Ksiądz w tradycyjnych szatach sakralnych stoi na wybrzeżu Libii, trzymając krzyż, przy obróconym łodzi migrantów. Scena wypełniona jest głębokim smutkiem i wezwaniem do duchowej refleksji.

Tragedia migrantów: kolejny dowód upadku porządku opartego na prawie naturalnym

Podziel się tym:

Portal Gość Niedzielny relacjonuje śmierć 18 migrantów u wybrzeży Libii, ograniczając się do świeckiej narracji humanitarnej, podczas gdy milczy o fundamentalnych przyczynach kryzysu wynikających z odrzucenia Królewskiej władzy Chrystusa nad narodami.


Świecka redukcja tragedii do statystyki

„Znaleziono ciała co najmniej 18 migrantów, którzy zginęli, gdy ich łódź wywróciła się do góry dnem (…) Czerwony Półksiężyc podał, że otrzymał doniesienie o wywróceniu się łodzi późnym wieczorem w poniedziałek i do wtorku rano prowadził akcję ratunkową”

Artykuł wpisuje się w typową dla współczesnych mediów narrację, która redukuje ludzkie dramaty do suchych statystyk i technicznych opisów akcji ratunkowych. Brakuje tu najistotniejszego wymiaru – analizy przyczyn upadku państwowości libijskiej i masowych migracji jako konsekwencji odrzucenia katolickiego porządku społecznego. Jak nauczał Pius XI w encyklice Quas Primas: „Państwa odstąpiły od wiary katolickiej (…), zburzone zostały fundamenty pod władzą, gdyż usunięto główną przyczynę, dlaczego jedni mają prawo rozkazywać, drudzy zaś mają obowiązek słuchać”.

Fałszywy humanitaryzm pomijający ratio ultima

Komunikat ogranicza się do podania liczby ofiar i działań Czerwonego Półksiężyca, całkowicie pomijając:

  • Stan łaski uświęcającej ofiar i ratowanych (mortaliter peccantes?)
  • Obowiązek państw do zapewnienia sprawiedliwości społecznej w krajach pochodzenia migrantów
  • Historyczną odpowiedzialność mocarstw za destabilizację Libii po obaleniu Kaddafiego

Tymczasem Syllabus Errorum Piusa IX wyraźnie potępia tezę, że „Państwo jako źródło wszelkich praw posiada władzę nieograniczoną” (pkt 39). Właśnie ta błędna doktryna legła u podstaw współczesnych interwencji wojskowych niszczących katolickie dziedzictwo w Afryce Północnej.

Libia jako owoc rewolucji antykatolickiej

Wspomniany „upadek libijskiego dyktatora Muammara Kaddafiego” to w rzeczywistości efekt:

  1. Działań masonerii międzynarodowej dążącej do zniszczenia ostatnich przyczółków tradycyjnego porządku w regionie
  2. Zdrady współczesnych przywódców „kościelnych”, którzy zamiast potępić barbarzyńskie bombardowania NATO, udzielali im milczącego przyzwolenia
  3. Odrzucenia zasady Regnum Christi na rzecz świeckich utopii „demokratyzacji”

Jak przypominał św. Robert Bellarmin: „Królestwo Chrystusowe nie jest jedynie duchowe, lecz obejmuje także doczesne sprawy narodów, gdyż wszystkie władze na niebie i ziemi zostały Mu dane” (Mt 28,18). Upadek Trypolisu jako ośrodka względnej stabilności w regionie bezpośrednio wynika z porzucenia tej zasady.

Duchowa pustka współczesnego „miłosierdzia”

Działania Czerwonego Półksiężyca, choć humanitarne w wymiarze doczesnym, stanowią jedynie karykaturę prawdziwej caritas, gdyż:

  • Pomagając ciału, nie troszczą się o dusze (brak kapelanów, sakramentów, ewangelizacji)
  • Wspierają migrację będącą formą ucieczki od obowiązku budowania sprawiedliwości w krajach pochodzenia
  • Legitymizują globalistyczny porządek oparty na prawach człowieka, a nie prawie Bożym

Tymczasem prawdziwe rozwiązanie kryzysu migracyjnego wymagałoby:

  1. Przywrócenia katolickich monarchii w krajach pochodzenia migrantów
  2. Wprowadzenia zakazu lichwy niszczącej gospodarki Trzeciego Świata
  3. Masowych misji ewangelizacyjnych prowadzonych przez prawowitych biskupów i kapłanów

Milczenie o najwyższym Dobru jako najcięższe oskarżenie

Najbardziej wymowne w artykule jest jednak to, czego nie zawiera:

  • Żadnej wzmianki o obowiązku nawracania niewiernych
  • Brak odniesienia do wiecznego losu dusz zmarłych bez sakramentów
  • Zero świadomości, że podobne tragedie są naturalną konsekwencją apostazji narodów

To doskonały przykład realizacji modernistycznej zasady: „Należy oddzielić Kościół od państwa, a państwo od Kościoła” (Syllabus Errorum, pkt 55), gdzie religia sprowadzona zostaje do sfery prywatnej, a państwo wyrzeka się swego obowiązku czci dla Chrystusa Króla.

Tymczasem jak przypomina Pius XI: „Pokój Chrystusowy w Królestwie Chrystusowym nie zajaśnieje narodom, dopóki państwa nie uznają, że wszelka władza pochodzi od Boga” (Quas Primas). Dopóki narody Afryki nie powrócą do prawdziwej wiary, a Europa nie odrzuci laickich utopii – podobne tragedie będą się tylko mnożyć.


Za artykułem:
Czerwony Półksiężyc: 18 migrantów zginęło u wybrzeży Libii
  (gosc.pl)
Data artykułu: 28.10.2025

Więcej polemik ze źródłem: gosc.pl
Podziel się tą wiadomością z innymi.
Pin Share

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Ta strona używa Akismet do redukcji spamu. Dowiedz się, w jaki sposób przetwarzane są dane Twoich komentarzy.

Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.