Portal Konferencji Episkopatu Polski informuje o planowanych na 18-19 listopada 2025 r. uroczystościach 60. rocznicy wymiany listów między polskimi i niemieckimi biskupami. Centralnym punktem obchodów ma być „przesłanie pojednania” zawierające słynne zdanie: „Przebaczamy i prosimy o przebaczenie” autorstwa abp. Bolesława Kominka. W programie zaplanowano m.in. ekumeniczne nabożeństwo z pieśniami z Taizé oraz konferencję naukową z udziałem świeckich historyków.
Fałszywa eklezjologia „braterstwa” ponad doktryną
Organizatorzy przedstawiają wydarzenie jako „gest wyciągniętej ręki” mający rzekomo zmienić historię Europy. Pomijają jednak fundamentalną prawdę, że prawdziwy Kościół Katolicki nie jest wspólnotą dialogującą, lecz depozytariuszem Objawienia. Jak nauczał Pius XI w Quas Primas: „Królestwo Odkupiciela naszego obejmuje wszystkich ludzi (…) najprawdziwiej cały ród ludzki podlega władzy Jezusa Chrystusa”. Wrocławskie obchody redukują misję Kościoła do świeckiej mediacji między narodami, podczas gdy jego jedynym celem powinno być prowadzenie dusz do zbawienia przez głoszenie niezmiennej prawdy.
Relatywizacja odpowiedzialności za wojnę
„Wir vergeben und bitten um Vergebung”
To zdanie, będące osią uroczystości, stanowi teologiczne nadużycie i polityczną naiwność. Ojcowie Kościoła jednoznacznie nauczali, że przebaczenie wymaga uprzedniej pokuty i zadośćuczynienia (św. Augustyn, De Sermone Domini in Monte). Tymczasem w 1965 r. polscy hierarchowie przebaczyli zbrodnie wojenne, których sprawcy nigdy nie zostali osądzeni, a wielu niemieckich biskupów pozostawało w strukturach Kościoła współpracującego z nazizmem. Jak zauważa kard. Alfredo Ottaviani w komentarzu do Syllabusa błędów: „Błądzeniem jest twierdzenie, że Kościół może godzić się z błędem lub przymykać oczy na niesprawiedliwość”.
Ekumeniczna zdrada w sercu Polski
Szczególnie wymowna jest obecność w programie „ekumenicznej modlitwy z pieśniami z Taizé”. Ten ruch, promujący synkretyzm religijny pod płaszczykiem „duchowości”, został potępiony przez Święte Oficjum w dekrecie z 1949 r. jako „niebezpieczny dla czystości wiary”. Pius XII w Humani generis ostrzegał przed „fałszywym ekumenizmem prowadzącym do relatywizmu”. Tymczasem „biskupi” uczestniczący w tym bluźnierczym zgromadzeniu zdradzają swój obowiązek nawracania heretyków, co wprost nakazywał Kodeks Prawa Kanonicznego z 1917 r. (kan. 1350).
Historyczny rewizjonizm w służbie modernizmu
Wydarzenie współorganizowane przez Centrum Historii Zajezdnia – instytucję gloryfikującą postsolidarnościowy liberalizm – ma charakter ideologicznej manipulacji. Zaproszenie prof. Normana Daviesa, historyka znanego z antykatolickich uprzedzeń, potwierdza, że chodzi o stworzenie mitu założycielskiego dla Europy oderwanej od swych chrześcijańskich korzeni. Jak trafnie diagnozował św. Pius X w Lamentabili sane: „Dogmaty, sakramenty i hierarchia (…) są tylko interpretacją i etapem ewolucji świadomości chrześcijańskiej” – to właśnie owa modernistyczna teza realizuje się we wrocławskich obchodach.
Milczenie o królestwie Chrystusa
Najbardziej wymownym brakiem w programie uroczystości jest całkowite pominięcie nauki o społecznym panowaniu Chrystusa Króla. Żadnej aluzji do encykliki Quas Primas, żadnego wezwania do poddania narodów pod jarzmo Zbawiciela. W zamian – pusta retoryka „dialogu” i „przebaczenia” oderwanego od warunków sprawiedliwości. Jak podkreślał Pius XI: „Nie będzie nadziei trwałego pokoju między narodami, dopóki ludzie i państwa wyrzekać się będą i nie zechcą uznać panowania Zbawiciela naszego”.
Za artykułem:
18.-19. November, Breslau: Feierlichkeiten zum 60. Jahrestag des Briefwechsels der polnischen und deutschen Bischöfe (episkopat.pl)
Data artykułu: 05.11.2025
