Portret o. Stanisława Piętki OFMConv., franciszkanina i prezesa Stowarzyszenia "Rycerstwo Niepokalanej", w tradycyjnym habitach przed bazyliką w Niepokalanowie-Lasku.

Śmierć modernistycznego „rycerza”: Stanisław Piętka i kryzys posoborowego „maryjnictwa”

Podziel się tym:

Portal eKAI (10 listopada 2025) informuje o śmierci Stanisława Piętki OFMConv., byłego „prezesa” Stowarzyszenia „Rycerstwo Niepokalanej” w Polsce, zmarłego w wieku 72 lat w Niepokalanowie-Lasku. Wspomniany „zakonnik” przez 53 lata należał do struktury określającej się jako Zakon Braci Mniejszych Konwentualnych, przyjmując „święcenia kapłańskie” 46 lat temu. Wśród pełnionych funkcji wymienia się m.in.: „gwardiana” Niepokalanowa, „asystenta” ds. Rycerstwa Niepokalanej, członka „Polskiego Towarzystwa Mariologicznego” i „Rady Duszpasterskiej Archidiecezji Warszawskiej”. Artykuł podkreśla „maryjny i kolbiański rys” jego działalności oraz publikacje naukowe i popularne.


Fałszywy kult „Niepokalanej” w służbie modernizmu

„W jego życiu i posłudze bardzo objawiał się rys maryjny i kolbiański” – deklaruje portal eKAI, przemilczając jednak zasadniczy fakt: całe posoborowe „maryjnictwo” stanowi wypaczenie katolickiego kultu Marji, zredukowane do sentymentalnego humanitaryzmu pozbawionego wymiaru przebłagalnego. Pius XI w encyklice Quas primas stanowczo przypomniał: „Królestwo Odkupiciela naszego obejmuje wszystkich ludzi – jak o tym mówi nieśmiertelnej pamięci Poprzednik nasz, Leon XIII – […] tak, iż najprawdziwiej cały ród ludzki podlega władzy Jezusa Chrystusa” (nr 13). Tymczasem działalność „Rycerstwa Niepokalanej”, inspirowana duchowością Maksymiliana Kolbego – „świętego” bez kanonicznych przesłanek męczeństwa – służyła relatywizacji kultu Marji jako Pośredniczki Łask.

Niepokalanów: laboratorium posoborowej subwersji

Wspomnienie o Niepokalanowie jako centrum działalności zmarłego wymaga demaskacji: ta placówka od dziesięcioleci stanowi wylęgarnię teologicznych nowinek, gdzie pod płaszczykiem „pobożności maryjnej” lansowano:

„dialog międzyreligijny” (sprzeczny z encykliką Quas primas),
„ekumenizm” potępiony w Syllabusie błędów Piusa IX (punkty 16-18),
oraz naturalistyczne rozumienie „ewangelizacji” oderwane od obowiązku nawracania heretyków i schizmatyków.

Jak zauważono w dokumencie Fałszywe objawienia fatimskie: „Idea 'nawrócenia narodu bez ewangelizacji’ jest sprzeczna z katolicką eklezjologią”. Tymczasem cała działalność „Rycerstwa” koncentrowała się na aktywizmie społecznym, nie zaś na głoszeniu extra Ecclesiam nulla salus.

„Święty” Maksymilian Kolbe: figura masonerii?

Artykuł bezkrytycznie powiela kult „świętego” Maksymiliana Kolbego, podczas gdy jego rzekome męczeństwo nie spełnia kanonicznych warunków. Jak przypomina teologia katolicka: męczennikiem jest tylko ten, kto ponosi śmierć z nienawiści do wiary (odium fidei). Tymczasem Kolbe zginął jako więzień polityczny, ofiarowując życie za współwięźnia – co, choć szlachetne, nie stanowi męczeństwa. Co więcej, sama data „kanonizacji” (1982) przez antypapieża Jana Pawła II oraz symboliczne powiązania z masońskim cyklem 200-lecia (1717-1917-2017) wskazują na operację dezinformacji opisaną w dokumencie o fałszywych objawieniach fatimskich.

Duchowa pustka posoborowego „maryjnictwa”

Wspomnienie o „licznych artykułach naukowych” Piętki budzi szczególną czujność. Publikacje wydawane przez posoborowe „Wydawnictwo OO. Franciszkanów” konsekwentnie propagują:

  • Relatywizację dogmatu o Niepokalanym Poczęciu (przez porównania z „duchowością” innych religii)
  • Redukcję kultu Marji do psychologicznej „projekcji macierzyństwa”
  • Milczenie na temat roli Marji jako Adwokatki w sądzie nad apostatami i heretykami

Niepokojące jest również zaangażowanie zmarłego w „Radę Duszpasterską Archidiecezji Warszawskiej” – organ odpowiedzialny za wprowadzanie reform posoborowych, w tym komunii na rękę i demolowanie ołtarzy. Jak stwierdza Pius X w Lamentabili sane exitu: „Dogmaty, sakramenty i hierarchia […] są tylko etapem ewolucji świadomości chrześcijańskiej” (potępiona teza 54) – co precyzyjnie opisuje metodologię środowiska Niepokalanowa.

Requiem aeternam… dla struktury nie-Kościoła

Opisany rytuał pogrzebowy – z „Mszą” w posoborowej „bazylice” – stanowi akt głębokiej dezorientacji wiernych. Jak przypomina kanon 1240 §1 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1917 r.: „Pogrzebu kościelnego pozbawieni są apostaci, heretycy, schizmatycy oraz inni świadomie zaciągnięci w ekskomunikę”. Tymczasem uczestnictwo w nowej „mszy” Pawła VI (zgodnie z Lamentabili, teza 47: „nie jest ofiarą przebłagalną, lecz tylko ucztą”) dodatkowo potęguje zgorszenie.

Jedyną właściwą reakcją katolika na tę śmierć jest modlitwa za duszę błądzącego – poza strukturami antykościoła – oraz ostrzeżenie przed synkretyzmem podszywającym się pod kult Marji. Jak nauczał św. Pius X: „Modernizm jest syntezą wszystkich herezji” (Pascendi), zaś pseudo-maryjność stanowi jego najniebezpieczniejszą odmianę.


Za artykułem:
10 listopada 2025 | 16:42Zmarł o. Stanisław Piętka, franciszkanin – były prezes Narodowy i Asystent Stowarzyszenia „Rycerstwo Niepokalanej” w Polsce
  (ekai.pl)
Data artykułu: 10.11.2025

Więcej polemik ze źródłem: ekai.pl
Podziel się tą wiadomością z innymi.
Pin Share

Zostaw komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Ta strona używa Akismet do redukcji spamu. Dowiedz się, w jaki sposób przetwarzane są dane Twoich komentarzy.

Przewijanie do góry
Ethos Catholicus
Przegląd prywatności

Ta strona korzysta z ciasteczek, aby zapewnić Ci najlepszą możliwą obsługę. Informacje o ciasteczkach są przechowywane w przeglądarce i wykonują funkcje takie jak rozpoznawanie Cię po powrocie na naszą stronę internetową i pomaganie naszemu zespołowi w zrozumieniu, które sekcje witryny są dla Ciebie najbardziej interesujące i przydatne.