Portal LifeSiteNews relacjonuje spotkanie „papieża” Leona XIV z prezydentem Autonomii Palestyńskiej Mahmudem Abbasem, podczas którego omawiano „pilną potrzebę zakończenia konfliktu” poprzez „rozwiązanie dwupaństwowe”. Artykuł powołuje się na organizacje jak Amnesty International, oskarżające Izrael o „ludobójstwo”, podając liczbę 295 tys. rzekomych ofiar palestyńskich (w tym 130 tys. dzieci) od października 2023. Cytuje się także krytykę wojny ze strony „kardynała” Pierbattisty Pizzaballi oraz wspomina porozumienie watykańsko-palestyńskie z 2015 roku.
Milczenie o moralnej odpowiedzialności Hamasu
Artykuł pomija całkowicie zbrodniczą naturę ataków Hamasu z 7 października 2023 roku, podczas których zamordowano ponad 1400 Izraelczyków, w tym kobiety i dzieci. Przedstawienie konfliktu wyłącznie przez pryzmat „cierpień Gazanki” to klasyczny chwyt propagandowy, sprzeczny z zasadą aequitas (sprawiedliwości), która nakazuje ocenę obu stron konfliktu. Jak przypominał Pius XII: „Pokój jest owocem sprawiedliwości” (Encyklika Summi Pontificatus), a nie rezultatem politycznego targu z organizacjami terrorystycznymi.
Relatywizacja pojęcia ludobójstwa
Bezkrytyczne powtórzenie oskarżeń o „ludobójstwo” wobec Izraela stanowi bluźniercze nadużycie języka. Zgodnie z nauką Leona XIII: „Państwo ma nie tylko prawo, ale obowiązek użycia siły dla obrony swoich obywateli” (Encyklika Immortale Dei). Tymczasem dane podawane przez UNRWA i organizacje powiązane z Hamasem nie podlegają weryfikacji, co wielokrotnie udowodnili niezależni dziennikarze. „Kardynał” Pizzaballa, mówiąc o „całkowitym zniszczeniu Gazy”, przemilcza fakt wykorzystywania szpitali i szkół przez Hamas jako baz wojskowych – co według prawa międzynarodowego stanowi zbrodnię wojenną.
Zdrada chrześcijan na Bliskim Wschodzie
Spotkanie z Abbasem, który od 18 lat nie przeprowadził żadnych wyborów, a którego władza opiera się na korupcji i wspieraniu terroryzmu, to cios w plecy prześladowanym chrześcijanom. W Autonomii Palestyńskiej mają miejsce systematyczne prześladowania chrześcijan – palenie kościołów, porwania kobiet i przymusowe nawracanie na islam. Jak zauważył Pius XI: „Pokój Chrystusowy może zapanować tylko w Królestwie Chrystusowym” (Quas Primas). Tymczasem struktury posoborowe nie wspominają nawet o losie 150 tys. chrześcijan zmuszonych do ucieczki z Gazy i Zachodniego Brzegu od 2005 roku.
„Podczas serdecznych rozmów uznano pilną potrzebę udzielenia pomocy ludności cywilnej w Gazie i zakończenia konfliktu poprzez dążenie do rozwiązania dwupaństwowego” – czytamy w komunikacie „Stolicy Apostolskiej”.
To zdanie demaskuje czysto naturalistyczną wizję pokoju, oderwaną od nadprzyrodzonego porządku. Brak jakiegokolwiek odniesienia do nawrócenia, modlitwy czy zasad moralnych stanowi jawny przejaw modernizmu potępionego w dekrecie Lamentabili sane exitu (1907). „Rozwiązanie dwupaństwowe” to utopijny projekt sprzeczny z historycznymi i teologicznymi prawami Żydów do Ziemi Świętej – czego nauczał jeszcze Benedykt XV w liście In hac tanta (1919).
Masoneria dialogu zamiast ewangelizacji
Wspomniane porozumienie z 2015 roku, wychwalane przez Abbasa jako „uznanie Palestyny”, to akt zdrady cywilizacyjnej. Dokument mówi o „duchowym znaczeniu Jerozolimy dla chrześcijan, żydów i muzułmanów”, co jest jawnym zaprzeczeniem słów Piusa X: „Jedyna prawdziwa religia to religia katolicka” (Encyklika Pascendi). Taka retoryka prowadzi do synkretyzmu potępionego przez św. Piusa X w Motu proprio Sacrorum Antistitum.
Wizyta Abbasa przy grobie „papieża” Franciszka i podziękowania za „uznanie Palestyny” bez proszenia o to, ukazują strategiczne partnerstwo między modernizmem a islamizmem przeciwko cywilizacji chrześcijańskiej. Jak przestrzegał Pius IX w Syllabusie: „Błądem jest twierdzenie, że papież może i powinien pogodzić się z postępem, liberalizmem i nowoczesną cywilizacją” (pkt 80).
Teologiczny bankructwo posoborowej „dyplomacji”
Cała narracja artykułu opiera się na rewolucyjnym przeinaczeniu pojęć. Mówienie o „państwie Palestyna” (nieuznanym przez ONZ) jako podmiocie równorzędnym Izraelowi, powoływanie się na organizacje promujące aborcję i gender (Amnesty International), milczenie o prawie Izraela do obrony – wszystko to stanowi odrzucenie katolickiej nauki o państwie. Jak nauczał Leon XIII: „Władza państwowa pochodzi od Boga i ma strzec prawdziwej religii” (Immortale Dei), nie zaś prowadzić dialog z terrorystami.
Nawet język komunikatu watykańskiego („serdeczne rozmowy”) jest skandaliczny wobec faktu, że Autonomia Palestyńska finansuje pay-for-slay – wypłaty dla rodzin terrorystów mordujących Żydów. To jawne pogwałcenie przykazania „Nie zabijaj!” i zdrada misji Kościoła, który – według Piusa XII – „nie może milczeć, gdy giną niewinni” (Przemówienie do prawników katolickich, 1946).
Tzw. krucjata różańcowa o pokój, ogłoszona przez „patriarchę” Pizzaballę, to pusta gestykulacja wobec braku wezwania do nawrócenia i publicznego odmówienia różańca w intencji triumfu Niepokalanego Serca Marji. Prawdziwy pokój – jak przypominał Pius XI – może nadejść tylko przez pax Christi in regno Christi (pokój Chrystusa w królestwie Chrystusa), nie zaś przez polityczne kompromisy z wrogami Krzyża.
Za artykułem:
Pope Leo meets with Palestinian president to discuss ‘urgent need’ for peace (lifesitenews.com)
Data artykułu: 06.11.2025
