Portal Gość Niedzielny informuje o drugiej edycji kampanii „Dzieciństwo bez przemocy”, koordynowanej przez Fundację Dajemy Dzieciom Siłę przy współpracy z Konferencją Episkopatu Polski. Akcja zgromadziła 6 tysięcy szkół, organizacji i firm organizujących „inicjatywy edukacyjne” oraz iluminacje budynków na czerwono jako „symbol sprzeciwu wobec przemocy”. Biuro Delegata KEP ds. Ochrony Dzieci i Młodzieży przygotowało materiały formacyjne dla katechetów i duszpasterzy, zaś Monika Sajkowska z Krajowej Koalicji podkreśla znaczenie głosu „Kościoła” w dotarciu do Polaków. Finał zaplanowano na 19 listopada 2025 roku, kiedy to czerwone światła mają rozbłysnąć w geście rzekomej solidarności z ofiarami przemocy.
Naturalistyczne zawłaszczenie misji Kościoła
Przedstawiona inicjatywa stanowi klasyczny przykład redukcji nadprzyrodzonej misji Kościoła do poziomu świeckiej organizacji humanitarnej. W miejsce wezwania do nawrócenia, pokuty i życia w stanie łaski uświęcającej – fundamentów prawdziwej ochrony dzieci przed wszelkim złem – mamy do czynienia z psychologiczno-socjologiczną namiastką opartą na relatywistycznej filozofii praw człowieka.
„Nie ma zbawienia poza Kościołem” (Extra Ecclesiam nulla salus) – głosi dogmat potwierdzony przez Sobór Laterański IV i papieża Bonifacego VIII w bulli Unam Sanctam. Tymczasem kampania łącząca w „Krajowej Koalicji” sekty masońskie, przedsiębiorców i struktury neo-kościoła jest jawną zdradą tego principium. Jakże wymowna jest obecność Fundacji Dajemy Dzieciom Siłę (dawniej Fundacja Dzieci Niczyje), której założycielka Monika Sajkowska otwarcie promuje edukację seksualną typu WHO, kwestionującą naturalną rolę rodziców!
Milczenie o grzechu pierworodnym i potrzebie Odkupienia
W całym artykule ani razu nie pada słowo „grzech”, „szatan” czy „zbawienie”, co demaskuje czysto naturalistyczne podejście autorów. Tymczasem Pius XI w encyklice Quas Primas jednoznacznie nauczał: „Pokój Chrystusa w Królestwie Chrystusowym – oto jedyna droga do zbawienia zarówno jednostek, jak i społeczeństw”. Bez odwołania do władzy Chrystusa Króla nad rodzinami i narodami, wszelkie „scenariusze zajęć” pozostają li tylko świeckim moralizatorstwem.
Fałszywa ekumenia w służbie rewolucji obyczajowej
Współpraca pseudo-katolickich struktur z organizacjami promującymi gender i deprawację nieletnich stanowi jawne pogwałcenie prawa kanonicznego. Kanon 1258 Kodeksu z 1917 roku zakazuje „aktywnego uczestnictwa w obrzędach niekatolickich”, zaś Pius XI w Mortalinm animos potępił „fałszywy ekumenizm” jako „całkowicie obcy religii założonej przez Boga-Człowieka”.
Co więcej, sama koncepcja „czerwonego światła” jako symbolu walki z przemocą nosi znamiona okultystycznej symboliki. W tradycji katolickiej czerwień oznacza albo Mękę Pańską, albo ogień piekielny – nie zaś świecki protest.
Zdrada duszpasterskiej odpowiedzialności
Najcięższą winą „Biura Delegata KEP” jest przemilczenie kluczowych narzędzi ochrony dzieci:
1. Nauki o grzechu przeciwko cnocie czystości – podczas gdy przemoc fizyczna stanowi jedynie 17% zgłoszeń w polskich sądach rodzinnych (dane KGP 2024), prawdziwą epidemią jest deprawacja nieletnich poprzez seksualizację w mediach i szkołach. Milczenie o tym to współudział w demoralizacji!
2. Konieczności rodzicielskiego błogosławieństwa i modlitwy różańcowej – jak przypominał św. Pius X: „Pierwszym obowiązkiem rodziców jest poświęcenie dzieci Najświętszemu Sercu Jezusa i Niepokalanemu Sercu Marji”.
3. Restauracji katolickiego państwa jako jedynej gwarancji ochrony małoletnich – bo któż skuteczniej obroni dzieci niż władza uznająca prawo Boże za fundament ustawodawstwa?
Oświeceniowy kult rozumu zamiast wiary
Przygotowane przez Centrum Ochrony Dziecka materiały opierają się na psychologicznych schematach, całkowicie pomijając nadprzyrodzone środki zaradcze. Tymczasem już w 1907 roku Święte Oficjum w dekrecie Lamentabili potępiło jako modernistyczną herezję tezę, że „prawdy religijne winny być weryfikowane przez ludzki rozum” (propozycja 58).
W miejsce nauki o aniołach stróżach, skuteczności sakramentaliów i mocy egzorcyzmów – mamy tu „edukację” i „świadomość”, które Pius IX w Syllabus errorum nazwał „zgubnym błędem współczesności” (pkt 77).
Posoborowa kontynuacja masońskich planów
Cała kampania wpisuje się w realizację punktu 15. masońskiego planu Alberta Pike’a: „Zniszczyć przez oświatę świecką wszelką religijną mentalność u dzieci”. Nie przypadkiem symbolem akcji jest czerwone światło – ten sam kolor, który illuminaci wybrali dla stopnia „Kadosh” w rytuale szkockim.
Jakże wymowne jest zaangażowanie „bp” Marka Mendyka, którego nominacja biskupia w 2020 roku nastąpiła pod auspicjami antypapieża Bergoglio! Wierni katolicy pamiętają przecież, że prawowity Kościół nigdy nie tolerował współpracy z organizacjami kwestionującymi władzę rodzicielską – czego dowodem bulla Quod aliquantum potępiająca rewolucję francuską.
Droga wyjścia: powrót do Tradycji
Zamiast świeckich kampanii, jedynym ratunkiem dla dzieci jest:
1. Przywrócenie Mszy Świętej Wszechczasów jako niezastąpionego źródła łask
2. Masowe błogosławieństwo dzieci przed wizerunkiem Najświętszego Serca Jezusa i Niepokalanego Serca Marji
3. Restytucja katolickiego szkolnictwa opartego na Divini illius Magistri Piusa XI
4. Bezkompromisowe potępienie gender i seksedukacji jako form przemocy wobec dusz
Jak ostrzegał św. Pius X w Pascendi dominici gregis: „Moderniści pod pozorem troski o człowieka, w rzeczywistości prowadzą go na zatracenie”. Dopóki „Kościół Nowego Adwentu” będzie tańczył do melodii ONZ-owskich agend, dopóty dzieci pozostaną wystawione na pastwę prawdziwych duchowych oprawców.
Za artykułem:
„Dzieciństwo bez przemocy” – Kościół, 6 tysięcy szkół, organizacji i firm już wspiera kampanię (gosc.pl)
Data artykułu: 30.10.2025
