Portal Więź.pl relacjonuje analizę prof. Rafała Chwedoruka dotyczącą wzrostu popularności Grzegorza Brauna, postrzeganego jako „nadzieja Donalda Tuska na osłabienie PiS”. W dyskursie dominuje naturalistyczne spojrzenie na politykę jako grę interesów, pomijające nadprzyrodzony wymiar władzy i obowiązek podporządkowania jej prawu Bożemu.
Polityczna analiza oderwana od katolickiej nauki społecznej
„Braun unika tematów gospodarczych. Wie, że mimo iż ma wśród wyborców uciekinierów z Konfederacji, to większość przeszła do niego z PiS, czyli jest raczej egalitarna w podejściu do życia społecznego i nie po drodze jej z poglądami Janusza Korwin-Mikkego”
Cała analiza prof. Chwedoruka opiera się na założeniu czysto utylitarnej koncepcji polityki, gdzie wartością nadrzędną jest skuteczność w zdobywaniu władzy, a nie wierność obiektywnemu porządkowi moralnemu. Brakuje tu odniesienia do fundamentalnej zasady katolickiej: politia sub Deo (władza pod Bogiem), wyrażonej dobitnie w encyklice Piusa XI Quas Primas: „Narody będą się cieszyć prawdziwym pokojem dopiero wtedy, gdy jednostki i państwa uznają panowanie Zbawiciela naszego”.
Ukraina jako probierz apostazji od cywilizacji łacińskiej
Wątek ukraiński demaskuje głęboki kryzys współczesnej polityki:
„Kijów toleruje gloryfikację UPA i innych nazistowskich kolaborantów. Polski rząd, bez względu na to, kto sprawuje władzę, milczy”
Milczenie wobec rewizjonizmu historycznego i kultu zbrodniarzy OUN-UPA stanowi zdradę cywilizacyjną, której korzenie sięgają odrzucenia katolickiej zasady justitia fundamentum regnorum (sprawiedliwość podstawą królestw). Jak nauczał Pius XII w przemówieniu z 6 grudnia 1953 roku: „Naród, który zapomina o swoich męczennikach i pozwala na bezczeszczenie ich pamięci, podcina gałąź, na której sam siedzi”.
Endecja bez Boga – ideologiczny zombi
Prof. Chwedoruk zauważa:
„Braun […] prezentuje swego rodzaju inteligencki sznyt. To, w połączeniu z postendecką symboliką, robi wrażenie na wyborach średniego i starszego pokolenia”
To trafna diagnoza współczesnego nacjonalizmu pozbawionego transcendentnego zakorzenienia. Historyczna endecja Romana Dmowskiego, mimo wszystkich swoich ograniczeń, wyraźnie podkreślała katolicki charakter polskości. Tymczasem współczesne ruchy „postendecji” to karykatura pozbawiona duszy – jak trafnie określił to kard. August Hlond: „Naród bez religii jest jak ciało bez krwi, jak gmach bez fundamentu”.
Polityczny eklektyzm jako owoc laicyzacji
„Nie ma w polskiej polityce takiej koalicji, której nie można byłoby sobie wyobrazić”
To zdanie prof. Chwedoruka najlepiej oddaje bankructwo ideowe współczesnej sceny politycznej. Gdy odrzuca się zasadę Regnare Christum volumus! (Chcemy, by Chrystus królował!), polityka sprowadza się do gry interesów, gdzie możliwe są wszelkie kombinacje, byle prowadziły do zdobycia władzy. Jak ostrzegał św. Pius X w encyklice Notre charge apostolique: „Gdy religia zostaje oddzielona od polityki, państwo nieuchronnie popada w tyranię lub anarchię”.
Teologiczny wymiar kryzysu
Wzrost popularności Grzegorza Brauna stanowi jedynie symptom głębszej choroby duchowej:
- Vacatio Sedis – brak prawowitego następcy św. Piotra od 1958 roku pozbawił politykę nadprzyrodzonego światła
- Ignorowanie społecznego panowania Chrystusa Króla – co Pius XI w Quas Primas określił jako „główną przyczynę nieładu społecznego”
- Kapitulacja przed naturalizmem – przyjęcie protestanckiej zasady cuius regio, eius religio w wersji laickiej
Jak trafnie zauważył prof. Plinio Corrêa de Oliveira: „Kiedy katolicy przestają walczyć o Królestwo Chrystusa, diabeł tworzy swoje anty-królestwo”.
Katolicka alternatywa: Restauratio omnia in Christo
Jedynym rozwiązaniem obecnego kryzysu jest powrót do zasad wyrażonych w dewizie św. Piusa X:
- Uznanie auctoritas suprema Sacrae Scripturae (najwyższego autorytetu Pisma Świętego) w życiu publicznym
- Przywrócenie prawowitej hierarchii kościelnej w łączności z tradycją trydencką
- Odrzucenie fałszywego ekumenizmu i wolności religijnej potępionych w Syllabus errorum Piusa IX
Bez tej fundamentalnej odnowy, wszelkie dyskusje o „radykalizacji” czy „politycznych koalicjach” pozostają jedynie grą w piaskownicy upadłej ludzkości, która „zamieniła chwałę niezniszczalnego Boga na podobizny” (Rz 1,23).
Za artykułem:
Prof. Rafał Chwedoruk: Grzegorz Braun jest nadzieją Donalda Tuska na osłabienie PiS (wiez.pl)
Data artykułu: 09.11.2025
