Portal Opoka relacjonuje decyzję Sądu Najwyższego stanu Chhattisgarh w Indiach, zezwalającą na umieszczanie tablic zakazujących wstępu chrześcijanom do wiosek. Orzeczenie to, wydane pod koniec października 2025 roku, spotkało się z protestem Kościoła syromalabarskiego, który wskazuje na systematyczne łamanie podstawowych praw wyznawców Chrystusa przez rządzącą partię Bharatiya Janata Party (BJP), propagującą ideologię hindutwy. Władze stanowe sankcjonują kampanię „Ghar Wapsi” („powrót do domu”), polegającą na przymusowym nawracaniu dalitów (niedotykalnych) i adivasi (tubylców) na hinduizm. Chrześcijanie, stanowiący jedynie 2% populacji Chhattisgarh, zostali zepchnięci do roli obywateli drugiej kategorii.
Ideologia hindutwy jako narzędzie prześladowań
Ideologiczne podstawy decyzji stanowego sądu sięgają doktryny hindutwy, głoszonej przez BJP. Jej zwolennicy uznają, że Indie są „ojczyzną pięciu tradycyjnych religii” – hinduizmu, buddyzmu, dżinizmu, sikhizmu i zaratusztrianizmu – wykluczając chrześcijaństwo i islam jako obce kulturowo. Tym samym łamią fundamentalną zasadę katolickiej nauki społecznej, wyrażoną w encyklice Quas Primas Piusa XI: „Królestwo naszego Odkupiciela obejmuje wszystkich ludzi […] tak, iż najprawdziwiej cały ród ludzki podlega władzy Jezusa Chrystusa”. Orzeczenie sądu stanowi jawne odrzucenie królewskiej władzy Chrystusa nad narodami, sprowadzając religię do etnicznego folkloru.
„Te tablice, które spychają grupę ludzi do rangi obywateli drugiej kategorii, stanowią najbardziej dzielącą granicę, jaką kraj widział od czasu podziału Indii” – napisano w oświadczeniu Kościoła syromalabarskiego.
Komentowany artykuł pomija kluczowy kontekst teologiczny: każda władza cywilna ma moralny obowiązek uznać publiczne panowanie Chrystusa Króla. Jak nauczał Pius IX w Syllabusie błędów: „Państwo jako źródło wszystkich praw posiada pewne prawo nieograniczone żadnymi granicami” (błąd nr 39) – co stanowi herezję potępioną przez Kościół. Hinduskie nacjonalistyczne prawodawstwo jest logiczną konsekwencją odrzucenia społecznego panowania Naszego Pana.
Milczenie o nadprzyrodzonej misji Kościoła
Relacja portalu Opoka ogranicza się do świeckiego języka „praw mniejszości”, całkowicie pomijając nadprzyrodzone prawo Kościoła do głoszenia Ewangelii wszystkim narodom. Brak odniesienia do encykliki Quanta cura Piusa IX, która potępia błąd mówiący, że „wolno każdemu człowiekowi wyznawać i wybierać jakąkolwiek religię, którą przy świetle rozumu uzna za prawdziwą” (błąd nr 15). Artykuł nie wspomina, że kampania „Ghar Wapsi” jest nie tylko łamaniem wolności sumienia, ale przede wszystkim świętokradzkim aktem przemocy przeciwko łasce chrztu świętego.
Co więcej, tekst nie kwestionuje modernistycznej retoryki samego Kościoła syromalabarskiego, który odwołuje się do „praw obywatelskich” zamiast głosić niezmienne prawo Boże. Jak zauważył św. Pius X w dekrecie Lamentabili: „Dogmaty, sakramenty i hierarchia […] są tylko interpretacją faktów religijnych przez świadomość chrześcijańską” (błąd nr 54). To właśnie taki relatywizm otworzył drogę do prawnego umniejszania pozycji Kościoła w Indiach.
Demograficzne i duchowe konsekwencje apostazji
Przedstawione dane demograficzne ujawniają głębszy kryzys: podczas gdy w Kerala chrześcijanie stanowią 18% populacji, w Chhattisgarh zaledwie 2%. Ta dysproporcja wynika nie tylko z prześladowań, ale i braku katolickiej kontrrewolucji duchowej. Współczesne struktury posoborowe, skupione na dialogu zamiast nawracania pogan, zostawiły wiernych bez obrony przed hinduistycznym fundamentalizmem. Jak ostrzegał Pius XI: „Gdy Boga i Jezusa Chrystusa usunięto z praw i z państw […] zburzone zostały fundamenty pod tąż władzą”.
Artykuł nie wspomina o obowiązku państwa katolickiego do ochrony misjonarzy, wynikającym z niezmiennej doktryny soborów laterańskich. Milczenie na temat historycznych precedensów (np. działalności św. Franciszka Ksawerego w Indiach) świadczy o przyjęciu postmodernistycznej narracji, gdzie chrześcijaństwo jest jednym z wielu „folklorów”, a nie jedyną drogą zbawienia.
Podsumowanie: Prawo Boże versus ideologia państwowa
Sprawa Chhattisgarh demaskuje totalitarny charakter każdego systemu odrzucającego społeczne panowanie Chrystusa Króla. Hindutwa okazuje się bliźniaczą ideologią wobec komunizmu i liberalizmu – wszystkie trzy zwalczają publiczne wyznawanie Wiary. Jak zapowiedziano w Syllabusie błędów: „Kościół jest wrogiem postępu nauk przyrodniczych i teologicznych” (błąd nr 57) – co w praktyce oznacza, że każdy reżim zwalczający Kościół będzie zwalczał również rozum i godność człowieka.
Ostateczną odpowiedzią na hinduskie prześladowania może być tylko powrót do niezmiennej doktryny katolickiej, która nakazuje władzom cywilnym służyć Ewangelii, a nie tępić ją pod pozorem „tradycji narodowej”. Bez odnowy katolickiej kontrrewolucji, nawet słuszne protesty hierarchów pozostaną jedynie ludzkim wołaniem w świecie coraz bardziej pogrążonym w apostazji.
Za artykułem:
Indyjski stan zabrania chrześcijanom wstępu do wiosek (opoka.org.pl)
Data artykułu: 04.11.2025
