Portal Vatican News (9 listopada 2025) relacjonuje jubileusz „Drogi Neokatechumenalnej” w Łodzi, wychwalając jej „owoce” i poparcie „kardynała” Grzegorza Rysia. Cytowany artykuł przemilcza jednak istotę problemu: jest to struktura głęboko sprzeczna z niezmienną doktryną katolicką, będąca jednym z najgroźniejszych narzędzi posoborowej rewolucji.
Destrukcja sakramentalnego porządku
Rzekome „duchowe owoce” neokatechumenatu – jak podkreśla artykuł – obejmują „rodziny w misjach” i „seminarium misyjne Redemptoris Mater”. Tymczasem już Pius X w dekrecie Lamentabili sane exitu stanowczo potępił modernistyczne pomieszanie ról między hierarchią a laikatem:
„Nie wszystko, co opowiada św. Paweł o ustanowieniu Eucharystii (1 Kor 11, 23–25), jest faktem historycznym” (propozycja 45 potępiona).
Neokatechumenalne „wspólnoty” z ich samozwańczymi „katechistami” kwestionują kapłańskie monopolium sacramentorum, co Pius XII w encyklice Mediator Dei nazwał „niegodziwym nadużyciem”. „Kardynał” Ryś chełpi się, że „zrozumiał cokolwiek z kapłaństwa dzięki Drodze”, co demaskuje całkowite zerwanie z tradycyjną formacją kleryków opartą na Codex Iuris Canonici z 1917 roku.
Liturgiczne świętokradztwo
Opisywane „konkretne relacje braterskie” i „otwartość” to jedynie eufemizmy ukrywające systematyczne profanacje liturgii. Neokatechumenalna „eucharystia” z posiłkiem siedzącym na podłodze, komunikowaniem pod dwiema postaciami i gitarowymi przyśpiewkami stanowi jawne pogwałcenie kanonu 1265 Kodeksu z 1917 r. oraz bulli św. Piusa V Quo primum tempore.
Jak stwierdza encyklika Piusa XI Quas primas:
„Królestwo Odkupiciela naszego obejmuje wszystkich ludzi (…). On jest zaiste źródłem zbawienia dla jednostek i dla ogółu”. Tymczasem sekta neokatechumenalna tworzy równoległą pseudo-eklezję, gdzie „wspólnota” zastępuje Mistyczne Ciało Chrystusa, a emocjonalne doświadczenia – obiektywną łaskę sakramentalną.
Masońska infiltracja przez „misje”
Wspomniane „rodziny misyjne” rozsiane po świecie realizują dokładnie program masonerii opisany w Syllabus errorum Piusa IX:
„Nauka chrześcijańska była z początku żydowską, lecz na skutek stopniowego rozwoju stała się najpierw Pawłową, następnie Janową, aż wreszcie grecką i powszechną” (propozycja 60 potępiona).
Neokatechumenat, wysyłając „misjonarzy” do Azji czy Afryki, praktykuje religijny synkretyzm zakazany przez kanon 1351 Kodeksu z 1917 r. Jego „ewangelizacja” to w istocie dzieło niszczenia ostatnich przyczółków prawdziwej wiary poprzez promowanie „inkulturacji” potępionej przez św. Piusa X w Pascendi dominici gregis.
Fałszywa mistyka antykościoła
„Założyciel” Kiko Argüello – jak wszyscy przywódcy sekt – kreuje się na nowego „objawiciela”, choć Sobór Trydencki w sesji IV jasno określił, że „nikt nie może (…) opierając się na własnym sądzie, w rzeczach wiary i obyczajów (…) interpretować Pisma Świętego wbrew Kościołowi”. Neokatechumenalne „katechezy” to klasyczny przykład modernistycznej „ewolucji dogmatów” potępionej w Lamentabili (propozycja 5).
Wspomniane seminarium „Redemptoris Mater” to kuźnia kadr dla neo-kościoła Antychrysta, gdzie pod płaszczykiem „misyjności” kształci się duchownych w pogardzie dla tradycyjnej liturgii, scholastycznej teologii i władzy biskupiej. Jak zauważył św. Robert Bellarmin w De Romano Pontifice: „Herezjarcha nie może być prawowitym przełożonym w Kościele” – co odnosi się zarówno do Argüella, jak i jego „kardynalskich” protektorów.
Czas na katolicką kontrrewolucję
50 lat działalności tej sekty w Łodzi to nie powód do świętowania, lecz do żałoby i publicznego ekspiacyjnego błagania o miłosierdzie Boże. Jak nauczał Pius XI w Quas primas: „Sprawiedliwości i pokoju nie będzie, dopóki jednostki i państwa nie uznają panowania Chrystusa Króla”.
Jedyną odpowiedzią na neokatechumenalną zarazę musi być powrót do lex orandi, lex credendi – Mszy Wszechczasów, katechizmów sprzed Soboru i nieugiętej obrony społecznego panowania Chrystusa. Wszystkie zaś „wspólnoty” neo-kościoła należy traktować jak toczyń niszczących duszę, z których katolicy mają gravi obligatione uciekać pod karą utraty stanu łaski uświęcającej.
Za artykułem:
Archidiecezja Łódzka: 50 lat Drogi Neokatechumenalnej (vaticannews.va)
Data artykułu: 09.11.2025
