Grupa biskupów w tradycyjnych szatach kościelnych stoi przed sądem w Teksasie, trzymając transparent popierający nielegalnych imigrantów w ramach programu DACA.

„Biskupi” Teksasu promują nielegalną imigrację wbrew prawu Bożemu i ludzkiemu

Podziel się tym:

Portal Catholic News Agency (6 listopada 2025) relacjonuje oświadczenie „biskupów” z Teksasu, wyrażające „solidarność” z nielegalnymi imigrantami objętymi programem DACA. Deklaracja ta pojawiła się przed spodziewanym orzeczeniem sądowym w sprawie Texas v. United States, które ograniczy możliwość uzyskania zezwoleń na pracę dla uczestników programu na terenie tego stanu. „Biskupi” określają decyzję sądu jako

„bezprecedensową i destrukcyjną”

, twierdząc, że uderzy ona w

„przestrzegających prawo ludzi”

, którzy są

„jednymi z najbardziej szanowanych osób w naszych społecznościach”

.


Relatywizacja prawa jako przejaw modernistycznej rewolucji

Komentowana deklaracja stanowi jaskrawą ilustrację systemowej apostazji struktur posoborowych, które odrzuciwszy zasadę Regnum Christi (Królestwo Chrystusowe), zastąpiły ją naturalistyczną ideologią praw człowieka. Już Pius XI w encyklice Quas Primas (1925) nauczał jednoznacznie:

„Państwa i narody mają obowiązek publicznie czcić Chrystusa i Jego słuchać”

, zaś w Syllabusie błędów Pius IX potępiono tezę, jakoby

„Kościół powinien być oddzielony od państwa, a państwo od Kościoła”

(pkt 55). Tymczasem „biskupi” Teksasu całkowicie pomijają nadprzyrodzony wymiar sprawiedliwości, redukując problem do utylitarnego dyskursu o „humanitarnych reformach” i „potrzebach ekonomicznych”.

Zdrada misji Kościoła na rzecz politycznego aktywizmu

W miejsce katolickiej nauki o bonum commune (dobro wspólne), wymagającej respektowania prawowitej władzy i porządku prawnego, hierarchowie neo-kościoła forsują rewolucyjną koncepcję „sprawiedliwości społecznej”, oderwaną od kryteriów moralnych. Św. Pius X w encyklice Pascendi dominici gregis (1907) demaskował ten proceder jako przejaw modernizmu:

„Dogmaty, sakramenty i hierarchia są tylko interpretacją faktów religijnych, którą z dużym wysiłkiem wypracował sobie umysł ludzki”

(Lamentabili Sane, pkt 22).

Milczenie o obowiązku przestrzegania prawa imigracyjnego przy jednoczesnym gloryfikowaniu nielegalnych przybyszów jako „najbardziej szanowanych” obywateli, stanowi jawne przyzwolenie na łamanie IV przykazania Dekalogu i zasad katolickiej nauki społecznej. Leon XIII w Rerum novarum (1891) przypominał:

„Władza pochodzi od Boga, a nie od ludu”

, zaś Pius XII w Summi pontificatus (1939) przestrzegał:

„Porządek prawny wymaga, by imigranci szanowali prawa i obyczaje kraju przyjmującego”

.

Fałszywa ekumenia zastępująca ewangelizację

Szczególnie wymowne jest użycie terminu „siostry i bracia” wobec nielegalnych imigrantów, przy całkowitym pominięciu ich stanu łaski uświęcającej i obowiązku nawrócenia. To typowy przejaw posoborowej herezji antropocentryzmu, gdzie naturalna solidarność zastępuje nadprzyrodzone zbawienie. Jak trafnie zauważył św. Pius X w liście apostolskim Notre charge apostolique (1910):

„Fałszywi filantropi udają, że kochają ludzi bardziej niż Bóg, podczas tak naprawdę nienawidzą zarówno Boga, jak i ludzi”

.

Prawdziwa katolicka odpowiedź na problem imigracji nielegalnej musiałaby obejmować:
1. Wezwanie do posłuszeństwa prawom stanowionym przez legalną władzę (Rz 13,1-7)
2. Nacisk na konieczność ewangelizacji i warunkowego udzielania pomocy w zależności od otwarcia na naukę Kościoła
3. Odrzucenie relatywizmu kulturowego prowadzącego do zatracenia tożsamości narodów chrześcijańskich

Tymczasem „biskupi” ograniczają się do sekularystycznej narracji o „prawie do pracy”, całkowicie ignorując słowa Chrystusa:

„Cóż bowiem za korzyść odniesie człowiek, choćby cały świat zyskał, a na swej duszy szkodę poniósł?”

(Mt 16,26).

Masońska inspiracja destrukcyjnych postaw

Nieprzypadkowo retoryka hierarchów z Teksasu zbieżna jest z postulatami globalistycznych organizacji takich jak ONZ czy Światowe Forum Ekonomiczne. Jak zauważył Pius IX w Syllabusie błędów, błąd 80:

„Rzymski Papież może i powinien pogodzić się i dojść do porozumienia z postępem, liberalizmem i współczesną cywilizacją”

. To właśnie owo „porozumienie” prowadzi do faktycznego zaprzaństwa, gdzie głosiciele Ewangelii stają się adwokatami rewolucji społecznej.

W świetle niezmiennej doktryny katolickiej, każdy episkopat który:
– podważa suwerenność państwową
– promuje nielegalną imigrację
– relatywizuje pojęcie granic i obywatelstwa
– pomija obowiązek głoszenia prawdy niewierzącym

– działa wbrew misji powierzonej przez Chrystusa Apostołom i wpisuje się w masoński projekt budowy „nowego światowego ładu”. Jak przestrzegał Pius XI w Divini Redemptoris (1937):

„Poza Kościołem nie ma zbawienia – ta nauka musi być głoszona, bo należy do depozytu wiary”

.


Za artykułem:
Texas bishops issue statement expressing solidarity with immigrants ahead of court order
  (catholicnewsagency.com)
Data artykułu: 06.11.2025

Więcej polemik ze źródłem: catholicnewsagency.com
Podziel się tą wiadomością z innymi.
Pin Share

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Ta strona używa Akismet do redukcji spamu. Dowiedz się, w jaki sposób przetwarzane są dane Twoich komentarzy.

Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.