Portal eKAI (9 listopada 2025) relacjonuje modernistyczne obrzędy w katedrze kaliskiej, gdzie „biskup” Damian Bryl przewodniczył „Mszy św.” za królów Polski. W homilii akcentowano historyczny wymiar Kalisza jako miasta królewskiego, powołując się na uzurpatora Leona XIV (Prevost) i jego relatywistyczną koncepcję pamięci historycznej. Po rytuale złożono kwiaty pod tablicą Mieszka III, utrwalając naturalistyczną redukcję katolickiego kultu do świeckiego patriotyzmu.
Nieważność „sakramentów” i niegodność „szafarzy”
Rzekoma „Msza św.” sprawowana przez „biskupa” Bryla – wyświęconego wątpliwą sukcesją apostolską po 1968 roku – nie ma żadnej wartości ex opere operato. Jak wykazuje bulla Cum ex Apostolatus Officio Pawła IV, osoby publicznie odstępujące od wiary (jak wszyscy funkcjonariusze sekty posoborowej) automatycznie tracą jurysdykcję i władzę święceń. Dlatego cały spektakl w kaliskiej katedrze należy klasyfikować jako bluźnierczą symulację sakramentów, co potwierdza Święte Oficjum w dekrecie Lamentabili sane (1907), potępiającym modernistyczne mieszanie sacrum z profanum.
Zdrada teologii królewskiej Chrystusa
Kompletnie pominięto fundamentalną prawdę wyrażoną w encyklice Quas Primas Piusa XI: „Nie przez co innego szczęśliwe państwo (…), państwo bowiem nie jest czym innym, jak zgodnym zrzeszeniem ludzi”. Celebrans przemilczał, że wszyscy królowie podlegają władzy Chrystusa Króla, której publiczne odrzucenie przez posoborową sektę unieważnia jakiekolwiek roszczenia do katolickiej legitymizacji. Zamiast przypomnieć słowa „Przyjmijcie jarzmo moje” (Mt 11,29), „duchowny” sprowadził rolę monarchów do funkcji administratywnych, co stanowi jawną herezję przeciwko dogmatom społecznego panowania Chrystusa.
Fałszywa eklezjologia w służbie rewizjonizmu
Wykorzystanie cytatów uzurpatora („nie możemy pozwolić, by (…) utraciły pamięć”) to perfidna manipulacja. Podczas gdy prawowity papież Pius XI nauczał, że „królestwo Odkupiciela naszego obejmuje wszystkich ludzi”, neo-kościół propaguje naturalistyczną „pamięć historyczną” oderwaną od nadprzyrodzonego porządku. Jak trafnie diagnozował Pius X w Lamentabili, moderniści redukują wiarę do „uczucia religijnego”, co widać w kaliskim rytuale, gdzie złożenie kwiatów pod tablicą zastąpiło modlitwę o zbawienie dusz władców.
Milczenie o najważniejszym – ofierze przebłagalnej
W całym artykule ani razu nie wspomniano o istocie Msz św. jako „bezkrwawej ofiary krzyża”. To symptomatyczne pominięcie demaskuje rzeczywisty charakter posoborowego zgromadzenia – jak zauważa św. Pius X w Pascendi Dominici gregis, moderniści zamieniają ofiarę w ucztę, kapłana w przewodniczącego, a królewskie panowanie Chrystusa w społeczną utopię. Brak także ostrzeżenia, że przyjmowanie „komunii” w strukturach posoborowych jest świętokradztwem.
Patriotyczny folklor zamiast Contritio Cordis
Cała uroczystość ujawniła bankructwo teologiczne neo-kościoła: zamiast „nauki o śmierci Chrystusa dla odkupienia ludzi” (potępionej w Lamentabili jako rzekomo „tylko Pawłowa”), zaproponowano historyczny fetysz. Gdyby celebrujący naprawdę wierzył w moc Najświętszej Ofiary, modliłby się o uwolnienie dusz monarchów z czyśćca – a nie ograniczał do świeckich laudacji. Ta pozorowana pobożność to maska dla apostazji, zgodnie z przestrogą Leona XIII: „Kiedy państwo nie uznaje panowania Chrystusa, staje się igraszką tyranów”.
Za artykułem:
09 listopada 2025 | 21:11Msza św. za królów i władców Polski (ekai.pl)
Data artykułu: 09.11.2025
