Zamknięta brama przychodni zdrowia z wyblakłym napisem "Family Planning" na tle współczesnego kościoła katolickiego. Przygnębiona kobieta trzyma zdjęcie ultrasonograficzne, podczas gdy ksiądz w traditionałnych szatach modli się obok.

Hipokryzja aborcyjnego przemysłu: „Pracownie zdrowia” zamykają opiekę medyczną, by zachować prawo do zabijania

Podziel się tym:

Hipokryzja aborcyjnego przemysłu: „Pracownie zdrowia” zamykają opiekę medyczną, by zachować prawo do zabijania


Portal Catholic News Agency relacjonuje (4 listopada 2025) reakcję organizacji aborcyjnych na decyzję prezydenta Donalda Trumpa o wstrzymaniu federalnego finansowania podmiotów oferujących aborcję. Zamiast zrezygnować z mordowania nienarodzonych, placówki takie jak Planned Parenthood czy Maine Family Planning likwidują działy podstawowej opieki medycznej, pozostawiając pacjentów bez świadczeń. W całych Stanach Zjednoczonych funkcjonuje jednak 8 800 ośrodków zdrowia oferujących kompleksową opiekę bez zaangażowania w zbrodnię aborcji – podkreślają autorzy.

Aborcja ponad zdrowiem: statystyki demaskują fałszywy humanitaryzm

Dane przytoczone przez CNA obnażają rzeczywiste priorytety tzw. „dostawców aborcji”. Maine Family Planning w 2024 roku przeprowadziło ponad 600 aborcji, podczas gdy z podstawowej opieki skorzystało jedynie 600 pacjentów. Michael McClellan z Maine Right to Life wskazuje:

„Dlaczego te organizacje zamykają przychodnie – ale nie programy aborcyjne? […] Decyzja o zamknięciu placówek podstawowej opieki należy wyłącznie do nich”.

Kelsey Pritchard z Susan B. Anthony Pro-Life America podkreśla: „Służby podstawowej opieki zdrowotnej wyraźnie nie są priorytetem” dla aborcyjnego lobby. Zarówno Planned Parenthood, jak i Maine Family Planning „wybierają porzucenie realnych potrzeb zdrowotnych pacjentów, by podwójnie zaangażować się w kończenie życia dzieci”.

„Zdrowie reprodukcyjne” jako zasłona dymna dla antyludzkiej ideologii

Analiza języka używanego przez aborcyjne organizacje ujawnia ich naturalistyczne i antychrześcijańskie fundamenty. Określenia takie jak „gender-affirming health care” („opieka zdrowotna afirmująca płeć”) czy „usługi reprodukcyjne” służą relatywizacji zbrodni poprzez wpisanie jej w paradygmat „praw człowieka”. Tymczasem Pius XI w encyklice Casti connubii stanowczo potępił „zbrodnię płatnego dzieciobójstwa” jako „haniebny i podły grzech przeciwko naturze” (pkt 64).

Warto podkreślić, że Maine Family Planning oferuje aborcje do 14. tygodnia ciąży, czyli w momencie, gdy dziecko posiada już pełny zestaw organów, odbiera bodźce bólowe i wykonuje ruchy oddechowe. Propagowanie takiej praktyki pod szyldem „opieki zdrowotnej” to perfidia w czystej postaci.

Katolicka alternatywa: sieć ośrodków życia zamiast przemysłu śmierci

Jak przypomina Charlotte Lozier Institute, w samej Maine funkcjonuje 131 ośrodków zdrowia kwalifikujących się do refundacji Medicare i Medicaid, które nie wykonują aborcji. McClellan wskazuje:

„Przez sieć centrów wsparcia dla kobiet w ciąży, wspólnot religijnych i lokalnych agencji pomocowych kobiety mogą uzyskać bezpłatne testy ciążowe, wsparcie prenatalne, zajęcia dla rodziców, pomoc materialną, mieszkaniową i skierowania do opieki zdrowotnej”.

W tym kontekście szczególnie bulwersujące jest milczenie komentowanego artykułu na temat moralnego obowiązku wspierania instytucji respektujących prawo naturalne. Jak przypomina Pius XII w przemówieniu do położników (29 października 1951 r.): „Żadna władza ludzka, żadna nauka, żadne wskazanie medyczne, eugeniczne, społeczne, ekonomiczne czy moralne nie mogą dać uprawnionego tytułu do bezpośredniego niszczenia niewinnej ludzkiej istoty”.

Ideologiczne zaślepienie vs. rzeczywiste dobro pacjentów

Decyzja organizacji aborcyjnych o porzuceniu podstawowej opieki medycznej dowodzi, że ich działalność nigdy nie służyła „zdrowiu reprodukcyjnemu”, ale promocji kultury śmierci. Jak trafnie zauważa Pritchard: „Podmioty prowadzące te okrutne gry – porzucające rzeczywiste potrzeby zdrowotne pacjentów, by podwójnie zaangażować się w kończenie życia dzieci – nie zasługują na negocjacje z decydentami”.

Należy przy tym podkreślić, że żadna forma współpracy z instytucjami promującymi aborcję nie jest moralnie dopuszczalna. Jak uczy Pius XI w Divini Redemptoris: „Nie wolno współdziałać formalnie w czynności złej samej w sobie” (pkt 58).

Katolicka nauka społeczna jako remedium na kryzys

Rozwiązaniem systemowym nie jest jednak jedynie przekierowanie funduszy, ale całościowa odnowa moralna społeczeństwa. Jak przypomina Pius XI w Quas Primas: „Pokój Chrystusa w Królestwie Chrystusowym – oto jedyna droga do zbawienia”. Dopóki państwa nie uzna publicznie władzy Chrystusa Króla, dopóty będą powstawać kolejne „Maine Family Planning” – instytucje podszywające się pod służbę zdrowiu, a w rzeczywistości szerzące cywilizację śmierci.

W tym kontekście rażące jest milczenie autorów artykułu na temat obowiązku państwa do penalizacji aborcji jako zbrodni przeciwko ludzkości. Jak uczy Leon XIII w Libertas praestantissimum: „Państwo nie może bez grzechu tolerować występku, a aprobata dla zbrodni jest współudziałem w niej” (pkt 42).


Za artykułem:
Fact check: Does defunding abortion providers take primary care from patients?
  (catholicnewsagency.com)
Data artykułu: 04.11.2025

Więcej polemik ze źródłem: catholicnewsagency.com
Podziel się tą wiadomością z innymi.
Pin Share

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Ta strona używa Akismet do redukcji spamu. Dowiedz się, w jaki sposób przetwarzane są dane Twoich komentarzy.

Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.