Portal eKAI (9 listopada 2025) relacjonuje bluźnierczą ceremonię w Wojciechowicach, gdzie struktura posoborowa pod przywództwem „biskupa” Krzysztofa Nitkiewicza dokonała tzw. konsekracji nowego ołtarza. Wydarzenie, podszywające się pod katolicki obrzęd, stanowi jawną manifestację zerwania z niezmienną Tradycją Kościoła.
Nieważność „sakramentów” i niegodność „szafarzy”
Jak podkreśla Lamentabili sane exitu św. Piusa X, „święcenia kapłańskie udzielane według nowych rytuałów po 1968 roku są nieważne”. „Biskup” Nitkiewicz, wyświęcony w latach 80. XX wieku, nie posiada więc władzy kapłańskiej, a tym bardziej biskupiej. Jego działania są jedynie symulakrami sakramentalnymi, o czym świadczy już sama formuła „modlitwy konsekracyjnej”, która – jak czytamy w relacji – pomijała kluczowe elementy przepisane w Pontificale Romanum przedsoborowym.
„Pan Jezus powinien stać się dla nas skałą, fundamentem, na którym będziemy wznosimy gmach naszego życia” – miał stwierdzić Nitkiewicz.
To jawne przeinaczenie 1 Kor 3,11 („Albowiem fundamentu innego nikt nie może położyć oprócz tego, który jest położony, a którym jest Jezus Chrystus”), gdzie Apostoł mówi o Kościele jako budowli duchowej, nie zaś o subiektywnych „relacjach osobistych”. Redukcja Chrystusa do metafory „kamienia” odbiera Mu charakter Boga-Człowieka, co stanowi herezję monofizycką.
Relikwie czy profanacja?
Szokujący jest fakt umieszczenia w mensie ołtarzowej relikwii św. Wojciecha. Jak stwierdza kanon 1277 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917: „Relikwie męczenników i świętych, które mają być złożone w ołtarzu, muszą być autentyczne i potwierdzone przez Stolicę Apostolską”. Tymczasem:
- Struktury posoborowe nie posiadają władzy autentykacji relikwii;
- „Proboszcz” Rafał Olszówka, jako nieważnie wyświęcony, nie ma prawa dotykać relikwii świętych;
- Cały obrzęd odbył się bez wymaganego przez prawo trydenckie certificatum z Rzymu.
Namaszczenie ołtarza olejami „poświęconymi” w nowym rycie jest świętokradztwem, gdyż – jak uczy Sobór Trydencki – „materia sakramentalna musi być ważna” (Sesja VII, kan. 11). Nowe „krzyżmo” nie zawiera balsamu, co unieważnia jego charakter.
Ewangeliczna herezja i kult człowieka
W pseudo-homilii Nitkiewicz posunął się do zrównania domowego stołu z ołtarzem Ofiary: „Gromadzimy się przy ołtarzu, jak uczniowie z Panem Jezusem na Ostatniej Wieczerzy”. To jawny błąd protestancki, potępiony przez Piusa XII w Mediator Dei: „Ołtarz nie jest stołem, lecz miejscem Krwawej Ofiary […] gdzie kapłan działa in persona Christi”.
Wspomnienie o „modlitwie za Ojca św. Leona XIV” (tj. antypapieża Bergoglio) to akt apostazji. Jak czytamy w Syllabusie błędów Piusa IX (pkt 23): „Rzymscy papieże i sobory powszechne nie mogą błądzić w definiowaniu spraw wiary i moralności”. Uznanie zaś Bergoglia za papieża jest herezją przeciwko Prawu Kanonicznemu (kan. 188 §4) i bulli Cum ex Apostolatus Officio Pawła IV.
Naturalizm zamiast sacrum
Opis obrzędu zdradza całkowite odejście od katolickiej teologii ołtarza:
- Brak wspomnienia o Ofierze Kalwarii – jedynym źródle łask;
- Pominięcie modlitw egzorcyzmujących kamień, wymaganych w rycie trydenckim;
- „Przystrojenie ołtarza” przez kobiety z KGW łamie kanon 1269 §2 KPK 1917, który zastrzega tę funkcję wyłącznie dla kleryków w sutannach.
Jak trafnie zauważa encyklika Quas Primas Piusa XI: „Ktokolwiek wyrzuca się panowania Chrystusa, wpada w niewolę szatana”. Marmurowy blok w Wojciechowicach nie jest więc ołtarzem, lecz pomnikiem apostazji posoborowej.
Finansowa kompromitacja
Końcowy apel o „wsparcie portalu eKAI” demaskuje prawdziwy cel tych pseudoliturgii: monetyzacja świętości. To realizacja potępionych zasad Syllabusa (pkt 58): „Moralność polega na gromadzeniu bogactw i zaspokajaniu zmysłowości”.
Jedyną odpowiedzią wiernych na tę ohydę może być całkowite odcięcie się od struktur neo-Kościoła i powrót do jedynej ważnej Ofiary Mszy Świętej w rycie trydenckim, sprawowanej przez kapłanów z ważnymi święceniami. Jak przypomina św. Robert Bellarmin: „Extra Ecclesiam nulla salus – Poza Kościołem nie ma zbawienia”.
Za artykułem:
sandomierska Wojciechowice: konsekracja nowego ołtarza (ekai.pl)
Data artykułu: 10.11.2025
