W Pasłęku zrealizowano pseudo-liturgię z pogwałceniem zasad muzyki sakralnej
Portal eKAI (30 września 2025) relacjonuje XV Warsztaty Muzyki Liturgicznej w Pasłęku, podczas których blisko 80 wykonawców pod kierunkiem modernistycznych „delegatów” przygotowało oprawę Mszy transmitowanej przez TVP Polonia. Wydarzenie pod hasłem „Christus spes mea et nostra”, choć pozornie katolickie, stanowi kolejny przykład systematycznej destrukcji liturgii poprzez:
- Wprowadzenie świeckich standardów estradowych do przestrzeni sakralnej
- Stosowanie kompozycji sprzecznych z zasadami musica sacra
- Kolegialne przewodnictwo „biskupa” pozbawionego ważnej jurysdykcji
Redukcja liturgii do spektaklu muzycznego
Opisane warsztaty przekształciły Najświętszą Ofiarę w pokaz artystycznych umiejętności, co Pius X w motu proprio Tra le Sollecitudini (1903) potępił jako „wynaturzenie przeznaczenia muzyki kościelnej”. Podane szczegóły ujawniają skalę dewastacji:
„Po końcowym błogosławieństwie uczestnicy Mszy pozostali w kościele, by wysłuchać krótkiego koncertu. Złożyły się na niego trzy współczesne utwory: «Boże w Trójcy jedyny» (A&M. Wilgosz), «Wysławiamy Boże miłosierdzie Twoje» (J. Krutul), a także popularny lednicki śpiew «Ukaż mi Panie swą twarz» (muz. J. Sykulski)”.
Komentowany artykuł przemilcza fakt, iż Mediator Dei Piusa XII wyraźnie zakazuje „wykonywania w kościele poza czynnościami liturgicymi utworów czysto koncertowych” (pkt 193). Tymczasem wprowadzenie do świątyni „popularnego lednickiego śpiewu” – zjawiska związanego z ruchem neokatechumenalnym potępionym przez Święte Oficjum w 1966 r. – stanowi jawną profanację.
Nowoczesny repertuar jako narzędzie rewolucji liturgicznej
Wybór utworów takich jak „Missa Gaudete” Urszuli Rogali czy aranżacje duetu Wilgoszów całkowicie ignoruje normy wyrażone w encyklice Piusa XI Divini Cultus (1928):
„Święta muzyka powinna posiadać w najwyższym stopniu właściwe cechy: świętość i doskonałość formy, z której wynika druga jej cecha – powszechność”.
Tymczasem współczesne kompozycje:
- Nadużywają języka muzycznego właściwego rozrywkowym gatunkom świeckim
- Promują subiektywne „przeżycia estetyczne” zamiast obiektywnego kultu Boga
- Narzucają wiernym emocjonalne efekty zastępujące dyspozycję do łaski
Wspomniana „Cała nowa aranżacja chóralna i orkiestrowa” stanowi dokładne wypełnienie planu Annibale Bugniniego, który w Memoriale z 1956 r. postulował: „Trzeba rozbić monolityczną strukturę chorału, wprowadzając do liturgii żywiołowość współczesnych form muzycznych”.
Nieprawomocne przewodnictwo apostaty
Przewodnictwo „bp” Jacka Jezierskiego – członka Konferencji Episkopatu Polski uznającej władzę antypapieży – unieważnia charakter celebracji. Jak podkreśla bulla Pius V Quo Primum:
„Nikomu nigdy nie wolno naruszać tego Naszego dokumentu… Gdyby zaś ktoś odważył się usiłować to uczynić, niech wie, że popadnie w gniew Wszechmogącego Boga i świętych Apostołów Piotra i Pawła”.
Komentarz „biskupa” podczas kazania potwierdza całkowite odejście od nadprzyrodzonej perspektywy:
„Zwrócił uwagę słuchaczy na niedzielne czytania, które skupiają się na odwiecznej kwestii: bogactwa i ubóstwa. – Są to sprawy, które dotyczą każdego społeczeństwa”.
Sprowadzenie Słowa Bożego do socjologicznej analizy pomija kluczowy wymiar: mysterium iniquitatis i obowiązek wynagrodzenia za grzechy. Brak jakiejkolwiek wzmianki o obowiązku pokuty, stanie łaski czy rzeczywistej obecności eucharystycznej dowodzi, że mamy do czynienia z czysto naturalistycznym zgromadzeniem.
Cel ekumenicznej infiltracji
Transmisja przez TVP Polonia – medium promujące relatywizm religijny – ujawnia prawdziwy cel wydarzenia: stworzenie przestrzeni „międzywyznaniowego dialogu” poprzez:
- Uniwersalizację języka muzycznego akceptowalnego dla protestantów
- Eliminację elementów specyficznie katolickich (sekwencji, tropów, śpiewów proprium)
- Promocję „duchowych uniesień” zastępujących teologiczną precyzję
To perfekcyjne odzwierciedlenie modernistycznej zasady sformułowanej przez Alfreda Loisy’ego: „Kościół musi stać się domem zgromadzenia, gdzie każdy czuje się dobrze, niezależnie od przekonań”.
Strukturalne współdziałanie z apostazją
Organizatorzy warsztatów wymienieni w artykule tworzą sieć współodpowiedzialności:
| Podmiot | Doktrynalne wykroczenie |
|---|---|
| „Carmen gregorianum” | Przywłaszczenie nazwy „gregoriański” dla praktyk sprzecznych z Motu Proprio św. Piusa X |
| „Ks. dr hab. Piotr Towarek” | Nadużycie tytułu naukowego do legitymizacji antyliturgicznych eksperymentów |
| Orkiestra „Capella Sancti Nicolai” | Instrumentalizacja świętego imienia dla świeckich celów artystycznych |
Wsparcie władz świeckich (burmistrz Pasłęka, starosta elbląski) potwierdza realizację masońskiego postulatu „Kościoła narodowego podporządkowanego władzy cywilnej” wyrażonego w potępionym syllabusie Piusa IX (pkt 19, 39).
Zamiast zakończenia: wezwanie do rozeznania
Opisana impreza stanowi klasyczny przykład „actiones sacrae in theatrum convertuntur” (przemienienia czynności świętych w teatr), co papież Pius XII w Mediator Dei nazywał „świętokradzkim nadużyciem”. Wierni katolicy powinni:
- Unikać uczestnictwa w tego typu wydarzeniach pod rygorem współudziału w profanacji
- Odmówić przyjmowania „komunii” rozdawanej podczas takich pseudo-liturgii
- Modlić się o nawrócenie organizatorów i wykonawców
Jak ostrzegał św. Robert Bellarmin w De Romano Pontifice: „Gdy pasterze stają się wilkami, pierwszym obowiązkiem owiec jest uciec od nich, a dopiero potem modlić się za nich”.
Za artykułem:
30 września 2025 | 12:37Pasłęk: XV. Warsztaty Muzyki Liturgicznej „Christus spes mea et nostra”Blisko 80 śpiewaków oraz instrumentalistów uczestniczyło w dniach 27-28 września 2025 r. w XV. Warsztatac… (ekai.pl)
Data artykułu: 28.10.2025
