Portal Opoka relacjonuje historię Mary Jane Lockemy, która w 1983 roku zaszła w ciążę na skutek gwałtu i zdecydowała się urodzić dziecko. Jej córka Anne, obecnie dorosła, publicznie dziękuje matce za „odwagę” w podjęciu tej decyzji wbrew presji psychologów i części rodziny. Artykuł przedstawia tę opowieść jako argument przeciwko aborcji, jednocześnie całkowicie pomijając nadprzyrodzony wymiar cierpienia i zbawienia.
Naturalistyczne zawłaszczenie dramatu sumień
Kompromitujące jest wykorzystywanie tragedii gwałtu przez środowiska związane z neo-kościołem do promowania świeckiego aktywizmu „pro-life”, który oderwany jest od katolickiej teologii grzechu i odkupienia. Portal Opoka, będący tubą posoborowej sekty, pisze:
„Dziś ona sama i jej córka dzielą się swoją historią, mówiąc: «Bóg jest w stanie odkupić nawet największy grzech, przynosząc uzdrowienie»”.
W tekście nie pada ani jedno słowo o konieczności ex opere operato (działającej z mocy samego czynu) sakramentów dla prawdziwego uzdrowienia duchowego. Brak jakiegokolwiek wezwania do spowiedzi z grzechu aborcji (której Anne później dopuściła się), do zadośćuczynienia czy pokuty. To typowy dla modernizmu redukcjonizm – traktowanie Boga jako „terapeutycznego narzędzia” w służbie psychologicznego komfortu, nie zaś Sędziego sprawiedliwego i Miłosiernego wymagającego metanoia (nawrócenia).
Teologiczne bankructwo „terapii” zamiast zbawienia
Artykuł bezkrytycznie powiela modernistyczną narrację o „wsparciu psychologicznym” jako kluczu do rozwiązania dramatu:
„Dopiero po dłuższym czasie Anne zdała sobie sprawę, że idzie ścieżką ku samodestrukcji (…). W końcu udało się odnaleźć psychoterapeutę, który skierował ją na właściwą ścieżkę”.
Gdzie tu miejsce na słowa św. Pawła: „Czyż nie wiecie, że niesprawiedliwi nie posiądą królestwa Bożego? Nie łudźcie się!” (1 Kor 6,9)? W całym tekście brak jednoznacznego potępienia aborcji jako zbrodni wołającej o pomstę do nieba, grzechu ściągającego klątwę na całe narody (Pius XI, Casti Connubii). Zamiast tego mamy relatywizację: Anne dokonuje dzieciobójstwa, by następnie „odnaleźć cel” poprzez aktywizm w organizacji Live Action. To klasyczny przykład posoborowego sentire cum mundo (myślenia po świecku) – sukces mierzy się społecznym aktywiz
Za artykułem:
Urodzona z gwałtu: dziękuję matce za jej odwagę: wybrała życie, nie śmierć, wbrew przestrogom psychologów (opoka.org.pl)
Data artykułu: 07.11.2025
