Portal eKAI (11 października 2025) relacjonuje tzw. Diecezjalny Jubileusz Samorządowców w Ełku, podczas którego przedstawiciele lokalnych władz spotkali się z hierarchami sekty posoborowej na serii modernistycznych performansów liturgicznych i świeckich. „Biskup” ełcki Jerzy Mazur przewodniczył zgromadzeniu określonemu jako „Msza św.”, poprzedzonemu adoracją „Najświętszego Sakramentu” ze spowiedzią w tle. W homilii padły wieloznaczne frazy o „Roku Nadziei” i „duchu, który daje świadectwo prawdzie”, pozbawione jednak jakiegokolwiek odniesienia do konieczności nawrócenia, stanu łaski uświęcającej czy obowiązku publicznego wyznawania wiary.
Naturalistyczna parodia życia duchowego
Centralnym punktem zgromadzenia stała się jawna redukcja życia duchowego do psychologicznych kategorii samorealizacji. „Biskup” Mazur deklarował:
„Bóg chce naszego szczęścia, szczęścia, które zaczyna się już na tym świecie, choć drogi, które do niego prowadzą to nie bogactwo ani władza, ani łatwy sukces czy sława, ale skromna miłość tego, który ma nadzieję”
. To czysto pelagiańska herezja, całkowicie pomijająca konieczność łaski Bożej do osiągnięcia zbawienia (Sobór Trydencki, sesja VI, kan. 3). Milczenie o grzechu, konieczności pokuty i wiecznym potępieniu jako alternatywie dla zbawienia demaskuje modernistyczną agendę wydarzenia.
Bluźniercze pomieszanie sacrum i profanum
Po parodii liturgicznej uczestnicy przenieśli się do Ełckiego Centrum Kultury, gdzie odbyła się „oficjalna część świecka”. Szczytem obrzędowej profanacji stało się wystąpienie „ks. dr” Ryszarda Sawickiego na temat „Drog pokoju. Inspiracje katolickiej nauki społecznej dla świata w kryzysie”. To klasyczny przykład posoborowej herezji – redukcji społecznej władzy Chrystusa Króla do humanitarnego welfare’u. Jak nauczał Pius XI w Quas primas:
„Królestwo Odkupiciela naszego obejmuje wszystkich ludzi […] czy jednostki, czy rodziny, czy państwa, bo ludzie w społeczeństwa zjednoczeni nie mniej podlegają władzy Chrystusa jak jednostki”
. Tymczasem całe spotkanie zakończyło się wręczeniem medalionu miejskiego pseudo-biskupowi przez prezydenta Ełku, co stanowi symboliczną kapitulację przed świeckim państwem w myśl potępionej zasady rozdziału Kościoła od państwa (Syllabus błędów, pkt 55).
Demonstracja apostazji strukturalnej
Uczestnicy wydarzenia – samorządowcy z Ełku, Suwałk, Augustowa i innych miast – stali się mimowolnymi świadkami ostatecznego zerwania z katolicką koncepcją władzy. Brak jakichkolwiek odniesień do obowiązku podporządkowania prawodawstwa cywilnego prawu Bożemu (Syllabus, pkt 39) demaskuje prawdziwy cel spotkania: legitymizację świeckiego porządku poprzez wykorzystanie sakralnej scenografii.
Teologia zastępcza w służbie globalizmu
Wystąpienie prezydenta Andrukiewicza o „Systemie wartości w samorządzie terytorialnym” oraz referat Sawickiego o „Drodze pokoju” tworzą klasyczny duet posoborowej herezji. W miejsce Regnum Christi proponuje się utylitarne „wartości”, w miejsce obowiązku nawracania narodów – pogański „dialog”, w miejsce władzy pochodzącej od Boga – demokratyczny relatywizm. To dokładne wcielenie potępionych tez modernizmu:
„Dogmaty, sakramenty i hierarchia […] są tylko sposobem wyjaśnienia i etapem ewolucji świadomości chrześcijańskiej”
(Lamentabili, pkt 54).
Zatrute źródła liturgiczne
Brak należytego ostrzeżenia przed uczestnictwem w posoborowych obrzędach stanowi najcięższą winę organizatorów. Adoracja „Najświętszego Sakramentu” w strukturach odrzucających teologię Ofiary (co jasno wykazał kardynał Ottaviani w słynnym Krytycznym Studium nowej mszy) to praktyczny relatywizm. „Spowiedź” bez wymogu purpose of amendment (postanowienia poprawy) i bez jasnego wykazu grzechów przeciwko Dekalogowi staje się parodią sakramentu pokuty.
Ostrzeżenie dla wiernych
Udział w tego typu zgromadzeniach, jak pisze św. Pius X w Pascendi, „przyczynia się do propagowania zarazy modernizmu”. Wierni powinni pamiętać słowa Piusa XI:
„Radość wiary pochodzi z poddania wszystkich narodów pod panowanie Chrystusa Króla, nie zaś z przymierza z władzami tego świata”
(Quas primas). Agapa kończąca wydarzenie w miejskim centrum kultury nie może zastąpić wiecznej uczty Baranka, do której dostęp mają jedynie ci, którzy wytrwają w niezmiennej wierze katolickiej.
Za artykułem:
11 października 2025 | 15:21Diecezjalny Jubileusz SamorządowcówPo przerwie, którą rozpoczęła pandemia sprzed kilku lat, samorządowcy z diecezji ełckiej zgromadzili się w sobotę, 11 października, na Ju… (ekai.pl)
Data artykułu: 28.10.2025
