Wnętrze kościoła z dramatycznym oświetleniem przedstawiające fałszywą mszę i relatywizacyjne kazanie „abpa” Andrzeja Przybylskiego w archikatedrze w Katowicach.

Katowicka antyteologia: 25 lat relatywizacji depozytu wiary w służbie neo-kościoła

Podziel się tym:

Portal eKAI (7 listopada 2025) relacjonuje uroczystości 25-lecia Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach, zainaugurowane „Mszą św.” pod przewodnictwem „abp.” Andrzeja Przybylskiego. Wśród uczestników wymieniono innych przedstawicieli struktury posoborowej: „abp.” seniora Wiktora Skworca, „bp.” Adama Wodarczyka i „bp.” Grzegorza Olszowskiego. Po rytuale w krypcie katowickiej archikatedry odbył się wykład o. Michała Palucha OP z rzymskiego „Papieskiego Uniwersytetu Świętego Tomasza z Akwinu”. Deklarowana „wierność nauczaniu Kościoła” okazuje się parodią katolickiej teologii.


Teologia bez Boga: naturalistyczny spektakl w miejsce sacrum

Rzekoma „Eucharystia” stanowiła jedynie scenografię dla modernistycznej performatyki. Ks. Jacek Kempa, „dziekan” wydziału, wskazał na rzekomą symbiozę między instytucją a „Kościołem lokalnym”, co w języku posoborowym oznacza subordynację doktryny pod doraźne potrzeby wspólnoty. Jak ostrzegał św. Pius X w Pascendi Dominici gregis (1907):

Moderniści mieszają w jednym pojęciu wiarę i życie. Dla nich wiara pochodzi z życia, a nie życie z wiary.

„Abp.” Przybylski w „homilii” posunął się dalej w relatywizacji, określając teologów jedynie „zarządcami prawdy”, nie zaś – zgodnie z tradycją – stróżami niezmiennego depozytu. To jawne odrzucenie zasady Depositum custodi (Strzeż depozytu), o którą upominał św. Paweł (1 Tm 6:20).

Zdrada scholastyki: akademia jako laboratorium apostazji

Wydział powstały w 2000 r. to dziecko soborowego przewrotu, gdzie:

  • Teologia z nauki o Bożych objawionych prawdach stała się „refleksją nad doświadczeniem wiary” (co potępił Pius X w Lamentabili, punkty 22, 64)
  • Metoda scholastyczna zastąpiona została historyczno-krytyczną demolką dogmatów
  • „Dialog” z herezjami wypiera obowiązek nawracania innowierców (por. Mt 28:19)

Wykład o. Palucha – podobnie jak cała działalność wydziału – kontynuuje talmudyczną destrukcję katolickiej doktryny. Dominikanin reprezentuje rzymskie Angelicum, które po 1958 r. przekształcono w szkołę podejrzeń wobec Magisterium, czego dowodem prace „prof.” Kocha czy „kard.” Schönborna nad dekonstrukcją aniołów i cudów.

Milczenie które oskarża: brak fundamentów wiary

W całym komunikacie brak jakichkolwiek odniesień do:

  • Nieomylnego Magisterium Kościoła (potępione przez „abp.” Przybylskiego jako „własność prawdy”)
  • Obowiązku publicznego wyznawania wiary („Extra Ecclesiam nulla salus”)
  • Zakazu współpracy z błędem (kanon 1258 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r.)

Jak trafnie diagnozował Pius XI w Quas Primas (1925): „Gdy Boga i Jezusa Chrystusa usunięto z praw i z państw (…) zburzone zostały fundamenty pod tąż władzą”. Katowickie uroczystości potwierdzają, że posoborowa „teologia” to instrument laicyzacji – nie zaś obrony wiary.

Antykościół w akcji: symulacja w miejsce sakramentów

Uczestnictwo „bp.” Wodarczyka – znanego z ekumenicznych ekscesów – oraz „bp.” Olszowskiego (promotora „synodu drogi”) demaskuje prawdziwy cel instytucji: produkcję kadr dla neo-kościoła. Wykładowcy i absolwenci tego wydziału:

  • Legitymizują antymsze Bergoglia („zwyczajną formę rytu rzymskiego”)
  • Propagują herezję ekumenizmu (Unitastis redintegratio)
  • Przygotowują grunt pod „ochrzczony” marksizm (Fratelli tutti)

Jak podkreślał Pius IX w Syllabusie (1864), pkt 77: „W dzisiejszych czasach nie jest już rzeczą słuszną, aby religia katolicka była uważana za jedyną religię państwa” – co wiernie realizuje katowicka placówka pod płaszczykiem akademickiej „wolności badań”.

Radykalna konkluzja: antyteologia jako narzędzie Antychrysta

25-lecie Wydziału Teologicznego UŚ to nie powód do dumy, lecz akt oskarżenia wobec generacji zdrajców depozytu. W miejsce sacra doctrina proponują heretycką „teologię doświadczenia”, gdzie:

  • Dogmat staje się „dynamicznym procesem” (potępione w Lamentabili, pkt 21, 59)
  • Magisterium zastępuje się „duchem czasu” (Vaticanum II, Gaudium et spes)
  • Krzyż Chrystusa redukuje do symbolu „braterstwa” (por. Gal 1:8-9)

Ostatni ważny biskup katolicki, abp Marcel Lefebvre, ostrzegał przed tym systemem: „Modernistyczna teologia prowadzi do ateizmu poprzez humanizm”. Katowickie „jubileum” potwierdza, że neo-kościół osiągnął etap jałowej autolatrii – czci samego siebie jako „ludu Bożego” kroczącego ku samozbawieniu.


Za artykułem:
07 listopada 2025 | 17:56Katowice: 25-lecie Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Śląskiego
  (ekai.pl)
Data artykułu: 07.11.2025

Więcej polemik ze źródłem: ekai.pl
Podziel się tą wiadomością z innymi.
Pin Share

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Ta strona używa Akismet do redukcji spamu. Dowiedz się, w jaki sposób przetwarzane są dane Twoich komentarzy.

Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.