Kolejny akt islamskiej przemocy we Francji – gdzie głos prawdziwego Kościoła?
Portal Opoka relacjonuje atak terrorystyczny na wyspie Oleron, gdzie 35-letni mężczyzna celowo wjechał samochodem w pieszych i rowerzystów, raniąc co najmniej 10 osób. Podczas zatrzymania krzyczał „Allah Akbar”, co jednoznacznie wskazuje na motywację islamską. Choć prokuratura wszczęła śledztwo w sprawie próby zabójstwa, nie przekazała sprawy prokuraturze antyterrorystycznej, bagatelizując religijny wymiar zdarzenia. Informacje te ukazują się w kontekście równoległej relacji portalu o wyborze muzułmanina na burmistrza Nowego Jorku, co stanowi wymowny przykład postępującej islamizacji Zachodu.
Naturalistyczne relacjonowanie nadprzyrodzonej wojny
Opisywany atak stanowi kolejny akt wojny religijnej, którą islam prowadzi przeciwko cywilizacji chrześcijańskiej od XIV wieku. Tymczasem portal Opoka, podobnie jak świeckie media, redukuje go do wymiaru kryminalnego, pomijając jego istotę duchową:
Prokuratura w La Rochelle potwierdziła, że działania mężczyzny były celowe. Przekazała także, że sprawca w chwili zatrzymania użył słów „Allah Akbar” i że przy zatrzymaniu konieczne było zastosowanie wobec niego paralizatora. Motyw sprawcy nie został dotąd ustalony – dodała prokuratura.
To milczenie o religijnym charakterze ataku jest zdradą obowiązku głoszenia prawdy. Jak nauczał Pius XI w encyklice Quas Primas: „Pokój Chrystusa w królestwie Chrystusowym” – prawdziwy pokój możliwy jest tylko pod panowaniem Chrystusa Króla. Współczesne państwa, odrzucając społeczne panowanie Chrystusa, stały się bezbronne wobec islamskiej inwazji.
Teologia przemocy vs. milczenie apostatów
Islam jako system religijny z natury dąży do podboju świata niewiernych (dar al-harb), co potwierdza Koran (Sura 8:39: „Zwalczajcie ich, aż nie będzie już buntu i religia w całości będzie należeć do Allaha”). Tymczasem struktury posoborowe od dziesięcioleci promują fałszywy ekumenizm i dialog z islamem, zdradzając swoją misję ewangelizacyjną. Już Leon XIII w encyklice Humanum genus (1884) potępiał wszelkie próby równania chrześcijaństwa z innymi religiami:
Ci, którzy idą za prawdą, powinni odłączyć się od tych, którzy odstąpili od niej; nie wolno im w żaden sposób sprzyjać błędom, przeciwnie, powinni ich zwalczać z całą gorliwością (nr 31).
Dziś zaś obserwujemy karykaturalną sytuację: podczas gdy islamiści mordują chrześcijan w Nigerii, Sudanie czy Pakistanie, „papież” Leon XIV organizuje modlitewne spotkania z imamami w Asyżu, a „biskupi” francuscy skupiają się na walce z „kryzysem klimatycznym”.
Demaskowanie świeckich mitów
Portal powtarza bezrefleksyjnie tezę o „problemach psychicznych” sprawcy, przytaczając opinię mera Saint-Pierre-d’Oleron:
Mer Saint-Pierre-d’Oleron Christophe Sueur powiedział, że sprawca jest znany żandarmerii z powodu zachowań odbiegających od normy i problemów związanych z alkoholem.
To klasyczna strategia relatywizacji zła – próba tłumaczenia religijnego terroryzmu czynnikami socjologicznymi lub psychiatrycznymi. Tymczasem św. Augustyn w Państwie Bożym uczył, że źródłem wszelkiego zła jest grzech pierworodny i odrzucenie łaski. W tym kontekście atak na Oleron jest konsekwencją zbiorowego apostazji Francji – kraju, który w 1905 roku oficjalnie odrzucił Chrystusa Króla, wprowadzając ustawę o rozdziału Kościoła od państwa.
Brak diagnozy duchowej i wezwania do nawrócenia
Największym grzechem relacji portalu Opoka jest całkowite pominięcie nadprzyrodzonej perspektywy zdarzenia. Nie padają słowa o:
- Modlitwie za nawrócenie sprawcy i innych wyznawców islamu
- Wezwaniu do publicznej pokuty za grzechy narodu
- Potrzebie przywrócenia publicznego kultu Chrystusa Króla
- Ostrzeżeniu przed przyjmowaniem muzułmańskich imigrantów
To milczenie jest wołającym grzechem zaniechania. Jak pisał św. Pius X w encyklice Pascendi Dominici gregis o modernistach: „Błądzą oni nie tylko przez to, co mówią, ale bardziej jeszcze przez to, czego nie mówią” (nr 39). Właśnie tego rodzaju milczenie cechuje wszystkie struktury posoborowe – od „Kongregacji” Nauki Wiary po lokalne „diecezje”.
Tymczasem katolicka odpowiedź na takie zdarzenia jest jednoznaczna: tylko publiczne uznanie królewskiej władzy Chrystusa nad narodami może zapewnić prawdziwy pokój. Jak nauczał Pius XI w Quas Primas: „Królestwo naszego Odkupiciela obejmuje wszystkich ludzi” (nr 18). Francja, która niegdyś była „najstarszą córą Kościoła”, dziś stała się polem bitwy między islamskim dżihadem a świeckim humanizmem – obie te siły są jednakowo wrogie prawdziwej wierze.
Duchowe dziedzictwo świętej wojny
W przeciwieństwie do islamskiego dżihadu, Kościół katolicki zawsze nauczał o sprawiedliwej wojnie w obronie wiary i cywilizacji chrześcijańskiej. Św. Bernard z Clairvaux w mowie do templariuszy podkreślał: „Zabijając złoczyńcę, nie stajesz się mordercą, ale – by tak rzec – złoczyńcą zła”. Dziś jednak struktury posoborowe nie tylko nie bronią chrześcijan, ale wręcz oskarżają ich o „fundamentalizm”, gdy domagają się ochrony przed islamską inwazją.
Artykuł Opoki jest typowym przykładem duchowej ślepoty środowisk związanych z neo-kościołem. Brak w nim zarówno diagnozy prawdziwych przyczyn zdarzenia (odrzucenie Chrystusa Króla), jak i wskazania jedynego lekarstwa (powrót do katolickiego porządku społecznego). W zamian otrzymujemy jałową relację policyjną, która mogłaby równie dobrze dotyczyć wypadku drogowego pod wpływem alkoholu.
Na koniec warto zacytować ostrzeżenie św. Piusa V po zwycięstwie pod Lepanto: „Nie tobie zawdzięczamy zwycięstwo, lecz Maryi”. Dopóki Francja i Europa nie powrócą do kultu prawdziwego Boga i Jego Matki, dopóty będą skazane na kolejne ataki i stopniowe podporządkowanie islamowi – czego zapowiedzią jest równoległa relacja o muzułmańskim burmistrzu Nowego Jorku.
Za artykułem:
Mężczyzna celowo wjechał autem w pieszych. Przy zatrzymaniu użył słów „Allah Akbar” (opoka.org.pl)
Data artykułu: 05.11.2025
