Portal eKAI (5 listopada 2025) relacjonuje zebranie w rzeszowskiej kurii w sprawie planowanej na 2026 rok peregrynacji kopii wizerunku jasnogórskiego. „Bp” Jan Wątroba wraz z grupą współpracowników ma koordynować „szczególny czas łaski”, podczas którego wizerunek ma odwiedzić wszystkie parafie i wspólnoty zakonne diecezji.
Symulacja sakralności w strukturze antykościoła
Całe przedsięwzięcie jest groteskową imitacją katolickich praktyk dewocyjnych. Jak czytamy:
„Maryja wzywa do otwarcia serc na Jezusa Chrystusa, Jedynego Pana i Zbawiciela”
– deklaruje „ks.” Rafał Flak. Tymczasem żadne nawiedzenie nie może mieć miejsca tam, gdzie zniesiono kult prawdziwego Boga na rzecz zgromadzenia ludzkiego. Struktury posoborowe, które zlikwidowały ofiarny charakter Mszy Świętej (Novus Ordo Missae), zastąpiły dogmatyczne nauczanie dialogiem, a kapłaństwo przekształciły w funkcję społeczną, nie dysponują władzą uświęcania ani prawem do organizowania aktów kultu.
Nawet jeśli kopię wizerunku wykonał katolik przed 1958 rokiem, cultus (cześć) oddawany w kontekście heretyckich obrzędów staje się ipso facto (sam przez się) aktem bałwochwalczym. Pius XI w Quas Primas przypominał: „Niechaj więc obowiązkiem i staraniem Waszym będzie, Czcigodni Bracia, aby w dniu oznaczonym przed tą doroczną uroczystością wygłoszono w każdej parafii kazania do ludu, w którychby ten lud dokładnie pouczony o istocie, znaczeniu i ważności tego święta, wezwano, by tak życie urządził i ułożył, iżby ono odpowiadało życiu tych, którzy wiernie i gorliwie słuchają rozkazów Boskiego Króla”. Tymczasem „duchowni” neo-kościoła nie głoszą Chrystusa Króla, lecz antropocentryczną duchowość pozbawioną grzechu pierworodnego i konieczności łaski uświęcającej.
Teologiczne sprzeczności i milczenie doktrynalne
Organizatorzy całkowicie pomijają kluczowe aspekty katolickiej mariologii:
- Nie ma żadnej wzmianki o „Sub tuum praesidium” (Pod Twoją obronę) – jedynej słusznej formie zawierzenia Marji jako Pośredniczce Wszystkich Łask
- Brak odniesienia do dogmatów: Bożego Macierzyństwa (Theotokos), Wiecznego Dziewictwa czy Wniebowzięcia
- „Czas łaski” oderwany od sakramentalnego życia (które w strukturach posoborowych jest nieważne) staje się czystym sentymentalizmem
Jak zauważa św. Pius X w Lamentabili sane: „Dogmaty, sakramenty i hierarchia są tylko sposobem wyjaśnienia i etapem ewolucji świadomości chrześcijańskiej” – co dokładnie wciela w życie ten modernistyczny projekt, redukując kult do psychologicznego przeżycia.
Historyczne fałszerstwo i kontynuacja błędu
Artykuł powołuje się na tradycję peregrynacji od 1956 roku – czyli okresu, gdy antykościół Jana XXIII przygotowywał już rewolucję soborową. Wspomniana „druga peregrynacja” (1985-2025) pokrywa się z okresem otwartej apostazji pod rządami „Jana Pawła II” i „Benedykta XVI”.
Nieprzypadkowo żadna z tych dat nie odpowiada prawowitym jubileuszom katolickim:
- 600-lecie Jasnej Góry (1982) – już pod kontrolą antypapieży
- Brak odniesienia do prawdziwych aktów poświęcenia Narodu Polskiego Niepokalanemu Sercu Marji przez prymasa Hlonda w 1946
Co więcej, sama idea „nawiedzenia parafii” przez wizerunek jest teologicznie wątpliwa. Kościół katolicki nauczał zawsze, że „gratiae non sunt innatae imaginibus” (łaski nie są wrodzone obrazom) – cześć odnosi się do prototypu, a nie materiału. Tymczasem organizatorzy kreują magiczną relację między drewnianą deską a „łaską”, co nosi znamiona fetyszyzmu.
Strukturalne wsparcie dla apostazji
Planowane „nawiedzenie każdej parafii” służy umocnieniu kontroli neo-kościoła nad ostatnimi przejawami religijności ludowej. Jak czytamy:
„Do grona przygotowujących peregrynacje dołączą również przedstawiciele wszystkich grup duszpasterskich działających w diecezji”
– co w praktyce oznacza infiltrację przez ruchy neomodernistyczne (Spotkania Małżeńskie, Droga Neokatechumenalna, „Caritas”), które Pius XII potępiłby jako „eklezjogenezę równoległą”.
Brak także ostrzeżenia, że uczestnictwo w tych obrzędach:
- Umacnia władzę nielegalnych „biskupów” wyświęconych według wątpliwych rytuałów po 1968
- Legitymizuje Novus Ordo Missae jako „ważną Mszę”
- Wprowadza wiernych w formalną współpracę z herezją
Sumieniom katolików przypomina się słowa św. Pawła: „Nie będziesz miał innych bogów obok Mnie!” (Wj 20,3) oraz kanon 1258 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r. zabraniający „communicatio in sacris” (współuczestnictwa w świętych obrzędach) z heretykami.
Zamiast duchowego przebudzenia – teatr religijny
Cała inicjatywa wpisuje się w strategię zastępowania nadprzyrodzonej wiary naturalistycznym folklorem. „Peregrynacja” bez:
- Publicznego Odmówienia Różańca za Nawrócenie Grzeszników
- Wynagrodzenia za Świętokradztwa Komunii Na Rękę
- Napominania o Karach Wiecznych
– jest tylko kościelną wersją objazdowej wystawy muzealnej. Jak trafnie diagnozuje Syllabus błędów: „Nauka chrześcijańska była z początku żydowską, lecz na skutek stopniowego rozwoju stała się najpierw Pawłową, następnie Janową, aż wreszcie grecką i powszechną” (punkt 60) – dziś zaś stała się „eventem marketingowym”.
W czasach prawdziwego Kościoła takie inicjatywy towarzyszyły zawsze:
- Misjom Świętym głoszonym przez zakonnych żebrzących
- Nawróceniom publicznych grzeszników
- Restytucjom skradzionych dóbr kościelnych
Tymczasem dzisiejsze „nawiedzenia” służą jedynie podtrzymaniu iluzji, że neo-kościół ma jeszcze coś wspólnego z katolicyzmem.
Za artykułem:
05 listopada 2025 | 16:07Rozpoczęto przygotowania do peregrynacji Ikony Jasnogórskiej w diecezji rzeszowskiejW Kurii Diecezjalnej w Rzeszowie odbyło się pierwsze spotkanie organizacyjne peregrynacji I… (ekai.pl)
Data artykułu: 06.11.2025
