Portal LifeSiteNews (5 listopada 2025) informuje o zwycięstwie Zohrana Mamdaniego – „demokratycznego socjalisty” i pierwszego muzułmańskiego burmistrza Nowego Jorku. Zdobywając 50,4% głosów, polityk ogłosił w przemówieniu: „Nowy Jork będzie światłem w mroku politycznym”, zapowiadając „pokoleniową zmianę” opartą na walce z „oligarchią i autorytaryzmem”. Jego program obejmuje radykalne postulaty: państwowe sklepy spożywcze, darmową komunikację miejską, bezpłatne żłobki oraz zamrożenie czynszów. Mamdani, związany z Demokratycznymi Socjalistami Ameryki (DSA), wcześniej wspierał ruch „defund the police”, zaś jego sojusznicy głoszą zniesienie instytucji rodziny i organizację „aborcji w kościołach”. Były prezydent Donald Trump ostrzegał przed „kompletną katastrofą gospodarczą i społeczną” pod rządami komunisty.
Marksistowskie fundamenty „pokoleniowej zmiany”
Rzekoma „odpowiedź na oligarchię” w istocie stanowi klasyczny manifest rewolucji marksistowskiej. Już „Manifest komunistyczny” Karola Marksa postulował zniesienie własności prywatnej i „kontrolę produkcji przez państwo” – dokładnie te idee realizuje projekt rządowych sklepów spożywczych i zamrożenia czynszów. Jak nauczał Pius XI w encyklice „Quadragesimo anno” (1931): „Nikomu nie wolno bezkarnie pogwałcać świętego prawa własności” (pkt 47). Tymczasem Mamdani, odwołując się do „światła w mroku”, odwraca biblijną symbolikę – Chrystus ogłosił siebie „światłością świata” (J 8,12), podczas gdy socjalizm, jako „plaga śmiertelna” (Leon XIII, „Quod apostolici muneris”, pkt 1), niesie duchowe zaślepienie.
„Odpowiemy na oligarchię i autorytaryzm siłą, której się boją, a nie ustępstwami, których pragną”
To zdanie demaskuje prawdziwy cel: zastąpienie jednego systemu ucisku drugim, jeszcze bardziej totalitarnym. Principiis obsta (przeciwstawiaj się początkom) – przypomina Sobór Watykański I, potępiając „błąd mówiący, że władza nie jest niczym innym jak wolą ludu” (konst. „Pastor aeternus”). Gdy Mamdani grozi Trumpowi: „Podgłośnij!”, ujawnia typową dla lewicy pogardę dla dialogu, zastępując go kultem siły.
Demontaż porządku naturalnego: od „defund the police” do aborcji w kościołach
Program DSA, z którym związany jest nowy burmistrz, sięga poza gospodarkę – to totalny atak na cywilizację łacińską. Głoszone przez nich „zniesienie rodziny” to bezpośrednia kontynuacja manifestu Engelsa („Pochodzenie rodziny, własności prywatnej i państwa”), potępionego przez Leona XIII jako „szaleństwo dążące do obalenia samego porządku ludzkiego” („Rerum novarum”, pkt 11). Tymczasem DSA posuwa się dalej, porównując małżeństwo do prostytucji – co stanowi bluźnierstwo przeciw sakramentowi ustanowionemu przez Chrystusa (Mt 19,4-6).
Szczytem przewrotności jest plan „wykonywania aborcji w kościołach”. To nie tylko profanacja miejsc świętych, ale symboliczne złożenie ofiary Molochowi w przybytku Boga żywego. Jak przypomina Pius XI w „Casti connubii”: „Bóg jest Panem życia i śmierci. Nikomu w żadnym przypadku nie wolno niszczyć niewinnej istoty ludzkiej” (pkt 64). Tymczasem „kościoły”, w których planuje się mord dzieci nienarodzonych, to najpewniej świątynie posoborowe – od dawna przekształcone w „domy zgromadzeń” pozbawione Tabernakulum, gotowe na każdą formę apostazji.
Nowy Jork jako laboratorium antychrystusowej rewolucji
Zwycięstwo Mamdaniego nie jest przypadkiem, lecz logiczną konsekwencją wielowiekowego odwrotu od królewskiej władzy Chrystusa. Gdy Pius XI ustanawiał święto Chrystusa Króla („Quas primas”, 1925), przestrzegał: „Pokój Chrystusa w Królestwie Chrystusowym” możliwy jest tylko przez publiczne uznanie Jego panowania. Odrzucenie tej zasady prowadzi do cywilizacji śmierci. Nowy Jork – niegdyś nazywany „Nowym Amsterdamem”, gdzie katolicy przez wieków byli prześladowani – dziś staje się stolicą kulturowego samobójstwa Zachodu.
Trumpowskie ostrzeżenia o „tysiącletniej historii porażek socjalizmu” trafiają w sedno, lecz brakuje im teologicznej głębi. To nie „komunista” jest głównym zagrożeniem, lecz odrzucenie społecznego panowania Chrystusa wyrażone w deklaracji „Dignitatis humanae” (1965), gdzie sekta posoborowa uznała „prawo do wolności religijnej”. Jak przewidywał Pius IX w „Syllabusie błędów” (1864), błąd nr 77: „W obecnych czasach nie jest już rzeczą pożądaną, by religia katolicka była uważana za jedyną religię państwa” – właśnie to otworzyło drogę islamskim socjalistom do władzy w sercu dawnego chrześcijaństwa.
Diagnoza duchowa: milczenie o grzechu i łasce
Najjaskrawszą cechą analizy LifeSiteNews jest naturalistyczne zawężenie perspektywy. Autorzy słusznie piętnują „radykalne tło” Mamdaniego, lecz pomijają kluczowy wymiar: Nowy Jork stał się „stolicą aborcji” nie dzięki socjalistom, lecz przez zdradę lokalnych „biskupów”, którzy od dziesięcioleci tolerują mordowanie dzieci, „małżeństwa” homoseksualne i inne ohydy. W mieście, gdzie „katolickie” szpitale wykonują aborcje, a kardynałowie uczestniczą w paradach LGBT, zwycięstwo muzułmańskiego marksisty jest karą za apostazję.
Brakuje też przypomnienia, że „nie masz w żadnym innym zbawienia” (Dz 4,12) – ani w socjalizmie, ani w islamie, ani w „demokratycznym konserwatyzmie” Trumpa. Jak nauczał św. Pius X: „Moderniści nie wierzą w Boga, lecz w człowieka, który staje się Bogiem” („Pascendi”, pkt 39). Mamdani, głosząc „pokoleniową zmianę”, wpisuje się w ten schemat – jego „światło” to lucferiańska parodia Ewangelii, gdzie człowiek zastępuje Stwórcę.
Konieczna jest więc nie tylko polityczna opozycja, lecz publiczne zadośćuczynienie za grzechy miasta. Bez powrotu do niezmiennej Mszy Świętej, bez głoszenia prawdy o grzechu i łasce, bez uznania królewskiej władzy Chrystusa – każdy opór skazany jest na klęskę. Christus vincit, Christus regnat, Christus imperat!
Za artykułem:
Muslim socialist Zohran Mamdani to become New York City’s next mayor (lifesitenews.com)
Data artykułu: 05.11.2025
