu. Dowiedz się, w jaki sposób przetwarzane są dane Twoich komentarzy.

Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.