Portal LifeSiteNews (3 listopada 2025) relacjonuje historię Alexandra Kissiakova z Montrealu, który został aresztowany za dystrybucję ulotek informujących o psychologicznych konsekwencjach aborcji przed kliniką aborcyjną. Choć sąd uniewinnił go ze wszystkich zarzutów, mężczyzna zwraca się do środowisk pro-life o pomoc w pokryciu 15 000 dolarów kosztów prawnych. Sprawa dotyczy zdarzenia z września 2022 roku, gdy Kissiakov – motywowany przekonaniem o „prawie kobiet do wiedzy” – został oskarżony o nękanie i zakłócanie porządku publicznego.
Polityczna instrumentalizacja prawa jako przejaw kryzysu cywilizacyjnego
Fakt, iż głoszenie obiektywnej prawdy moralnej stało się przestępstwem, stanowi wymowną ilustrację słów Piusa XI z encykliki Quas primas: „Gdy Boga i Jezusa Chrystusa usunięto z praw i z państw […] zburzone zostały fundamenty pod tąż władzą”. Akt oskarżenia oparty na subiektywnym odczuciu „znieważenia” przez pracownicę kliniki aborcyjnej dowodzi tryumfu relatywizmu etycznego, gdzie lex naturalis (prawo naturalne) zostało zastąpione lex arbitraria (prawem arbitralnym).
Komentowany artykuł ujawnia przy tym kluczowy mechanizm współczesnego prześladowania:
„police became agitated. They grabbed me violently […] They searched me […] without informing me what crime I had committed”
. To ewidentne naruszenie podstawowych zasad sprawiedliwości proceduralnej, które św. Tomasz z Akwinu określał jako primum principium iuris (podstawową zasadę prawa): „Nikogo nie można karać bez wyroku sądowego” (II-II, q. 68, a. 1).
Teologiczne konsekwencje milczenia o nadprzyrodzonym charakterze walki
Choć relacja LifeSiteNews słusznie eksponuje heroizm obrońcy życia, brakuje w niej fundamentalnego odniesienia do nadprzyrodzonego wymiaru tej walki. Kissiakov działał jako jednostka, podczas gdy Sobór Trydencki w dekrecie De iustificatione podkreślał, że „nikt nie może wiedzieć z pewnością wiary, której nie można podważyć, czy otrzymał łaskę Bożą” (sesja VI, rozdz. 9). Walka z aborcją bez równoczesnego głoszenia konieczności łaski uświęcającej i nawrócenia redukuje się do naturalistycznego aktywizmu.
Artykuł pomija także kluczowy aspekt eklezjologiczny: prawdziwa obrona życia musi płynąć z pełnej komunii z Kościołem katolickim, nie zaś z indywidualistycznego „posłuszeństwa sumieniu” oderwanego od Magisterium. Jak ostrzegał św. Pius X w encyklice Pascendi dominici gregis: „Moderniści […] sumienie stawiają ponad wszystkimi najwyższymi nawet autorytetami” (cz. III, rozdz. 3).
Apostazja państwa kanadyjskiego jako źródło prześladowań
Sytuację Kissiakova należy rozpatrywać przez pryzmat całkowitego odstępstwa Kanady od społecznego panowania Chrystusa Króla. Już w 1864 roku Pius IX w Syllabusie błędów potępił tezę, że „Kościół powinien być oddzielony od państwa, a państwo od Kościoła” (pkt 55). Tymczasem kanadyjski system prawny – sankcjonujący aborcję jako „prawo człowieka” – realizuje właśnie tę modernistyczną utopię.
W tym kontekście szczególnie wymowne są słowa sędzi, która wyraziła „poważne zaniepokojenie” zeznaniami oskarżonego, iż działał „pod zwierzchnictwem Boga, ponad ludzkim prawem”. To jawna manifestacja laïcité (laicyzmu) potępionego przez Piusa XI jako „zbrodnicza herezja” w encyklice Divini Redemptoris (pkt 18).
Finansowa zbiórka jako symptom kryzysu metod walki
Prośba o 15 000 dolarów na pokrycie kosztów prawnych – choć zrozumiała z ludzkiego punktu widzenia – odzwierciedla głębszy problem taktyczny współczesnego ruchu pro-life. Jak uczył św. Pius X w liście Notre charge apostolique, „dobro wspólne nie polega na rozwiązaniach materialnych, lecz na cnocie”. Skupienie na zbiórkach pieniędzy zamiast na modlitwie, pokucie i działalności misyjnej ryzykuje sprowadzeniem walki o życie do poziomu zwykłej kampanii społecznej.
Co więcej, fakt, iż sąd narzucił Kissiakowowi roczny zakaz publicznego wypowiadania się (tzw. peace bond), stanowi klasyczny przykład cenzury prewencyjnej potępionej już w bulli In Coena Domini jako „bezprawne ograniczanie wolności głoszenia prawdy”.
Konieczność powrotu do integralnej doktryny katolickiej
Sprawa kanadyjskiego działacza dowodzi, że współczesne „prawo” stało się narzędziem inżynierii społecznej, a nie – jak uczył św. Augustyn – „porządkiem zmierzającym do wspólnego dobra” (De libero arbitrio, I, 5). Jedynym remedium jest odnowienie społecznego panowania Chrystusa Króla, o czym Pius XI pisał: „Gdyby ludzie pozwolili się rządzić Chrystusowi, wówczas to wreszcie […] prawo dawną powagę odzyska” (Quas primas).
Dopóki jednak narody nie uznają publicznie zwierzchnictwa Najświętszego Serca Jezusa – zgodnie z postanowieniami Soboru Plenarnego Ameryki Łacińskiej (1899) i aktami poświęceń dokonanych przez Leona XIII – prześladowania takich jak Kissiakov będą się nasilać. Jak bowiem nauczał św. Paweł: „Nie toczymy bowiem walki przeciw krwi i ciału, lecz przeciw […] zwierzchnościom, przeciw rządcom świata tych ciemności” (Ef 6, 12).
Za artykułem:
Pro-lifer arrested for defending the unborn needs your help with his mounting legal bills (lifesitenews.com)
Data artykułu: 03.11.2025
