Portal eKAI (7 listopada 2025) relacjonuje uroczystość w bydgoskiej katedrze, gdzie pod przewodnictwem „bpa” Krzysztofa Włodarczyka modlono się za zmarłych „księży” kanoników Kapituły Katedralnej. Ceremonia obejmowała instalację „ks.” Romana Mrosczoka jako kanonika gremialnego oraz wspomnienie czterech niedawno zmarłych duchownych. „Ks. infułat” Mirosław Gogolik w homilii pytał retorycznie: „Czy jestem człowiekiem wiary w życie wieczne?”, cytując przy tym słowa Benedykta XVI o konieczności pogłębiania wiary przez kapłanów.
Zatarta eschatologia w służbie ekumenicznej mgły
Przedstawiona relacja ujawnia fundamentalny brak katolickiej doktryny o rzeczach ostatecznych. Mowa o „wiecznym celu życia — spotkaniu z Bogiem twarzą w twarz” pomija kluczowe prawdy wiary: istnienie czyśćca, realność potępienia i konieczność przynależności do jedynego prawdziwego Kościoła dla zbawienia. Gdy „kapłan” pyta: „Jak troszczę się o swoje zbawienie?”, nie precyzuje, że poza Kościołem Katolickim nie ma zbawienia (Bonifacy VIII, Unam Sanctam). To milczenie zdradza przyjęcie modernistycznej herezji o powszechnym zbawieniu.
„Jak ty Mnie traktujesz podczas Mszy Świętej, tak Ja ciebie potraktuję na Sądzie Ostatecznym”
Przytoczona maksyma, choć brzmi pobożnie, w ustach przedstawiciela sekty posoborowej staje się narzędziem relatywizacji. Brak zastrzeżenia, że chodzi wyłącznie o validam et licitam Mszę trydencką, a nie o posoborową parodię Ofiary, czyni z niej pustą groźbę. Pius XII w Mediator Dei ostrzegał: „Ktokolwiek zmieniałby ofiarę w zwykłą pamiątkę, zaprzeczałby jej istocie”.
Nieważne święcenia – nieważne urzędy
Instalacja „ks.” Mrosczoka jako kanonika gremialnego to czysty teatr. Święcenia otrzymane w rycie posoborowym (od 1968) są nieważne z powodu zmienionej formy sakramentalnej (Pius XII, Sacramentum Ordinis). „Kapituła Katedralna Diecezji Bydgoskiej” to fikcyjna struktura, gdyż diecezja powstała w 2004 roku – już po apostazji soborowej. Cytat z Benedykta XVI (antypapieża) jako autorytetu duchowego demaskuje całkowite zerwanie z Tradycją.
Wymienieni zmarli „księża”: Benedykt Konieczka, Adam Kątny, Stanisław Bezler i Józef Starczewski – jeśli przyjęli święcenia po 1968 roku – najprawdopodobniej nigdy nie byli kapłanami. Modlitwa za nich w strukturach neo-kościoła ma charakter czysto humanitarny, „gdyż poza Kościołem nie ma udziału w dobrach nadprzyrodzonych” (Św. Robert Bellarmin, De Ecclesia Militante).
Eucharystia bez Ofiary – liturgia bez łaski
Określenie Eucharystii jako „przedsmaku nieba” w ustach posoborowego funkcjonariusza to kolejny przykład redukcji teologicznej. Pomija się tu:
- Ofiarniczy charakter Mszy jako verum sacrificium (Św. Pius V, Quo Primum)
- Konieczność ważnej konsekracji (niemożliwej w nowej „mszy” Paula VI)
- Obowiązek stanu łaski u kapłana i wiernych
Brak ostrzeżenia, że uczestnictwo w posoborowych ceremoniach naraża dusze na świętokradztwo, świadczy o całkowitym zerwaniu z katolicką moralnością. Św. Pius X w Lamentabili potępił tezę, że „Ewangelie stopniowo uzupełniano mitami” – dokładnie taką metodę stosuje się dziś wobec liturgii.
Symptom głębszej gangreny
Całe wydarzenie odsłania patologię „Kościoła Nowego Adwentu”:
- Zastąpienie kapłaństwa urzędem administracyjnym
- Redukcja eschatologii do mglistego „spotkania z Bogiem”
- Fałszywa ekumeniczna duchowość pozbawiona wymogów doktrynalnych
Kanon 1325 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 roku nakazuje ekskomunikę latae sententiae wszystkim, którzy podważają konieczność przynależności do Kościoła dla zbawienia. Tymczasem bydgoska uroczystość promuje dokładnie przeciwną tezę – że formalna przynależność do sekty posoborowej (nawet bez wiary katolickiej) zapewnia zbawienie.
Prawdziwy katolik nie może uczestniczyć w takich bluźnierczych ceremoniach. Jedyną właściwą reakcją jest modlitwa o nawrócenie tych dusz i powrót do jedynej Arki Zbawienia – Kościoła Katolickiego sprzed 1958 roku, który trwa w wiernych zachowujących niezmienną doktrynę.
Za artykułem:
07 listopada 2025 | 12:20„Czy jestem człowiekiem wiary w życie wieczne?” – w Bydgoszczy pamiętano o zmarłych księżach (ekai.pl)
Data artykułu: 07.11.2025
