Solemne, tradycyjne katolickie uroczystość konsekracji w katedrze w Elblągu, ukazująca dwóch nowych 'księży' otrzymujących 'sacrement' od modernistycznego biskupa. Scena ukazuje pustą ceremonię: biskup kładzie ręce na kandydatach, którzy klęczą, otoczeni pustymi, nowoczesnymi elementami liturgicznymi. Ołtarz jest pusty, kościół zmodyfikowany przez modernistów, a twarze uczestników pokazują fałszywy szacunek i zniekształcony zapał.

Nowi „księża” elbląskiej diecezji – kolejny akt modernistycznej destrukcji kapłaństwa

Podziel się tym:

Portal eKAI (27 maja 2025) relacjonuje „święcenia prezbiteratu” dwóch diakonów w katedrze „św. Mikołaja” w Elblągu pod przewodnictwem „biskupa” Jacka Jezierskiego. Ceremoniał opisany z rozmachem – od wzruszających podziękowań nowych „księży” po barokowe oprawy muzyczne – służy zakamuflowaniu teologicznej pustki i sakramentalnej nieważności całego spektaklu.


Fałszywa sukcesja apostolska w służbie rewolucji

„Bp Jezierski” (wyświęcony w 1995 r. przez „abp” Edmunda Piszcza, który z kolei święcenia przyjął od modernistycznego „biskupa” Józefa Drzazgi w 1973 r.) tkwi w zerwanej sukcesji apostolskiej. Jak uczy Bulla „Ex quo apostolatus” Piusa IX, każdy, kto ma choćby najmniejszą łączność z herezją, nie może sprawować władzy w Kościele. Tymczasem owo „seminarium duchowne” (zał. 1992 r.) to przedsiębiorstwo produkujące funkcjonariuszy neo-kościoła, gdzie:

„alumni elbląscy mieszkają w gmachu warmińskiego «Hosianum» w Olsztynie, uczestnicząc w formacji intelektualnej prowadzonej przez Wydział Teologii Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego”

Co oznacza w praktyce? Institutum utriusque iuris (zniszczenie obu praw) – systematyczne rugowanie scholastyki na rzecz „hermeneutyki ciągłości”, gdzie św. Tomasz z Akwinu zestawiany jest z Karlem Rahnerem, a dogmat o Niepokalanym Poczęciu Marji „ewoluuje” w dialogu z gender studies.

Naturalistyczna parodia powołania

Kazanie „bpa Jezierskiego” demaskuje się samo przez to, czego nie mówi:

  • Żadnego odniesienia do Ofiary Kalwarii, której kapłan jest żywym narzędziem (instrumentum conjunctum Deo)
  • Brak ostrzeżenia, że przyjmowanie „święceń” w nowym rycie (Paul VI, 1968) jest nieważne z powodu zmienionej formy sakramentalnej (por. Pius XII, „Sacramentum Ordinis”)
  • Przemilczenie obowiązku głoszenia extra Ecclesiam nulla salus – podstawowego zadania kapłana

Zamiast tego mamy modernistyczną gimnastykę:

„Kapłaństwo nie jest dla chwiejących się, dla bojaźliwych, ale jest ono dla odważnych, wytrwałych, ale przede wszystkim dla mających ufność i pokładających ją w Jezusie Kapłanie”

„Jezus Kapłan” – bez odniesienia do Jedynej Ofiary! To język protestanckiego solus Christus, gdzie kapłaństwo urzędowe zostaje zredukowane do funkcji animatora wspólnoty. Jak trafnie diagnozował Pius X w „Pascendi”: „Moderniści kapłana z urzędnika Boga czynią ambasadora ludu”.

Muzyczna zasłona dymna

Opis „oprawy muzycznej” (Bach, „Missa in honorem sancti Hyacinthi”) to klasyczny zabieg neo-kościoła: estetyczny pozór zastępuje teologiczną substancję. Podczas gdy orkiestra gra arię na strunie G, „prezbiterzy” w białych szatach odgrywają liturgiczne przedstawienie pozbawione:

  • Właściwej materii sakramentu (brak jednoznacznego przekazania władzy ofiarniczej)
  • Nauki o transsubstancjacji („Msza” jako uczta, nie Ofiara)
  • Modlitw ekspiacyjnych za grzeszników

Seminarium – kuźnia apostazji

Przytoczenie historii „Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Elbląskiej” (od 1992 r.) to nieświadome przyznanie się do całkowitego zerwania z Tradycją. Jak ujął to św. Pius X w „Lamentabili sane”:

„Dogmaty, sakramenty i hierarchia (…) są tylko sposobem wyjaśnienia i etapem ewolucji świadomości chrześcijańskiej” (potępiona teza 54).

Nowi „księża” – Amadeusz Babiel i Wojciech Wasilewski – zostaną wysłani do „parafii”, gdzie:

  • „Eucharystię” sprawuje się twarzą do ludu
  • Spowiedź zastępuje „dialog pojednania”
  • Katechizmowe prawdy relatywizuje się w „procesie synodalnym”

Milczenie o najcięższym grzechu

Najbardziej przerażający w całym tym spektaklu jest brak jakiejkolwiek wzmianki o:

  • Stanie łaski potrzebnym do ważności święceń (can. 974 §1 KPK 1917)
  • Grzechu świętokradztwa przyjmowania sakramentów w stanie świadomego zerwania z Magisterium
  • Konieczności wyznawania Vacante Apostolica Sede wobec antypapieży od Jana XXIII

Jak ostrzegał Pius IX w Syllabusie: „Każdy człowiek może wyznawać jakąkolwiek religię, jaką uzna za prawdziwą” (potępiona teza 15). Właśnie tę zasadę wciela w życie neo-kościół – z elbląską „katedrą” jako jednym z wielu przyczółków apostazji.

[Tutaj powtórzona treść artykułu w formacie HTML, zgodnie z wymaganiami]


Za artykułem:
27 maja 2025 | 12:30Diecezja elbląska ma dwóch nowych księżyBliscy, przyjaciele, znajomi, osoby konsekrowane i księża, zgromadzili się w sobotę (24 maja 2025) w katedrze św. Mikołaja w Elblągu na Mszy…
  (ekai.pl)
Data artykułu: 28.10.2025

Więcej polemik ze źródłem: ekai.pl
Podziel się tą wiadomością z innymi.
Pin Share

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Ta strona używa Akismet do redukcji spamu. Dowiedz się, w jaki sposób przetwarzane są dane Twoich komentarzy.

Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.