Tradycyjne katolickie wesele z kapłanem w ornaty, para wymieniająca ślubową przysięgę przed ołtarzem z krzyżem i świecami. Scena podkreślała świętość i nierozerwalność małżeństwa według nauki katolickiej.

Posoborowy synkretyzm pod płaszczykiem „doradztwa rodzinnego” w Kaliszu

Podziel się tym:

Portal eKAI (18 października 2025) relacjonuje dwudniowe rekolekcje „doradców życia rodzinnego” w sekciarskiej strukturze określanej jako „diecezja kaliska”. W wydarzeniu uczestniczył „biskup” Damian Bryl, który wręczył uczestnikom tzw. Pierścienie Świętego Józefa. Spotkanie prowadził „ks.” Krzysztof Wolski z „Instytutu Nauk nad Rodziną” – instytucji promującej psychologizację sakramentalnej teologii małżeństwa.


Naturalistyczne zredukowanie małżeństwa do płaszczyzny psychospołecznej

„Celem tych poradni jest przygotowanie narzeczonych do zawarcia sakramentu małżeństwa, ale także udzielanie pomocy małżeństwom, rodzinom”

To stwierdzenie ukazuje fundamentalne przeinaczenie katolickiej nauki o małżeństwie jako nierozerwalnym sakramencie. W rzeczywistości posoborowe „przygotowanie” stanowi parodię prawdziwej formacji, gdyż:

1. „Sakrament małżeństwa” w rycie posoborowym jest nieważny z powodu zmienionej formuły sakramentalnej i intencji nie odpowiadającej definicji Trydentium (Sess. XXIV, Can. 1).
2. Działalność „poradni” sprowadza się do czysto naturalistycznego doradztwa pozbawionego nadprzyrodzonej perspektywy – czego dowodem wymienione „specjalizacje”: psychologia, mediacje, „naturalne metody” (eufemizm dla akceptacji regulacji poczęć wbrew Casti Connubii Piusa XI).

Mediacje w miejsce unieważnień – praktyczna negacja nierozerwalności

Szczególnie jaskrawym przejawem apostazji jest powstanie „Zespołu ds. pomocy rodzinom w kryzysie pod nazwą «Towarzyszenie i Mediacja – SAMIC.PL»”. To ewidentne odrzucenie kompetencji trybunałów kościelnych w badaniu ważności małżeństw, zastąpione świeckimi technikami negocjacyjnymi. W ten sposób:

– Przemilcza się dogmat o nierozerwalności (Can. 1013 §2 Kodeksu Prawa Kanonicznego 1917)
– Unieważnia się praktykę Kościoła potwierdzoną w Arcanum Divinae Sapientiae Leona XIII: „Kościół zawsze pilnie strzegł, aby małżeństwa zawierano zgodnie z prawem Bożym i kościelnym, a jeśli zawarto je wbrew tym prawom – by zostały unieważnione”

Posoborowa pseudoliturgia jako narzędzie dezintegracji

Wspomniane wręczanie „Pierścieni Świętego Józefa” podczas nowej mszy stanowi parodię prawdziwych katolickich praktyk pobożnościowych. Ten teatr gestów:

– Odbiera cześć Św. Józefowi charakter cultus latriae (cześci przynależnej Bogu), sprowadzając ją do poziomu sentymentalnego rytuału
– Demonstruje praxis sekty posoborowej, gdzie brak jakiejkolwiek ważności święceń (potwierdzone przez św. Piusa X w Sacramentum Ordinis) uniemożliwia sprawowanie prawdziwych sakramentów

Teologiczne bankructwo „doradztwa rodzinnego”

„Ks.” Wolski głosił uczestnikom temat „Paschalna radość bycia uczniem”, co stanowi klasyczny przykład posoborowego pustosłowia. W miejsce jasnej nauki o obowiązkach stanu (Denzinger 971) proponuje się heretycką wizję:

– Brak wzmianki o nadprzyrodzonym celu małżeństwa (prokreacja i wychowanie potomstwa w wierze katolickiej)
– Pominięcie obowiązku katolickiego wychowania dzieci (Can. 1113 KPK 1917)
– Milczenie na temat ex opere operato (obiektywnej skuteczności) sakramentu małżeństwa

„Rok Jubileuszowy” jako świecka parodia łaski

Wspomniane przez „bpa” Bryla „przeżywany Rok Jubileuszowy” to kolejne zafałszowanie katolickiej koncepcji odpustów. Podczas gdy prawdziwy Jubileusz:

– Wymaga ważnej spowiedzi i Komunii św. (co w posoborowiu jest niemożliwe z powodu nieważnych „sakramentów”)
– Zakłada intencję zyskania odpustu (co zostało zniesione w pseudo-reformach Pawła VI)

Sedno problemu: całkowite zerwanie z Magisterium

Cała opisana aktywność sekty posoborowej w Kaliszu stanowi jawny bunt przeciwko:

1. Casti Connubii Piusa XI: „Małżeństwo nie ustanowione zostało przez ludzi, lecz przez Boga; natura jego, prawa i obowiązki nie podlegają ludzkiej woli”
2. Arcanum Leona XIII: „Każde małżeństwo między chrześcijanami jest z istoty swej rzeczywistością religijną i świętą”
3. Kanonowi 1060 KPK 1917: „Małżeństwo korzysta z przychylności prawa; dlatego w wątpliwości należy stać na straży ważności małżeństwa”

Opisane „rekolekcje” to nie błędna pastoralna inicjatywa, ale systemowa realizacja modernistycznej agendy zakładającej całkowite zniszczenie katolickiego pojęcia małżeństwa. Jedynym lekarstwem jest powrót do integralnej doktryny zawartej w Katechizmie Trydenckim i encyklikach przedsoborowych papieży.


Za artykułem:
18 października 2025 | 20:09Kalisz – doradcy życia rodzinnego uczestniczyli w dwudniowych rekolekcjachBiskup kaliski Damian Bryl przewodniczył Mszy św. dla doradców życia rodzinnego podczas rekolekcji…
  (ekai.pl)
Data artykułu: 31.10.2025

Więcej polemik ze źródłem: ekai.pl
Podziel się tą wiadomością z innymi.
Pin Share

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Ta strona używa Akismet do redukcji spamu. Dowiedz się, w jaki sposób przetwarzane są dane Twoich komentarzy.

Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.