Portal Opoka (7 listopada 2025) prezentuje analizę Cyfrowych Kompetencji Zdrowotnych (CKZ) jako klucza do „samozarządzania zdrowiem” i „jakości życia”. Artykuł koncentruje się na technokratycznej wizji opieki zdrowotnej, gdzie pacjent staje się cyfrowym konsumentem danych, a salus animarum (zbawienie dusz) zostaje wyparte przez świecki kult samowystarczalności.
Technologiczny pelagianizm: zdrowie bez łaski
Redukcja zdrowia do wymiaru czysto biologicznego i informacyjnego stanowi jawną rebelię przeciwko katolickiej antropologii. Koncepcja CKZ całkowicie pomija nadprzyrodzony wymiar życia ludzkiego, ignorując słowa Chrystusa: „Nie samym chlebem żyje człowiek, ale każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych” (Mt 4,4). Portal Opoka powiela modernistyczny błąd, traktując człowieka jako zbiór danych, podczas gdy Codex Iuris Canonici (1917) w kan. 1001 wyraźnie stwierdza, że duszpasterska troska o chorych ma na celu „zarówno zdrowie duszy, jak i ciała”.
„Większe CKZ to […] poprawa stanu mentalnego oraz wyższa ogólna jakość życia”
To zdanie demaskuje naturalistyczne podstawy całej koncepcji. Kościół naucza, że prawdziwe zdrowie psychiczne płynie z łaski uświęcającej i życia w stanie łaski (Św. Tomasz z Akwinu, Summa Theologica II-II q. 35 a. 1), nie zaś z umiejętności obsługi aplikacji. Brak wzmianki o sakramentach (zwłaszcza Namaszczenia Chorych), modlitwie czy roli wspólnoty wierzących w procesie leczenia świadczy o całkowitej apostazji autorów od katolickiej doktryny.
Egalitaryzm przeciwko sprawiedliwości
Artykuł płacze nad „nierównościami” w dostępie do technologii, ale milczy o prawdziwej katolickiej hierarchii wartości. Podczas gdy Rerum Novarum (1891) Leona XIII naucza, że „każdy człowiek winien troszczyć się naprzód o dobra wieczne”, portal Opoka promuje świecki egalitaryzm pozbawiony duchowego wymiaru. Wsparcie społeczne redukuje do „edukacji” i pomocy technicznej, gdy tymczasem Casti Connubii (1930) Piusa XI podkreśla, że prawdziwa wspólnota powstaje przez uczestnictwo w życiu Kościoła.
Cyfrowy szamanizm: algorytmy zamiast sumienia
Niepokojące jest bezkrytyczne zaufanie do „zaawansowanych modeli językowych” w kwestiach zdrowotnych. Portal ostrzega wprawdzie przed „ryzykiem nadmiernego polegania”, ale nie podaje żadnych kryteriów moralnej oceny technologii. Tymczasem Pius X w Lamentabili sane (1907) potępił tezę, że „prawda zmienia się wraz z człowiekiem” (propozycja 58), co stanowi fundament współczesnej cyfrowej epistemologii.
Instytut Medycyny Pracy oferujący „bezpłatne konsultacje” jawi się jako świecka namiastka duszpasterstwa. Brak choćby wzmianki o poradniach przy parafiach czy katolickich ośrodkach pomocy dowodzi, że mamy do czynienia z systemowym wypieraniem Kościoła z przestrzeni społecznej. To realizacja masonkiego planu opisanego w Quanta cura (1864) Piusa IX, gdzie „zdrowie publiczne” staje się pretekstem do laicyzacji życia zbiorowego.
Technokracja contra królestwo Chrystusowe
Cały artykuł stanowi żywą ilustrację proroctwa Piusa XI z Quas primas (1925): „Gdy Boga i Jezusa Chrystusa usunięto z praw i z państw, stało się iż zburzone zostały fundamenty pod tąż władzą”. Promowana wizja „przełomu cyfrowego” to projekt budowy Babel zdrowia – wieży pragmatycznej samowystarczalności, gdzie człowiek-konsument ma zastąpić człowieka-dziecko Boże.
Tymczasem katolicka nauka społeczna zawsze podkreślała, że technika musi służyć cnocie (Pius XII, przemówienie do FAO, 1956). Portal Opoka, rekomendując cyfrowe rozwiązania bez odniesienia do Dekalogu i prawa naturalnego, faktycznie promuje kulturę śmierci – gdzie pacjent staje się biernym odbiorcą usług, a nie aktywnym uczestnikiem Bożego planu zbawienia.
Za artykułem:
Czy jesteśmy gotowi na przełom cyfrowy w obszarze zdrowia? (opoka.org.pl)
Data artykułu: 07.11.2025
