Teksas: Wolność sumienia sędziów jako zasłona dla apostazji wobec prawa Bożego
Portal LifeSiteNews (29 października 2025) informuje o zmianach w teksańskim kodeksie etyki sędziowskiej, zezwalających sędziom na odmowę przeprowadzania „ślubów” osób tej samej płci z powodów religijnych. Zmiana ta wynika ze sprawy sędzi Dianne Hensley, upomnianej w 2019 roku przez Komisję ds. Etyki Sędziowskiej za odmowę „udzielania ślubów” parom homoseksualnym. Pomimo wycofania sankcji i wprowadzenia nowelizacji, sytuacja pozostaje dramatycznym świadectwem upadku cywilizacji odrzucającej panowanie Chrystusa Króla.
Religijna wolność jako zasłona dla apostazji
„To nie naruszenie niniejszych kanonów, jeśli sędzia publicznie powstrzymuje się od przeprowadzenia ceremonii ślubnej ze względu na szczerze wyznawane przekonania religijne”
Nowelizacja Canon 4 teksańskiego kodeksu etyki sędziowskiej, przedstawiana jako „zwycięstwo wolności religijnej”, w rzeczywistości stanowi przyznanie się do bankructwa moralnego systemu prawnego. Jak zauważył sędzia Jimmy Blacklock: „Sędzia Hensley odnosiła się do nich (odmówionej parze homoseksualnej) z szacunkiem. Pobrali się w pobliżu. Wrócili do swojego życia. Sędzia Hensley wróciła do pracy, jej chrześcijańskie sumienie było czyste, jej kolana zgięte tylko przed jej Bogiem. Brzmi jak sytuacja win-win”.
Ta pozorna „równowaga” jest iluzją tolerancji opartej na relatywizmie. Jak nauczał Pius XI w encyklice Quas primas: „Państwa nie mogą się obejść bez Boga, a ich religią nie może być bezbożność i wzgarda dla Boga”. Uznanie możliwości „alternatywnych ceremonii” obok sędziowskiej odmowy to przyzwolenie na istnienie dwóch porządków prawnych: Bożego i szatańskiego.
Teologiczne konsekwencje kompromisu z grzechem
Sprawa sędzi Hensley ukazuje fundamentalny problem: państwo przyznaje sobie prawo legalizacji czegoś, co z natury jest nielegalne w porządku Bożym. Jak stwierdza Syllabus błędów Piusa IX (pkt 67): „Przez prawo natury węzeł małżeński nie jest nierozerwalny, a w wielu przypadkach słusznie może być orzeczony rozwód przez władzę świecką” – co zostało jednoznacznie potępione.
Adwokat Hiram Sasser z First Liberty Institute triumfuje: „Od teraz każdy sędzia w Teksasie będzie cieszył się wolnością, o którą sędzia Hensley tak zaciekle walczyła”. To „zwycięstwo” jest jednak pyrrusowe – uznaje bowiem legalność samego zjawiska „małżeństw” homoseksualnych, ograniczając się jedynie do prawa do abstynencji od uczestnictwa w tym bluźnierstwie.
Obergefell v. Hodges: Korzeń moralnej zgnilizny
Artykuł przypomina, że 32 stany USA wciąż mają formalnie zakaz „małżeństw” homoseksualnych, choć unieważnionych przez wyrok Sądu Najwyższego z 2015 r. w sprawie Obergefell v. Hodges. Trzech obecnych sędziów (Thomas, Alito i Roberts) było w mniejszości w tej sprawie. Jednakże sama dyskusja o „możliwości odwrócenia precedensu” pokazuje całkowite uzależnienie moralności publicznej od zmiennych ludzkich opinii, a nie od niezmiennego prawa Bożego.
Warto przypomnieć, że Lamentabili sane exitu św. Piusa X potępiło modernistyczne twierdzenie, że „Prawda zmienia się wraz z człowiekiem, ponieważ rozwija się wraz z nim, w nim i przez niego” (pkt 58). Tymczasem Republikanie pod przywództwem Donalda Trumpa usunęli z platformy wyborczej zapisy o tradycyjnym małżeństwie, co dowodzi całkowitej kapitulacji nawet nominalnych konserwatystów wobec rewolucji obyczajowej.
Konsekwencje doktrynalne i eschatologiczne
Milczenie artykułu w kwestii nadprzyrodzonych konsekwencji tych decyzji jest wymowne. Żadna „wolność religijna” nie usprawiedliwia współudziału w systemie legalizującym grzech. Jak przypomina Pius XI: „Chrystusowi należy się nie tylko prywatna cześć w sercach, ale publiczne królowanie nad narodami i państwami”.
Fakt, że sędzia Hensley „z szacunkiem” odesłała parę homoseksualną do innej instytucji, stanowi przyzwolenie na kontynuację grzechu. W świetle nauki Kościoła, każda forma uznania związków sodomickich – nawet poprzez bierną akceptację ich „praw” – jest współudziałem w crimen nefandum (łac. zbrodni niegodziwej).
Podsumowanie: Prawda bez kompromisów
Podczas gdy świat celebruje „postęp” w postaci prawnej ochrony sumienia, katolik integralny widzi w tym jedynie kolejny etap apostazji narodów. Jak nauczał Pius IX w Syllabusie: „W obecnym czasie nie jest już rzeczą stosowną, aby religia katolicka była uważana za jedyną religię państwa” (pkt 77) – co zostało potępione jako błąd.
Sprawa teksańskich sędziów dowodzi, że jakakolwiek współpraca z systemem legalizującym grzech ciężki jest zdradą Królestwa Chrystusowego. Jedynym rozwiązaniem pozostaje nieugięte głoszenie prawdy: Extra Ecclesiam nulla salus (łac. Poza Kościołem nie ma zbawienia) i Christus vincit, Christus regnat, Christus imperat (łac. Chrystus zwycięża, Chrystus króluje, Chrystus rozkazuje).
Za artykułem:
Texas Supreme Court says judges don’t have to perform same-sex ‘weddings’ (lifesitenews.com)
Data artykułu: 29.10.2025
