Portal LifeSiteNews (30 października 2025) promuje ruch „Sacred Standers” dr Christine Bacon jako „proroczą odpowiedź na nasze czasy”. Autorzy przedstawiają go jako duchową walkę o rodzinę poprzez pozostawanie w związku małżeńskim nawet po opuszczeniu przez współmałżonka. Bacon twierdzi, że jej „święta formuła” uzdrawia małżeństwa, a sam akt wytrwania ma być aktem wojny przeciwko siłom niszczącym rodzinę. Brakuje tu jednak fundamentalnego rozróżnienia między heroicznością cnót a niebezpiecznym sentymentalizmem ignorującym obiektywne zasady nierozerwalności małżeństwa.
Naturalistyczna redukcja małżeństwa do terapii uczuć
Cała narracja „Sacred Standers” zbudowana jest na języku psychologii i subiektywnych doświadczeń. Bacon mówi o „uzdrawianiu relacji” czy „formule”, ale pomija kluczową prawdę: małżeństwo sakramentalne jest nierozerwalnym węzłem przed Bogiem (Mt 19:6), a nie kontraktem terapeutycznym. Jak alarmował Pius XI w Casti Connubii: „Gdy małżonkowie zapominają, że małżeństwo jest instytucją Bożą […] wówczas łatwo popadają w niewolę swoich namiętności”. Ruch koncentruje się na emocjonalnej „rewolucji”, gdy tymczasem Kościół zawsze nauczał, że trwałość małżeństwa wynika z jego nadprzyrodzonego charakteru, a nie psychologicznej wytrwałości.
„Instead of giving up, she started a global revolution”
To zdanie demaskuje modernistyczny redukcjonizm: „globalna rewolucja” zastępuje tu łaskę uświęcającą, a ludzki heroizm staje się substytutem działania sakramentów. Św. Pius X w Lamentabili Sane potępił podobne tendencje w punkcie 41: „Sakramenty mają tylko przypominać człowiekowi o obecności zawsze dobroczynnego Stwórcy” – co dokładnie oddaje duch ruchu Bacon.
Milczenie o grzechu i stanie łaski
W materiale nie ma ani jednego odniesienia do:
- Grzechu cudzołóstwa jako przyczyny rozpadu małżeństw (Mt 5:32)
- Obowiązku przebaczenia w kontekście sakramentalnej spowiedzi
- Rolii stanu łaski w znoszeniu małżeńskich trudności
To nie przypadkowa luka, lecz symptom religijnego naturalizmu potępionego przez Piusa IX w Syllabus Errorum (pkt 58): „Wszystką doskonałość moralności należy upatrywać […] w nagromadzeniu bogactw i zaspokojeniu rozkoszy”. Gdy portal mówi o „duchowej wojnie”, nie precyzuje, że prawdziwa walka toczy się o zbawienie dusz, a nie o „uzdrowienie relacji”.
Fałszywy prorocy „nowej ewangelizacji”
Określenie ruchu jako „proroczej odpowiedzi na nasze czasy” to jawne nadużycie języka teologicznego. Jak przypomina dekret Lamentabili Sane (pkt 21): „Objawienie, które stanowi przedmiot wiary katolickiej, zakończyło się wraz z Apostołami”. Tymczasem Bacon i LifeSiteNews proponują synkretyzm psychologii i fideizmu, gdzie subiektywne „doświadczenie” staje się normą wiary. To echo modernizmu potępionego przez św. Piusa X w Pascendi, gdzie „uczucie religijne” wypierało obiektywną prawdę.
Kryzys autorytetu czy kryzys wiary?
Opisywany przypadek „ocalenia małżeństwa” pomija kluczową instancję: orzeczenie trybunału kościelnego o ważności sakramentu. Jak nauczał Pius XII: „Nie wolno wiernym samowolnie rozstrzygać o ważności małżeństwa – należy to do kompetentnego sądu kościelnego”. Promowanie indywidualnych „świętych postaw” bez odniesienia do prawa kanonicznego (KPK 1917, kan. 1960) to niebezpieczne przyzwolenie na protestancki subiektywizm.
Ruch „Sacred Standers” – choć pozornie broniący rodziny – jest produktem tej samej posoborowej zapaści, która zredukowała Kościół do „instytucji terapeutycznej”. Gdy Pius XI w Quas Primas ogłaszał panowanie Chrystusa Króla, wskazywał: „Państwa mają obowiązek publicznej czci Chrystusa, gdyż tylko w Jego prawach jest ratunek”. Tymczasem neokościół proponuje kolejne ludzkie recepty zamiast przywrócenia społecznego panowania Zbawiciela.
Za artykułem:
God Gave Me a MIRACLE – PROPHETIC ANSWER for Our Time (lifesitenews.com)
Data artykułu: 31.10.2025
