Portal LifeSiteNews relacjonuje wydarzenie na konferencji brytyjskiej Partii Konserwatywnej, gdzie zorganizowano panel dyskusyjny promujący legalizację samobójstwa wspomaganego pod szyldem organizacji „Dignity in Dying”. Wśród panelistów znaleźli się parlamentarzyści, działacze oraz przedstawiciel hospicjum, którzy w duchu thanatofilii (umiłowania śmierci) przedstawiali uśmiercanie chorych jako akt „współczucia” i „piękne doświadczenie”.
Naturalistyczna rewolucja w sercu pseudo-konserwatyzmu
„People who are going to kill themselves are going to kill themselves, regardless of what we do” – stwierdził Nick Hoile z „Dignity in Dying”
Te słowa, wypowiedziane bez cienia refleksji moralnej, odsłaniają prawdziwe oblicze ruchu proeutanazyjnego: biologiczny determinizm przypominający najgorsze praktyki eugeniczne XX wieku. Panelista otwarcie przyznaje, że celem nie jest zapobieganie samobójstwom, lecz ich instytucjonalne uprawomocnienie. Jakże daleko to od katolickiej zasady “salus animarum suprema lex” (zbawienie dusz najwyższym prawem), która nakazuje chronić życie jako dar Boży!
Uczestnicy wydarzenia posługiwali się typowym dla modernistów słownikiem pseudo-miłosierdzia: „wybór”, „godność”, „autonomia”. Te puste frazesy służą zakamuflowaniu rzeczywistości: medykalizacji zabójstwa, która w świetle niezmiennego nauczania Kościoła stanowi delictum contra vitam (przestępstwo przeciw życiu). Katechizm Rzymski przypomina: „Żadna władza nie ma prawa rozrządzać życiem człowieka, nawet on sam” (II, V, 5).
„Najbezpieczniejsze zabezpieczenia” jako narzędzie inżynierii społecznej
Kit Malthouse MP usiłował przekonywać, że proponowane „zabezpieczenia” czynią brytyjski projekt „najbezpieczniejszym na świecie”. Historyczna analiza pokazuje jednak, że tam gdzie legalizowano „asystowane samobójstwo”, granice przesuwano nieuchronnie:
- W Holandii z 3% w 1990 do 29% w 2022 wzrosła liczba eutanazji bez wyraźnej zgody pacjenta
- W Kanadzie w 2023 roku 4.3% wszystkich zgonów stanowiły „medycznie wspomagane śmierci”
Dr Annabel Price z Królewskiego Kolegium Psychiatrów ostrzega: „Kolegium przez dekady pracowało nad zapobieganiem samobójstwom. Kluczową częścią naszej reakcji na tę ustawę było podkreślenie, że osoby z terminalnymi chorobami fizycznymi są w grupie zwiększonego ryzyka depresji”.
Teologia ciała versus kult śmierci
Deklaracje panelistów o „pięknie” śmierci przez eutanazję stanowią bluźnierczą parodię chrześcijańskiej ars moriendi (sztuki dobrego umierania). Św. Alfons Liguori w „Preparation for Death” naucza: „Chrześcijanin powinien przyjmować śmierć w duchu posłuszeństwa wobec woli Bożej”. Tymczasem współczesny kult tanatyczny proponuje fałszywą transcendencję poprzez chemiczną destrukcję.
Szczególnie niepokoi udział przedstawiciela hospicjum Davida Barkera. Jego obecność sugeruje zdradę podstawowego powołania medycyny, które Pius XII zdefiniował jako: „Zachowanie życia i zdrowia, uśmierzanie cierpień, zarówno fizycznych jak i moralnych” (Przemówienie do lekarzy, 24.02.1957). Prawdziwa opieka paliatywna, jaką rozwijali św. Jan Boży czy bł. Piotr Jerzy Frassati, polega na towarzyszeniu w cierpieniu, nie na przyspieszaniu zgonu.
Eutanazja jako owoc apostazji Zachodu
Fakt, że Partia Konserwatywna – niegdyś strzegąca chrześcijańskiego dziedzictwa – organizuje takie panele, pokazuje głębię cywilizacyjnej apostazji. Już Pius XI w Quas Primas przestrzegał: „Gdy Boga i Jezusa Chrystusa usunięto z praw i z państw (…) stało się, iż zburzone zostały fundamenty pod tąż władzą, gdyż usunięto główną przyczynę, dlaczego jedni mają prawo rozkazywać, drudzy zaś mają obowiązek słuchać”.
Promocja eutanazji w „konserwatywnych” kręgach dowodzi całkowitego zerwania z zasadą Lex naturalis (prawa naturalnego). Jak przypominał św. Tomasz z Akwinu: „Życie ludzkie jest dobrem podstawowym, którego nikomu nie wolno pozbawiać niewinnej osoby” (ST II-II, q. 64, a. 5).
Duchowa odpowiedź na kulturę śmierci
Katolicka kontrpropozycja dla niżu „Dignity in Dying” brzmi: caritas in veritate (miłość w prawdzie). Polega ona na:
- Rozwijaniu opieki paliatywnej zakorzenionej w chrześcijańskiej antropologii
- Duchowym wsparciu przez sakramenty (namaszczenie chorych, wiatyk)
- Budowaniu wspólnotowych sieci wsparcia dla cierpiących
Św. Ojciec Pio mawiał: „Wszystkie łaski Boże przechodzą przez ręce Matki Bożej”. Prawdziwa godność umierających płynie z nadprzyrodzonej nadziei, nie z ludzkiej decyzji o samounicestwieniu. Jak ostrzegał papież Pius XII: „Nikt, nawet państwo, nie może dać przyzwolenia na zabójstwo niewinnej istoty ludzkiej” (Przemówienie do położników, 29.10.1951).
Za artykułem:
UK Conservative Party Conference featured a pro-assisted suicide panel discussion (lifesitenews.com)
Data artykułu: 08.11.2025
