Portal Opoka informuje o trwającym od kwietnia 2023 roku konflikcie w Sudanie, gdzie arabskie bojówki „Szybkiego Wsparcia” dokonują masowych mordów na cywilach, blokują pomoc humanitarną i niszczą infrastrukturę medyczną. Artykuł wskazuje na hipokryzję międzynarodowej społeczności, która milczy wobec tej tragedii, podczas gdy każde działanie Izraela w Strefie Gazy wywołuje natychmiastowe potępienie. Jako jedyni głoszący prawdę wskazani są hierarchowie Kościoła katolickiego, w tym biskup Christian Carlassare, oraz agendy ONZ. Autorzy podkreślają komplikacje polityczne konfliktu i wyrażają nadzieję na dyplomatyczne rozwiązania ze strony USA i Watykanu.
Humanitaryzm jako substytut ewangelizacji
Artykuł ogranicza się do świeckiej narracji o „prawach dziecka” i „pomocy humanitarnej”, całkowicie pomijając ratio ultima (ostateczną przyczynę) konfliktu: odrzucenie społecznego panowania Chrystusa Króla. Pius XI w encyklice Quas primas stanowczo nauczał: „Państwa i narody mają obowiązek publicznej czci i posłuszeństwa Chrystusowi, gdyż nie ma pod niebem innych zbawienia jak tylko w Kościele katolickim”. Tymczasem tekst Opoki redukuje misję Kościoła do roli agencji socjalnej, milcząc o obowiązku nawracania mahometan i pogan – co stanowi zdradę depositum fidei (depozytu wiary).
Milczenie o islamskiej dżihadystycznej genezie konfliktu
„Dominującą religią w Sudanie jest islam. Wyznaje go 91 proc. z 48 milionów ludzi” – przyznaje autor, by natychmiast zanegować implikacje tego faktu. Nie wspomina, że korzenie „Szybkiego Wsparcia” sięgają dżihadystycznych bojówek Janjaweed, których zbrodnie były sankcjonowane przez szariacki reżim w Chartumie. Św. Pius X w liście apostolskim Notre charge potępił wszelkie próby relatywizacji islamu: „Błądzą ci, którzy twierdzą, że Allach to ten sam Bóg, co Bóg chrześcijan”. Brak jakiegokolwiek wezwania do ewangelizacji Sudanu dowodzi infiltracji modernistycznej herezji indyferentyzmu religijnego, potępionej w Syllabusie błędów (pkt 15-18).
Fałszywy ekumenizm zamiast obowiązku nawracania
Wspomnienie o „przywódcach Kościoła katolickiego w Sudanie” przy jednoczesnym przemilczeniu, że stanowią oni część posoborowej struktury kolaborującej z islamistami, to klasyczny przykład apostazji. Ks. Abdallah Hussein, wikariusz generalny w El Obeid, nie może być uznany za prawowitego pasterza, skoro podlega uzurpatorskiej „konferencji episkopatu” uznającej władzę antypapieży. Św. Robert Bellarmin w De Romano Pontifice przypomina: „Heretyccy hierarchy tracą jurysdykcję ipso facto, a ich działania są nieważne”.
Uległość wobec masońskich struktur globalnych
„Rząd USA i Egipt prowadzą również rozmowy ze Zjednoczonymi Emiratami Arabskimi i Arabią Saudyjską, które są głównymi czynnikami wspierającymi rywalizujące strony” – czytamy, bez cienia krytyki wobec tych szatańskich sojuszy. Tymczasem Pius IX w Syllabusie (pkt 39-55) potępił laickie metody rozwiązywania konfliktów, nakazując podporządkowanie spraw międzynarodowych prawu Bożemu. Nadzieja pokładana w ONZ i „prezydencie Trumpie” to jawna zdrada katolickiej doktryny o Regno Sociale Christi (Społecznym Królestwie Chrystusa).
Naturalistyczna etyka wojny
Artykuł całkowicie pomija katolickie nauczanie o wojnie sprawiedliwej (św. Augustyn, św. Tomasz z Akwinu), sprowadzając ocenę konfliktu do utylitarystycznych kalkulacji. Nie ma ani słowa o obowiązku sudańskich katolików do walki z islamskim oprawcami usque ad sanguinis effusionem (aż do przelania krwi), co stanowiłoby akt prawdziwego miłosierdzia wobec prześladowanych. Pius XII w przemówieniu do korpusu dyplomatycznego z 1946 r. podkreślał: „Pokój jest darem Chrystusa Króla, nie zaś skutkiem dyplomatycznych układów”.
Posoborowa redukcja modlitwy do humanitarnego gestu
W tekście brak jakiegokolwiek wezwania do modlitwy różańcowej, odprawiania Mszy w intencji Sudanu czy ofiarowania cierpień w duchu zadośćuczynienia. To symptomatyczne dla posoborowej dewaluacji życia nadprzyrodzonego. Św. Pius X w Pascendi demaskował: „Moderniści redukują religię do sentymentalnego humanitaryzmu, odzierając ją z transcendentnego wymiaru”. Gdy portal pisze o „9 milionach uchodźców”, nie proponuje jedynego prawdziwego rozwiązania: Conversio Sudanis ad fidem catholicam (Nawrócenie Sudanu na wiarę katolicką).
Za artykułem:
Sudan mniej ważny niż Gaza? Konflikt zapomniany przez świat: tysiące ofiar wśród cywilów, 9 mln uchodźców (opoka.org.pl)
Data artykułu: 30.10.2025
