Doktrynalny zamach na godność Marji w duchu masońskiego ekumenizmu
Portal LifeSiteNews (7 listopada 2025) relacjonuje protest tzw. Synów Najświętszego Odkupiciela wobec dokumentu Mater Populi Fidelis wydanego przez Dykasterię Nauki Wiary. Dokument podpisany przez uzurpatora Roberta Prevosta („Leona XIV”) określa jako „niewłaściwe” stosowanie tytułu „Współodkupicielka” wobec Najświętszej Marji Panny. Grupa lefebrystów powołuje się na św. Alfonsa Liguoriego i o. Garrigou-Lagrange’a, twierdząc, że stanowisko Watykanu nosi znamiona jansenizmu (herezji negującej rolę łaski). Milczenie o sedewakantystycznej diagnozie źródła problemu stanowi tu najcięższe zaniedbanie.
Teologiczny wandalizm pod płaszczykiem „ekumenicznej wrażliwości”
Catholics don’t think that Our Lady is higher than Our Lord. Catholics aren’t confused about Who redeemed us. Who is it that is worried about elevating Our Lady too far, and obscuring Our Lord?
Argumentacja „tradycjonalistów” pomija kluczowy fakt: dokument jest nieważny ex origine, bowiem wydała go struktura pozbawiona autorytetu po apostazji Jana XXIII. Tymczasem Magisterium nieomylnie nauczało: „Bóg tak dalece upodobał sobie w Marji, że przez Nią dał światu Odkupienie” (Pius X, Ad diem illum, 1904). Już św. Bernard z Clairvaux nazywał Ją „przywódczynią naszej odpłaty” (Serm. in Domin. infra Oct. Assumpt.), zaś Pius XI w encyklice Miserentissimus Redemptor (1928) podkreślał: „Marja współcierpiała z cierpiącym Jezusem, niemal współumarła z konającym Jezusem, zrzekła się praw macierzyńskich do Syna i złożyła Go w ofierze”.
Zastępowanie doktryny protestancką dialektyką
Nowa narracja o „niezrozumieniu” tradycji to klasyczny chwyt modernistów, opisany przez św. Piusa X w Pascendi jako „dostosowywanie dogmatu do potrzeb epoki”. Gdy grupa lefebrystów pisze:
„Our Lady’s condign merit is for Her alone, and as a creature She cannot transfer that to someone else”
– powiela błąd nominalizmu, sprzeczny z tomistyczną koncepcją Corpus Mysticum. Jak wykazał kard. Billot: „Marja uczestniczyła w kapłaństwie Chrystusa nie tylko moralnie, lecz fizycznie, ofiarując Syna na Kalwarii” (De Verbo Incarnato, 1927). Sobór Trydencki (sesja XXV) nakazuje czcić „Boga w świętych, od których spływa pomoc ku zbawieniu przez zasługi i wstawiennictwo”. Tymczasem dokument posoborowy, negując de congruo meritum Marji, obala samą możliwość skutecznego wstawiennictwa świętych.
FSSPX i Transalpine Redemptorists: schizma w schizmie
Ironią jest, że krytycy dokumentu sami działają w ramach neo-kościelnych struktur. „Porozumienie” z 2012 roku, o którym wspomina artykuł („the community struck a deal with the Vatican”), to akt kolaboracji z antychrystusową sekta posoborową. Jak przypomina dekret Św. Oficjum z 1958 roku (Super quibusdam): „Nikt nie może pozostawać w komunii z heretyckim zwierzchnikiem bez utraty łaski”.
Rzekomi „obrońcy tradycji” uprawiają teologiczny ekwilibryzm, gdy piszą:
„Her cooperation was not just physical, but spiritual and moral”
– podczas gdy św. Ludwik Maria Grignion de Montfort w Traktacie o prawdziwym nabożeństwie (n. 18) nauczał: „Marja jest prawdziwą Rajską Ziemią Nowego Adama, która wydała życie dla świata”.
Jansenizm czy masońska strategia?
Diagnoza „jansenistycznych wpływów” to półprawda. Sedno problemu leży w masonizacji kurii, opisanej przez Leona XIII w Humanum genus (1884). Usunięcie tytułu „Współodkupicielka” służy realizacji punktu 15 Piani firmanissimi (1781), gdzie mason Weishaupt nakazywał: „Zniesienie kultu Marji jako antidotum na fanatyzm”.
Od Kościoła nauczającego do sekty negocjującej dogmaty
Fakt, że dokument podpisał „Leon XIV”, potwierdza tezę kard. Ottavianiego zawartą w Ottaviani Intervention (1969): „Posoborowie to nie Kościół katolicki, lecz jego karykatura”. Jak stwierdził Pius XII w Humani generis (1950): „Kościół nie jest demokratyczną instytucją, gdzie prawdy wiary podlegają głosowaniu”.
Dziś sekta watykańska stosuje dokładnie tę metodę – negocjuje dogmaty z protestantami, czego dowodzi wspomniane w artykule „świętowanie” Nostra Aetate. Jak trafnie zauważa cytowany „o. Michael Mary”: „Catholicism was placed on the same level as all other world religions”. To zaś wypełnia proroctwo św. Piusa X z Notre charge apostolique (1910): „Kościół zostanie zastąpiony humanitarną religią bez dogmatu”.
Za artykułem:
Transalpine Redemptorists denounce Vatican document against ‘Co-Redemptrix’ (lifesitenews.com)
Data artykułu: 07.11.2025
