Portal Catholic News Agency (12 listopada 2025) relacjonuje decyzję Dykasterii Nauki Wiary o odrzuceniu nadprzyrodzonego charakteru objawień w Dozulé we Francji. „Dykasteria Nauki Wiary (DDF) uznała, że rzekome objawienia Jezusa w Dozulé we Francji nie mają autentycznego boskiego pochodzenia i dlatego »nie są nadprzyrodzone«” – czytamy. Deklarację podpisał „kardynał” Victor Manuel Fernandez, adresując dokument do „biskupa” Bayeux-Lisieux Jacques’a Haberta.
Fałszywe objawienia w służbie modernizmu
Rzekome objawienia z 1972 roku, w których Madeleine Aumont twierdziła o nakazie budowy „chwalebnego krzyża”, stanowią klasyczny przykład pseudomistycyzmu posoborowego.
„Aumont posunęła się nawet do stwierdzenia: »Wszyscy, którzy przyjdą pokutować u stóp »chwalebnego krzyża« [w Dozulé], będą zbawieni«”
– przypomina portal.
Krytyka ze strony neo-kościelnych struktur skupia się na powierzchownych aspektach, całkowicie pomijając sedno problemu. Prawdziwym skandalem nie jest sama decyzja o odrzuceniu tych konkretnych objawień, lecz fakt, że struktury okupujące Watykan w ogóle zajmują się »badaniem« prywatnych wizji, podczas gdy same propagują jawną apostazję.
Teologiczne bankructwo posoborowia
Fernandez w swoim dokumencie podkreśla:
„Żaden materiałowy przedmiot nie może zastąpić łaski sakramentalnej”
. To stwierdzenie, choć poprawne w swej warstwie doktrynalnej, brzmi jak groteskowa parodia, gdy płynie z ust hierarchy, który sam uczestniczy w niszczeniu sakramentów poprzez nową „Mszę” Paola VI.
Warto przypomnieć, że według niezmiennej nauki katolickiej wyrażonej w konstytucji De fide catholica Soboru Watykańskiego I: „Wiara, której zanegowanie jest herezją, obejmuje wszystkie prawdy zawarte w Piśmie Świętym i Tradycji oraz proponowane przez Kościół jako objawione” (DB 1792). Tymczasem posoborowa „Dykasteria” zajmuje się marginaliami, gdy cała jej struktura opiera się na odrzuceniu objawionych prawd.
Millenarystyczne herezje i fałszywe proroctwa
Artykuł wspomina o rzekomych zapowiedziach „bliskiego powrotu Chrystusa”. Fernandez słusznie zauważa:
„Nikt nie może znać ani przewidzieć dokładnej daty [powrotu Chrystusa] ani jego znaków”
. To stwierdzenie pozostaje jednak w jaskrawej sprzeczności z praktyką samego Franciszka, który regularnie głosi ekologiczne i polityczne „proroctwa” o rzekomym końcu świata.
Należy przypomnieć naukę św. Roberta Bellarmina: „Papież heretyk automatycznie traci urząd” (De Romano Pontifice). Skoro zaś obecny antypapież publicznie głosi błędy przeciwko wierze (jak relatywizm religijny, ekumenizm czy współczesne błędne rozumienie ekologii), wszelkie jego urzędowe działania są z mocy prawa nieważne – włącznie z decyzjami jego „Dykasterii”.
Krzyż jako znak kompromisu
Najbardziej wymownym fragmentem dokumentu jest stwierdzenie:
„»Chwalebny krzyż« [z Dozulé] nie może być porównywany z krzyżem jerozolimskim […] Żaden krzyż, żadna relikwia i żadne prywatne objawienie nie może zastąpić środków łaski ustanowionych przez Chrystusa”
.
Paradoksalnie, ta słuszna teologicznie zasada obnaża hipokryzję całego systemu posoborowego. Jak bowiem pogodzić to stanowisko z praktyką „biskupów”, którzy w kościołach usuwają krzyże jako „zbyt tradycyjne” lub zastępują je abstrakcyjnymi symbolami?
Prawdziwy katolik wie, że „mocy krzyża nie trzeba powielać, ponieważ jest ona już obecna w każdej Eucharystii” – ale tylko w autentycznej Ofierze Mszy Świętej, nie zaś w modernistycznej „Uczcie”. W tym kontekście deklaracja Fernandez brzmi jak lekcja prawowierności udzielana przez heretyków – sytuacja nie do pomyślenia przed apostazją posoborową.
Duchowa pustka posoborowego establishmentu
Najbardziej wymownym pominięciem w całej tej sprawie jest całkowite przemilczenie prawdziwego kryterium rozpoznawania objawień – ich zgodności z niezmienną doktryną katolicką. Zamiast tego „Dykasteria” stosuje wybiórcze, polityczne kryteria, odrzucając jedne prywatne objawienia (jak Dozulé), podczas gdy promuje inne, równie wątpliwe (np. Medjugorje).
Św. Pius X w encyklice Pascendi ostrzegał: „Moderniści usiłują wprowadzić do Kościoła nieład we wszystkich dziedzinach” (nr 39). Decyzja w sprawie Dozulé doskonale ilustruje tę metodę – pseudo-urzędowe zajmowanie stanowiska w sprawach drugorzędnych przy jednoczesnym niszczeniu fundamentów wiary.
Tymczasem prawdziwy Kościół Katolicki trwa nieprzerwanie w wiernych zachowujących integralną wiarę, sprawujących prawdziwe sakramenty i odrzucających posoborową rewolucję. To w tych enklawach prawdziwej katolickości – a nie w watykańskich gabinetach – dokonuje się autentyczne rozeznawanie duchowe.
Za artykułem:
Vatican declares alleged apparitions of Jesus in France ‘not supernatural’ (catholicnewsagency.com)
Data artykułu: 12.11.2025
