Portal Gość Niedzielny (5 listopada 2025) informuje o podpisaniu porozumienia między Katolickim Uniwersytetem Lubelskim Jana Pawła II a dwoma szpitalami w Lublinie dotyczącego utworzenia 12 klinik dla wydziału medycznego. Według relacji, kliniki w Wojewódzkim Szpitalu Specjalistycznym im. kard. Stefana Wyszyńskiego i Centrum Onkologii Ziemi Lubelskiej im. Św. Jana z Dukli mają służyć kształceniu 180 studentów kierunku lekarskiego, prowadzeniu prac badawczych oraz leczeniu pacjentów. Współpraca obejmować ma również zagraniczne ośrodki, w tym Poliklinikę Gemelli w Rzymie. Inicjatywę chwalą rektor KUL ks. prof. Mirosław Kalinowski, dyrektor szpitali Piotr Matej oraz marszałek województwa Jarosław Stawiarski, podkreślający „kształcenie przyszłej kadry medycznej”.
Medycyna bez duszy: naturalistyczne fundamenty projektu
Całość przedsięwzięcia zdradza radykalne zerwanie z katolicką koncepcją ars medica. Brak jakiejkolwiek wzmianki o etyce lekarskiej opartej na Veritatis Splendor (który nota bene należy odrzucić jako dokument posoborowy) czy choćby nawiązania do nauczania Piusa XII o moralnych granicach interwencji medycznych, demaskuje czysto utylitarystyczne podejście. W komunikacie nie pada ani jedno słowo o ochronie życia od poczęcia do naturalnej śmierci, o etycznych problemach współczesnej onkologii (w tym kwestii eksperymentów na embrionach) czy o katolickim obowiązku „leczenia duszy przed ciałem” (św. Augustyn, De Civitate Dei).
„Te kliniki będą powstawały w okresie około dwóch lat, zgodnie z potrzebami prowadzenia studiów”
To zdanie „ks. prof.” Kalinowskiego ujawnia technokratyczną mentalność – jak gdyby formacja przyszłych lekarzy sprowadzała się do opanowania procedur medycznych, a nie do kształtowania christianae vitae magistri (nauczycieli życia chrześcijańskiego), jak wymagał tego Pius XI w encyklice Divini Illius Magistri. Milczenie na temat formacji sumień studentów w obliczu aborcyjnego i antykoncepcyjnego lobby medycznego jest wymowne. Czy w klinikach onkologicznych prowadzących „badania naukowe” wykorzystywane będą linie komórkowe pochodzące z abortowanych dzieci? Na to pytanie brak odpowiedzi.
Święci patroni jako fasada dla laickiego przedsięwzięcia
Pełna hipokryzji jest instrumentalizacja patronów szpitali – kard. Wyszyńskiego i św. Jana z Dukli. Ten pierwszy, jako współtwórca pseudosoborowej „polskiej szkoły teologicznej”, zasłużył się jako architekt kompromisu z komunizmem. Drugi – prawdziwy święty sprzed wielkiej apostazji – zostaje wystawiony jako atrapa dla instytucji, gdzie „rozwój kadry naukowej” (czytaj: publikacje w indeksowanych czasopismach) ważniejszy jest od salus animarum (zbawienia dusz).
Współpraca z Wojskowym Szpitalem Klinicznym i Centrum Onkologii rodzi poważne pytania moralne:
- Czy w ramach „kliniki hematologii” prowadzone będą przeszczepy komórek macierzystych z materiału abortowanego?
- Czy „klinika ginekologii onkologicznej” stanie się przyczółkiem dla procedur wczesnoporonnych pod pretekstem walki z rakiem?
- Jak pogodzić katolicką etykę z praktykami Centrum Onkologii, gdzie standardowo stosuje się antykoncepcję hormonalną jako „leczenie” objawów?
Milczenie w tych kwestiach ze strony „rektora” KUL jest współczesnym odpowiednikiem milczenia owiec wobec wilków.
Rzymska poliklinika Gemelli: brama do globalistycznej bioetyki
Współpraca z rzymską Polikliniką Gemelli – flagowym projektem bergoglianizmu – to otwarta furtka dla infiltracji antykatolickich standardów. To właśnie tam lansuje się „terapię afirmacyjną” dla osób z zaburzeniami tożsamości płciowej, prowadzi eksperymenty z komórkami macierzystymi iPSC (często z niejasnym pochodzeniem) oraz promuje się „harmonijne współistnienie” z kulturą śmierci. Ks. Kalinowski chełpi się, że „10 studentów będzie odbywać praktyki wakacyjne w klinice Gemelli” – można mieć pewność, że nie usłyszą tam nic o Casti Connubii (Pius XI) czy Christianae modestiae vestitu (Pius XII o etyce lekarskiej).
Katolicki uniwersytet prawdziwej Tradycji – gdyby jeszcze istniał – nigdy nie wszedłby w alians z instytucjami skalanymi duchem Vaticanum II. Jak przypomina papież Pius XI w Quas Primas: „Państwa i społeczeństwa, które nie żyją według przykazań Chrystusa, skazane są na rozkład i upadek”. Tymczasem KUL świadomie wybiera model „integracji ze światem”, który św. Pius X potępił w Lamentabili jako „tajemnicę bezbożności”.
Klinika bez krzyża: duchowy bankructwo projektu
Najjaskrawszą herezją całego przedsięwzięcia jest całkowite pominięcie nadprzyrodzonego wymiaru medycyny. Gdzie jest miejsce dla:
- Kapelanów szpitalnych sprawujących sakramenty?
- Formacji sumień w obliczu eutanazji i aborcji?
- Nauki o cierpieniu w świetle Krzyża?
- Ochrony życia nienarodzonych w badaniach naukowych?
Instytut Nauk Medycznych KUL okazuje się bliźniaczą placówką dla świeckich uniwersytetów, gdzie Ethos sprowadzono do komisji bioetycznych zatwierdzających kolejne kompromisy z cywilizacją śmierci. Próba budowania „autorytetu katolickiego” w medycynie bez odwołania do niezbywalnych zasad moralnych (np. potępienia antykoncepcji w Casti Connubii) to czysta iluzja. Jak ostrzegał św. Pius X: „Moderniści mieszają prawdę z fałszem, by łatwiej oszukiwać prostaczków”.
Podpisanie porozumienia w przededniu Sądu Ostatecznego (który rozliczy każde naruszenie Lex Credendi) to nie powód do dumy, lecz akt apostazji instytucjonalnej. Kliniki KUL staną się kuźnią kadr dla systemu medycznego służącego kulturze śmierci – i żaden patronat pseudokatolickich świętych tego nie zmieni.
Za artykułem:
12 klinik powstanie w szpitalach dla wydziału medycznego KUL (gosc.pl)
Data artykułu: 05.11.2025
