Portal Remnant Newspaper informuje o dokumencie Mater Populi Fidelis wydanym przez „kardynała” Víctora Manuela Fernándeza, w którym odrzuca się tradycyjne tytuły Współodkupicielki (Co-redemptrix) i Pośredniczki Wszystkich Łask (Mediatrix), wprowadzając w zamian nowe określenie „Matka Wiernego Ludu Bożego”. Dokument ten, zatwierdzony przez „papieża” Leona XIV, stanowi kolejny etap demontażu katolickiej doktryny w posoborowych strukturach.
Modernistyczny zamach na mariologię
Fernández argumentuje, że termin Współodkupicielka „nie służy wierze Ludu Bożego” i „niesie ryzyko przyćmienia wyłącznej roli Jezusa Chrystusa”. W dokumencie czytamy:
„Kiedy wyrażenie wymaga wielu, powtarzających się wyjaśnień, aby nie odeszło od poprawnego znaczenia, nie służy ono wierze Ludu Bożego i staje się bezużyteczne”
To kuriozalne stwierdżenie demaskuje hipokryzję posoborowej „magisterium”, która jednocześnie promuje heretyckie sformułowania typu „Lud Boży” czy „synodalność”, wymagające nieustannych „wyjaśnień” dla ukrycia ich sprzeczności z katolicką wiarą. Jak trafnie zauważył św. Pius X w dekrecie Lamentabili: „Dogmaty, sakramenty i hierarchia (…) są tylko interpretacją faktów religijnych, którą z dużym wysiłkiem wypracował sobie umysł ludzki” (propozycja potępiona nr 22).
Kongresowe korzenie apostazji
Artykuł ujawnia inspirację ideami Yvesa Congara, modernisty kluczowego dla „soborowej rewolucji”, który w swoim dzienniku pisał:
„Musimy walczyć w imię Ewangelii i wiary apostolskiej przeciwko rozwojowi mariologii, która nie pochodzi z Objawienia”
To właśnie ta hermeneutyka podejrzeń wobec Tradycji charakteryzuje obecny atak. Tymczasem Pius XII w encyklice Mediator Dei nauczał: „Któż nie wie, że najświętsza Matka Boża góruje nad godnością wszystkich świętych? Jako Matka Odkupiciela ludzkiego rodu złączona z Chrystusem w dziele zbawienia, jako nowa Ewa, obdarzona jest godnością i władzą nad wszystkich świętych przewyższającą” (nr 181).
„Lud Boży” jako narzędzie synodalnej destrukcji
Proponowany przez Fernándeza tytuł „Matka Wiernego Ludu Bożego” opiera się na heretyckiej koncepcji „Ludu Bożego” rozwiniętej w Vaticanum II, która zrywa z nauczaniem Piusa XII o Mistycznym Ciele Chrystusa jako jedynej prawdziwej Cerkwi. Jak zauważył Benedykt XVI, termin ten wprowadzono celowo dla „zaznaczenia ciągłości między Starym a Nowym Testamentem”, co w praktyce otworzyło drogę do relatywizacji eklezjologii.
W dokumencie synodu z października 2024 r. czytamy:
„Wszyscy chrześcijanie uczestniczą w sensus fidei poprzez chrzest (…). Z tego powodu Cerkiew jest pewna, że święty Lud Boży nie może błądzić w sprawach wiary”
To jawne kłamstwo, gdyż – jak uczy Sobór Watykański I – „Duch Święty nie został obiecany następcom Piotra po to, aby dzięki Jego objawieniu ujawniali nową naukę, lecz aby dzięki Jego pomocy święcie zachowywali i wiernie wykładali objawienie przekazane przez Apostołów, czyli depozyt wiary” (Konst. Pastor aeternus, rozdz. 4).
Obrona nieomylnych prawd wiary
Tytuł Współodkupicielki ma głębokie zakorzenienie w Tradycji:
1. Św. Bernard z Clairvaux: „Ona jest ową heroiczną niewiastą, która wraz z Chrystusem zdruzgotała głowę węża” (Kazanie na Niedzielę w oktawie Wniebowzięcia)
2. Św. Alfons Liguori: „Maryja przez swoje współcierpienie stała się Królową Męczenników” (Chwała Marji, rozdz. III)
3. Leon XIII: „Maryja złożyła Bogu w ofierze Syna w świątyni i stała u stóp krzyża, cierpiąc z Najświętszym Odkupicielem” (enc. Iucunda semper)
Jak trafnie zauważył korespondent portalu, „liturgia to mówi, Tradycja to mówi, wiara ludu chrześcijańskiego mówiła to przez wieki”. Tymczasem Fernández, w duchu potępionym przez św. Piusa X, odrzuca „mediterraneum mariologicum” jako „nie pochodzące z Objawienia” (propozycja potępiona w Lamentabili nr 22).
Teologiczne bankructwo posoborowia
Cała ta operacja stanowi część szerszego projektu unicestwienia katolickiej tożsamości. Podczas gdy tradycyjne tytuły Marji są rugowane, wprowadza się:
– Synkretyczną koncepcję „Ludu Bożego” obejmującą heretyków i apostatów
– Demokratyczną ideę „synodalności” jako źródła władzy w Cerkwi
– Relatywizację jedynej Ofiary Chrystusa poprzez odrzucenie współudziału Marji
To właśnie dlatego Pius XI w Quas Primas ostrzegał: „Gdy Boga i Jezusa Chrystusa usunięto z praw i z państw (…) stało się iż zburzone zostały fundamenty pod tąż władzą” (nr 18). Odwrócenie się od królewskiej godności Chrystusa i Jego Najświętszej Matki stanowi istotę apostazji posoborowej.
Za artykułem:
More Remnant Articles (remnantnewspaper.com)
Data artykułu: 09.11.2025
