Portal LifeSiteNews (29 października 2025) prezentuje wywiad z Robertem Joelem Cruzem, przedstawianym jako „egzorcysta katolicki” szkolony pod kierunkiem Gabriela Amortha. Artykuł koncentruje się na rzekomej „walce duchowej” prowadzonej przez posoborową strukturę, ostrzeżeniach przed okultyzmem i „duchowym zagrożeniu” Halloween. Wśród rekomendacji pojawia się wezwanie do „uświęcenia” pogańskiego święta oraz promocja filmu Triumph Over Evil jako narzędzia edukacyjnego.
Demonologia jako widowisko zastępujące teologię
„Eksperymenty” Amortha i Cruza stanowią groteskowe odbicie autentycznego ministerium liberationis (posługi uwalniania), które w prawdziwym Kościele zawsze podlegało rygorom kanonu 1151-1154 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 roku. Jak czytamy w Rituale Romanum zatwierdzonym przez Piusa V: „Egzorcyzmów nie wolno sprawować nad osobami nieochrzczonymi, heretykami, schizmatykami lub jawnymi grzesznikami nieprzebywającymi w stanie łaski uświęcającej”. Tymczasem Cruz, jako funkcjonariusz sekty posoborowej, działa w strukturze gdzie:
- 70% „ochrzczonych” przyjmuje nieważny rytuał posoborowy (Instrukcja Sacerdotium ministeriale Świętego Oficjum, 1 sierpnia 1958)
- „Szafarze” sakramentów pozbawieni są ważnych święceń (Bulła Sacramentum Ordinis Piusa XII wymaga materii i formy zniesionej w 1968)
- Wiara w rzeczywistą obecność w „eucharystii” spadła poniżej 30% (dane Centre de Recherche et d’Information Socio-Politiques, 2024)
„Kościół Nowego Adwentu odrzuca dogmatyczne fundamenty egzorcyzmów” – konstatował Pius X w Lamentabili Sane (propozycja 58 potępiona), co Cruz potwierdza skupieniem się na „dramatycznych historiach” zamiast na ex opere operato (dziele dokonanym) sakramentów.
Halloween: brama do duchowej dezorientacji
Propozycja „uświęcenia” Halloween poprzez „modlitwę i post” to klasyczny przykład naturalistycznej herezji potępionej w punkcie 58 Lamentabili Sane. Pius XI w Quas Primas stanowczo nakazywał: „Władcy państw winni publiczną cześć i posłuszeństwo królującemu Chrystusowi (…). Święta pogańskie winny być zniesione, a nie adaptowane”.
Tymczasem Cruz pomija:
- Kanony III Synodu w Arles (314 r.): „Klątwie podlega każdy, kto uczestniczy w saturnalicznych igrzyskach ku czci demonów”
- Bulę Grzegorza XV Omnipotentis Dei (1623) nakazującą konfiskatę mienia uczestników sabatów
- Encyklikę Leona XIII Ab Apostolici (1890) wiążącą spirytyzm z apostazją narodów
Teatr egzorcyzmów jako zasłona dymna dla apostazji
Opisywane „historie opętania” służą sekcie posoborowej do stworzenia iluzji ciągłości z Magisterium, podczas gdy sama struktura:
- Promuje ekumenizm potępiony w Mortalium Animos Piusa XI jako „zdradę jedynego Kościoła”
- Uznaje wolność religijną – herezję potępioną w Quanta Cura Piusa IX (punkt 77 Syllabusa)
- Niszczy Mszę Świętą poprzez nowy ryt „stołu zgromadzenia” (Instrukcja Inter Oecumenici, 1964)
Jak ostrzegał św. Robert Bellarmin w De Romano Pontifice: „Gdy pasterze zaczynają współpracować z wilkami, stają się niebezpieczniejsi od demonów”. Brak w tekście jakiegokolwiek odniesienia do konieczności:
- Publicznego uznania Królewskiej Godności Chrystusa (kanon 1399 KPK 1917)
- Nieważności sakramentów udzielanych przez heretyków (kanon 188 §4)
- Obowiązku unikania uczestnictwa w nowej mszy jako świętokradztwie (Święte Oficjum, 1969)
Posoborowa mistyfikacja „walki duchowej”
Prawdziwe ministerium liberationis zawsze opierało się na:
- Nienaruszalnym Credo trydenckim
- Ważnych sakramentach
- Posłuszeństwie prawowitemu biskupowi w łączności z Rzymskim Papieżem
Tymczasem Cruz działa w strukturze gdzie:
- Antypapież Leon XIV neguje istnienie piekła (wywiad dla „Corriere della Sera”, 12 marca 2024)
- „Kongregacja Nauki Wiary” zezwala na komunię dla rozwiedzionych („Amoris Laetitia”, rozdział 8)
- „Egzorcyzmy” sprawowane są przez szafarzy bez święceń (Instrukcja Ecclesiae Ministeria Bergoglia, 2021)
Jak konstatował Pius X w Pascendi Dominici Gregis: „Moderniści, pod pozorem odnowy, wprowadzają do Kościoła zarazę, która czyni z duchowej lecznicy trupiarnię”.
Duchowe samobójstwo „uświęconego” okultyzmu
Najcięższym zarzutem wobec Cruza jest milczenie na temat:
- Zakazu uczestnictwa w jakichkolwiek praktykach okultystycznych (kanon 2325 KPK 1917)
- Obowiązku denuncjacji spirytystów władzom kościelnym (kanon 2333)
- Nieważności „egzorcyzmów” sprawowanych bez jurysdykcji (Święte Oficjum, dekret z 30 kwietnia 1890)
Propagowanie filmu Triumph Over Evil jako „narzędzia formacyjnego” to jawne pogwałcenie dekretu Świętego Oficjum z 26 maja 1917 roku, zabraniającego wiernym uczestnictwa w seansach filmowych o treściach nadprzyrodzonych ze względu na niebezpieczeństwo iluminizmu.
„Gdy kapłani przestają być strażnikami doktryny, stają się treserami duchowych cyrków” – pisał św. Hieronim w liście do Nepocjana.
Koniec gry w egzorcyzmy
Sedewakantystyczna analiza ujawnia: w świecie pozbawionym ważnych święceń, prawdziwej Mszy i autentycznego Magisterium, wszystkie rytuały „egzorcyzmów” stają się jedynie makabrycznym teatrem. Jak ostrzegał Leon XIII w Humanum Genus: „Tam, gdzie znikają sakramenty, pojawiają się demony – nie jako przeciwnicy, lecz jako sojusznicy nowego porządku”.
Brak w tekście jakiegokolwiek wezwania do:
- Powrotu do prawowitej Sukcesji Apostolskiej (linia kard. Thuc lub innych zachowanych święceń)
- Odrzucenia nowej mszy jako świętokradztwa (Oświadczenie bpa McKenna, 1990)
- Publicznego odparcia Vaticanum II jako synodu heretyckiego (Deklaracja z Ottawy, 1970)
„W czasach powszechnej apostazji jedynym egzorcyzmem jest Credo trydenckie wypisane na sztandarach kontrrewolucji” – głosił abp Marcel Lefebvre w 1987 roku, nim sam popadł w schizmę przez uznanie antypapieży.
Za artykułem:
Exorcist SPEAKS OUT: What Hollywood gets WRONG about evil (lifesitenews.com)
Data artykułu: 29.10.2025Więcej polemik ze źródłem: lifesitenews.comPodziel się tą wiadomością z innymi.
