Portal eKAI (30 października 2025) relacjonuje apel „kardynała” Orani João Tempesty i innych „biskupów” Brazylii o „pokój” w kontekście eskalacji przemocy w Rio de Janeiro, gdzie w policyjnej operacji przeciwko kartelom narkotykowym zginęło 119 osób. Dokument sekciarskiej konferencji „biskupów” Pierwszego Regionu (CNBB) oraz wypowiedź „arcybiskupa” Rio ograniczają się do świeckiego sloganu „wszyscy jesteśmy braćmi i siostrami”, pomijając fundamentalną prawdę katolicką: pokój możliwy jest jedynie pod panowaniem Chrystusa Króla (Pius XI, Quas primas).
Naturalistyczne fałszerstwo misji Kościoła
„Arcybiskup Rio de Janeiro kard. Orani João Tempesta skierował do społeczeństwa prośbę o budowanie pokoju poprzez przezwyciężanie nienawiści, zemsty i obojętności, które niszczą tkankę społeczną” – czytamy. Cała narracja operuje pojęciami socjologii i psychologii, podczas gdy Depositum fidei nakazuje głosić: „Nie ma zbawienia w nikim innym” (Dz 4,12).
„Życie ludzkie jest świętym darem od Boga i zawsze należy je bronić i chronić” – zaznaczył metropolita.
To zdanie, pozornie ortodoksyjne, w rzeczywistości odcina świętość życia od jego nadprzyrodzonego celu. Św. Augustyn w Państwie Bożym wykazuje, że życie doczesne nie jest wartością absolutną – absolutna jest jedynie łaska uświęcająca prowadząca do zbawienia. Tymczasem „hierarchowie” sekty posoborowej redukują katolicyzm do świeckiego humanitaryzmu, co Pius X potępił w dekrecie Lamentabili (propozycja 58): „wszystka doskonałość i zacność obyczajów polegać ma na gromadzeniu i pomnażaniu bogactw wszelkimi sposobami i na dogadzaniu zmysłom”.
Milczenie o grzechu i nawróceniu jako apostazja
W całym dokumencie „biskupów” stanu Rio de Janeiro nie pada ani razu słowo „grzech”, „nawrócenie” czy „pokuta”. Tymczasem Sobór Trydencki w dekrecie o usprawiedliwieniu (sesja VI, rozdz. 5) naucza, że przyczą wszelkiego zła jest nieuporządkowana pożądliwość, która nie jest zupełnie pokonana. Apel o „solidarność” i „nadzieję” pozbawiony wezwania do sakramentu pokuty jest pastoralną zbrodnią – potwierdza dusze w stanie śmiertelnego grzechu.
„Potrzebujemy głębokich zmian w zakresie sprawiedliwości społecznej, aby świat stał się naprawdę bezpieczniejszy” – podsumowano w manifeście Caritas Brazylii.
To jawna herezja potępiona w Syllabusie Piusa IX (propozycja 28): „Biskupi nie mogą ogłaszać nawet listów apostolskich bez zezwolenia Rządu”. Kościół katolicki nie potrzebuje „sprawiedliwości społecznej” – on głosi królewską władzę Chrystusa nad narodami. Św. Pius X w encyklice Vehementer nos ostrzegał: „Kościół nie jest demokracją (…) jest królestwem”.
Fałszywa eklezjologia: „wszyscy jesteśmy braćmi”
Najjaskrawszym dowodem apostazji jest sformułowanie: „Z sercami pełnymi nadziei, która ożywia nas poprzez wiarę, apelujemy: Pokój! Wszyscy jesteśmy braćmi i siostrami”. To bezpośrednie zaprzeczenie nauki Piusa IX w Quanto conficiamur: „Nikt nie może być zbawiony poza Kościołem katolickim”. Gdy sekta posoborowa głosi „powszechne braterstwo” z heretykami, schizmatykami i poganami, ipso facto wyrzeka się Chrystusa Króla.
Demony przemocy a upadek dyscypliny kościelnej
Epidemia przemocy w Brazylii jest bezpośrednim owocem modernistycznej rewolucji liturgicznej i doktrynalnej. Gdy „duchowni” sekty posoborowej odprawiają bluźniercze „msze” zamiast składać Ofiarę przebłagalną (co Pius XII w Mediator Dei nazwał „sakramentem naszego Odkupienia”), nie można oczekiwać łaski powstrzymującej zło. Św. Alfons Liguori w Teologia moralna (ks. VI, rozdz. 1) wykazuje, że zanik publicznego kultu nieuchronnie prowadzi do rozkładu moralnego społeczeństw.
Brazylijscy „hierarchowie”, zamiast nawoływać do publicznego poświęcenia narodu Niepokalanemu Sercu Marji (jak czynił Pius XII), proponują świeckie manifestacje. To potwierdza diagnozę św. Piusa X z encykliki Pascendi: modernizm to „synteza wszystkich herezji”, redukująca religię do emocjonalnego humanitaryzmu.
Za artykułem:
Apel biskupów Brazylii o pokój (vaticannews.va)
Data artykułu: 30.10.2025
