Portal Catholic News Agency (28 października 2025) relacjonuje konferencję „Called to Friendship: Nostra Aetate at 60”, zorganizowaną przez organizację Philos Project oraz „Narodowe Sanktuarium św. Jana Pawła II”. Wydarzenie upamiętniające 60. rocznicę deklaracji Nostra Aetate zgromadziło żydowskich i katolickich działaczy, którzy wezwali do pogłębienia relacji międzyreligijnych. Rabin Joshua Stanton określił dokument jako „cudowny”, postulując jednocześnie zwołanie „żydowsko-katolickiego synodu”. W odpowiedzi na krytykę ze strony grupy „Catholics United Against the Jews”, Simone Rizkallah z Philos Project stwierdziła, że odrzucenie posoborowego ekumenizmu stanowi „zdradę Ewangelii i Magisterium”.
Modernistyczna apoteoza zdrady doktrynalnej
Propagowanie „przyjaźni” z judaizmem poprzez deklarację Nostra Aetate stanowi jawne złamanie niezmiennego nauczania Kościoła. Sobór Florencki (1441) jednoznacznie potępił wszystkich pozostających poza jedyną prawdziwą owczarnią: „Nikt nie może być zbawiony, nawet jeśli przelał krew za Chrystusa, jeśli nie pozostawał w łonie i jedności Kościoła Katolickiego” (Bullę Cantate Domino). Tymczasem rabin Stanton otwarcie głosi herezję o „oficjalnym ustanowieniu żydowsko-katolickiej solidarności”, co stanowi bluźnierczą negację dzieła Odkupienia dokonanego przez Chrystusa. Jego pomysł „synodu żydowsko-katolickiego” to bezprecedensowa profanacja pojęcia synodu – instytucji kanonicznej mającej na celu strzeżenie depozytu wiary, a nie jego relatywizację.
„Jeżeli ktokolwiek twierdzi, że Chrystus, Pan i Bóg nasz, został posłany na świat jako odkupiciel wszystkich ludzi, a nie tylko wiernych: niech będzie wyklęty” (Sobór Trydencki, sesja VI, kanon 6).
Destrukcja kapłańskiego urzędu przez laicyzację
Postulat rabina Stantona, by „osoby świeckie przejęły przewodnictwo w dialogu”, odsłania prawdziwy cel rewolucji posoborowej: demontaż hierarchicznej struktury Kościoła. Wbrew słowom św. Piusa X, który w encyklice Pascendi Dominici Gregis ostrzegał przed modernizmem dążącym do „demokratyzacji Kościoła”, organizatorzy konferencji forsują protestancką wizję „ludowego chrześcijaństwa”. Simone Rizkallah, powołując się na Luigi Giussaniego – modernistycznego teologa potępionego przez Święte Oficjum – używa frazesu o „ryzyku edukacji”, by ukryć programową apostazję polegającą na zastąpieniu ewangelizacji „dialogiem”.
Fałszywy ekumenizm jako narzędzie antychrysta
Atak Rizkallah na grupę „Catholics United Against the Jews” odsłania totalitarną naturę posoborowej sekty. Określenie obrony przed infiltracją judaistyczną jako „antysemityzmu” to klasyczny chwalt retoryczny, mający zastraszyć katolików. Jak przypomina Pius XI w encyklice Quas Primas: „Państwa powinny nawet publicznie czcić Chrystusa i być Mu posłuszne, gdyż bez tego nie mogą osiągnąć doskonałej i trwałej jedności, ani prawdziwego pokoju”. Tymczasem uczestnicy konferencji jawnie sprzeniewierzają się nakazowi Chrystusa: „Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu” (Mk 16,15), zastępując go kultem „wzajemnego szacunku”.
„Kościół synagogi za matkę uznać nie może, gdyż w oczywisty sposób zbłądziła” (Św. Augustyn, Przeciw Żydom).
Teologiczny bankructwo „nowej ewangelizacji”
Stwierdzenie żydowskiego studenta Charliego Cohena o „ignorancji powodującej negatywne uczucia między katolikami a Żydami” dowodzi kompletnego niezrozumienia natury wiary. Św. Pius X w liście apostolskim Our Apostolic Mandate podkreślał: „Prawdziwa miłość bliźniego polega przede wszystkim na doprowadzeniu go do prawdy katolickiej i życia w łasce”. Tymczasem organizatorzy konferencji gloryfikują „produktywne relacje” oparte na milczeniu wobec błędów judaizmu talmudycznego – religii jawnie odrzucającej boskość Chrystusa i Trójcę Przenajświętszą.
Całe przedsięwzięcie, odbywające się w „sanktuarium” poświęconym antypapieżowi Janowi XXIII – głównemu architektowi Vaticanum II – stanowi rytualne potwierdzenie zwycięstwa modernistycznej herezji. Jak przepowiedział św. Pius X: „Moderniści zajmą miejsce przy ołtarzach, nie jako słudzy, lecz jako niszczyciele” (Encyklika Pascendi). Dopóki struktury posoborowe będą utrzymywać fikcję „dialogu” z judaizmem, dopóty pozostaną narzędziem w rękach tych, którzy „przygotowują drogę antychrystowi” (1 J 2,18).
Za artykułem:
Conference recalls papal declaration on Catholic-Jewish relations (catholicnewsagency.com)
Data artykułu: 28.10.2025
