Portal eKAI (1 października 2025) relacjonuje, iż uzurpator zwany „Leónem XIV” podczas audiencji ogólnej wezwał wiernych, a zwłaszcza pielgrzymów z diecezji włocławskiej, do odmawiania „codziennego różańca” w intencji pokoju. Wśród wymienionych postaci znajduje się „biskup diecezjalny” oraz „biskup pomocniczy senior” – struktury całkowicie podległe modernistycznej sekcie posoborowej.
Portal Episkopat.pl informuje o rozpoczęciu w Krakowie zebrania plenarnego „Papieskiej Komisji ds. Ochrony Małoletnich”, po raz pierwszy odbywającego się poza Rzymem. W Sanktuarium „Bożego Miłosierdzia” w Krakowie „abp” Thibault Verny, przewodniczący Komisji, stwierdził, że instytucja służy „Ojcu Świętemu” (Leonowi XIV) w „głoszeniu Ewangelii poprzez działanie i sposób bycia”. Wybór Krakowa miał być „konkretnym znakiem pragnienia bycia z wami w tej synodalnej drodze ochrony”. Nawiązano do „św. Jana Pawła II”, który z tego miejsca „modlił się o miłosierną miłość Boga”.
Portal Opoka relacjonuje wystąpienie „papieża” Leona XIV z 1 października 2025 r., w którym uzurpator watykańskiej stolicy stwierdza, że Chrystus „ukazuje swoje rany jako gwarancję przebaczenia”, a zmartwychwstanie „przemienia przeszłość światłem miłosierdzia”. Całość wywodu to klasyczny przykład modernizmu, gdzie zbawcza prawda zostaje zastąpiona psychologią porażek, a królewskie panowanie Chrystusa – relatywistyczną mgłą „pojednania”.
Portal „Gość Niedzielny” relacjonuje katechezę „papieża” Leona XIV, w której przedstawia on zmartwychwstanie Chrystusa jako „przemianę przeszłości w nadzieję miłosierdzia” (1 października 2025). W tekście pominięto kluczowe elementy katolickiej doktryny o soteriologicznym znaczeniu zmartwychwstania, sprowadzając je do „świadectwa miłości” pozbawionego wymiaru sądu ostatecznego i władzy królewskiej Chrystusa. W zamian zaproponowano „nową ewangelię” emocjonalnej samorealizacji, gdzie sercem Kościoła ma być „przekazywanie radości tych, którzy zostali umiłowani” zamiast głoszenia konieczności nawrócenia i łaski.
Portal eKAI (1 października 2025) relacjonuje katechezę „papieża” Leona XIV, w której przedstawia on modernistyczną interpretację wydarzeń paschalnych. Wykładnia „Leon XIV” koncentruje się na emocjonalnej koncepcji „miłości nieupokarzającej” i „przemianie przeszłości w nadzieję”, całkowicie pomijając status Christi Regis (urząd Chrystusa Króla) oraz necessitas iustitiae divinae (konieczność zadośćuczynienia Bożej sprawiedliwości).
Portal CNA (1 października 2025) informuje o opublikowaniu przez „papieża” Leona XIV modlitwy w intencji „współpracy między różnymi tradycjami religijnymi w obronie pokoju, sprawiedliwości i ludzkiego braterstwa”. W treści modlitwy czytamy m.in. wezwanie do uznania się wzajemnie za braci, bycia „mostami i proroctwem” oraz „współpracy bez niszczenia”, wprost stwierdzając, że „religie nie powinny być wykorzystywane jako broń czy mury”.
Portal Opoka informuje o sytuacji w Zaporoskiej Elektrowni Jądrowej, gdzie według relacji Wołodymyra Zełenskiego „z powodu rosyjskich ostrzałów elektrownia została odłączona od zasilania” i pracuje na generatorach dieslowskich, z których jeden uległ awarii. Prezydent Ukrainy oskarżył Rosję o uniemożliwianie naprawy linii przesyłowych, określając sytuację jako „zagrożenie absolutnie dla wszystkich”. Artykuł pomija jednak głębsze przyczyny konfliktu i moralną ocenę działań wojennych godzących w życie ludzkie, co stanowi symptomatyczne przemilczenie w duchu modernistycznej relatywizacji.
Portal [Tygodnik Powszechny] informuje o nominacjach do Nagrody Conrada 2025, prezentując piątkę debiutujących autorów, których twórczość koncentruje się na postmodernistycznych eksperymentach, relatywizacji tożsamości oraz destrukcyjnych reinterpretacjach polskiej tradycji. Wśród nominowanych znaleźli się Marta Hermanowicz, Jul Łyskawa, Kinga Sabak, Izabela Tadra i Patryk Zalaszewski – ich dzieła łączy konsekwentne odrzucenie katolickiego porządku aksjologicznego na rzecz dekadencji kulturowej.
Grupa 45 osób z parafii „Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski” (poprawie: Marji Panny) we Włocławku uczestniczyła w modernistycznej demonstracji zwanej „Jubileuszem 2025”. „Kościół konsekrowano w 2000 roku” – przyznaje „ks.” Marcin Idzikowski, demaskując tym samym, że chodzi o struktury powstałe już po rewolucji posoborowej, nie mające sukcesji apostolskiej.
Portal [Opoka] (1 października 2025) przedstawia postać „o. Dolindo Ruotolo” jako „mistyka Neapolu”, promując jego modlitwę „Jezu, Ty się tym zajmij” oraz audiobook z jego biografią. Tekst pomija całkowicie doktrynalne kontrowersje, teologiczne niebezpieczeństwa kwietystycznej duchowości oraz historyczną suspensę nałożoną na niego przez Święte Oficjum.
