Kanadyjski rząd przeznacza 54 miliony dolarów na propagandę antykatolicką
Portal LifeSiteNews informuje o prezentacji budżetu federalnego Kanady na lata 2025-26, w którym rząd liberałów pod przywództwem Marka Carneya przeznacza 54,6 miliona dolarów na finansowanie organizacji promujących ideologię LGBT. Dodatkowe 7,5 miliona ma zostać wydane na „zabezpieczenie” parad „Pride”, a 382,5 miliona na programy „równości kobiet”. Budżet zawiera retorykę o „przemocy motywowanej uprzedzeniami” i „eliminacji dyskryminacji”, całkowicie pomijając obiektywne kryteria moralne.
Finansowanie niemoralności jako polityka państwowa
Departament ds. Kobiet i Równości Płci (WAGE) otrzyma środki na „zaawansowanie praw społeczności 2SLGBTQI+”. Jak stwierdza budżet:
„Praca WAGE jest potrzebna, aby wyeliminować dyskryminację i promować prawa kobiet oraz społeczności 2SLGBTQI+”
Taka retoryka stanowi klasyczny przykład subiektywizmu moralnego, gdzie pojęcie „dyskryminacji” oderwane jest od obiektywnego prawa naturalnego (Lex Naturalis).
Kardynał Alfredo Ottaviani w instrukcji Crudelissimum spectaculum (1956) ostrzegał: „Państwo, które finansuje grzech, staje się współwinne moralnego rozkładu narodu”. Kanadyjscy urzędnicy łamią tym samym fundamentalną zasadę św. Tomasza z Akwinu: „Lex iniusta non est lex” (Prawo niesprawiedliwe nie jest prawem).
Ideologia ponad dobrem wspólnym
Jeff Gunnarson z Campaign Life Coalition słusznie potępił wydatki jako „napędzane ideologią”, ale jego krytyka nie sięga sedna problemu. Pius XI w encyklice Quas Primas (1925) nauczał:
„Państwa nie tylko prywatni obywatele, ale i władcy oraz rządy mają obowiązek publicznie czcić Chrystusa i Jego słuchać”
Tymczasem budżet Carneya stanowi otwarty bunt przeciwko królewskiej władzy Chrystusa, finansując działania sprzeczne z prawem Bożym wyrażonym w Księdze Kapłańskiej (18,22) i liście św. Pawła do Rzymian (1,26-27).
Milczenie o prawdziwych potrzebach rodzin
Podczas gdy 54 miliony idą na promocję dewiacji, kanadyjskie rodziny „zmagają się z wykarmieniem dzieci” – jak przyznaje sam Gunnarson. To potwierdza diagnozę Piusa XI z Divini Redemptoris (1937):
„Gdy Boga i Jezusa Chrystusa usunięto z praw i z państw […] zburzone zostały fundamenty pod tąż władzą”
Brak jakichkolwiek zapisów wspierających tradycyjne rodziny wielodzietne czy ochronę życia od poczęcia dowodzi, że rząd kieruje się kulturą śmierci w rozumieniu Jana Pawła II – choć oczywiście jego nauczanie również podlega krytyce z pozycji integralnego katolicyzmu.
Teologiczne konsekwencje współfinansowania zła
Kanon 2334 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 roku stanowił: „Wspieranie heretyckich lub niemoralnych stowarzyszeń podlega ekskomunice”. Choć współczesne struktury posoborowe zniosły tę sankcję, jej teologiczna zasadność pozostaje niezmienna. Św. Robert Bellarmin w De Laicis nauczał:
„Władza świecka nie ma prawa finansować tego, co sprzeciwia się prawu Bożemu, nawet gdyby większość obywateli tego żądała”
Budżet stanowi też jawne pogwałcenie zasady bonum commune (dobra wspólnego), które – jak przypomina Leon XIII w Rerum novarum (1891) – musi być zawsze podporządkowane ordo caritatis (porządkowi miłości) wyznaczonemu przez Boga.
Polityczna gra kosztem dusz
Warto zauważyć, że konserwatyści Pierre’a Poilievre’a odrzucili budżet, jednak ich opozycja ma charakter czysto utylitarny, nie zaś doktrynalny. Jak ostrzegał Pius IX w Syllabusie błędów (1864):
„Błądzą ci, którzy utrzymują, że moralność może być oddzielona od religii” (punkty 56-60)
Szczególnie niepokoi zapis o „stabilizacji wysiłków na rzecz równości kobiet”, co w języku rewolucji kulturowej oznacza promocję feministycznej „teologii” sprzecznej z nauczaniem św. Pawła (Ef 5,22-24) i nieomylną definicją Piusa XII o powołaniu kobiety w Allocuzione alle spose (1941).
Duchowa odpowiedzialność katolików
Św. Pius X w liście apostolskim Notre charge apostolique (1910) potępił „fałszywy humanitaryzm”, który:
„Zastępuje miłość Boga miłością ludzkości, zbawienie wieczne – doczesnym dobrobytem, Chrystusa Odkupiciela – Chrystusem robotnikiem”
Kanadyjscy katolicy stoją przed obowiązkiem odrzucenia tego budżetu nie tylko jako niegospodarności, ale jako formalnej współpracy ze złem.
Jak przypomina kardynał Pietro Gasparri w komentarzu do Kodeksu z 1917: „Płacenie podatków na cele jawnie niemoralne zagraża zbawieniu duszy” (can. 2357). Wierni muszą domagać się klauzuli sumienia dla podatników, stosując zasadę iniuria non praestanda (nie należy wspierać niesprawiedliwości).
Za artykułem:
Liberal budget promises $54 million to pro-LGBT organizations (lifesitenews.com)
Data artykułu: 06.11.2025
