Portal Catholic News Agency (12 listopada 2025) donosi o śmierci Evelyn Shinosky, znanej jako „siostra Mary Michael od Eucharystycznego Serca Jezusa” z zgromadzenia „Klarysek od Wieczystej Adoracji”. „Zmarła 10 listopada po około trzech czwartych wieku życia zakonnego” – podaje portal, wskazując na jej współpracę z „matką Angeliką” przy zakładaniu klasztoru w Alabamie, z którego wyrosła masońska sieć EWTN. Wychwalana za umiejętności kulinarne i krawieckie, „siostra” miała być „gorliwą czcicielką św. Augustyna” i uczestniczką „Mszy” aż do ostatnich dni.
Zakonna farsa w służbie antykościoła
Opisany życiorys Evelyn Shinosky stanowi klasyczny przykład pozorowanej świętości w strukturach posoborowej anomii. Jej wstąpienie do zgromadzenia w Canton (1951) przypadło na okres stopniowej degeneracji życia zakonnego, która po Vaticanum II przybrała postać rewolucyjną. Przyjęcie habitu w 1952 roku i „profesja wieczysta” w 1960 nie mają znaczenia w świetle niegodziwości samego zgromadzenia, które – podobnie jak cały projekt EWTN – służyło umacnianiu posoborowych herezji pod płaszczykiem pseudokatolickiej ortodoksji.
„Służyła Matce Angelice w jej ostatnich latach, często kosztem własnego odpoczynku”
Ten fragment demaskuje istotę problemu: „ofiarne” posługiwanie heretyczce „matce Angelice”, która przez dekady wspierała uzurpatorów watykańskich i propagowała bałwochwalczą liturgię Novus Ordo. Wierność wobec apostatki unieważnia wszelkie pozory świątobliwości – jak nauczał św. Robert Bellarmin: „Jawnie heretycki przełożony traci jurysdykcję ipso facto” (De Romano Pontifice). „Siostra Mary Michael” nie służyła Kościołowi, lecz współtworzyła przedsięwzięcie mające udawać katolicyzm, podczas gdy prawdziwi zakonnicy prześladowani byli przez modernistów.
Teologiczne bankructwo „duchowości” EWTN
Portal wychwala rzekomą „gorliwość modlitewną” zmarłej, podkreślając, że „do końca życia uczestniczyła w «Mszach»”. W rzeczywistości uczestnictwo w neo-protestanckim zgromadzeniu Novus Ordo – pozbawionym charakteru ofiarnego i zredukowanym do uczty pamiątkowej – stanowi ciężkie świętokradztwo. Pius XII ostrzegał: „Kult oddawany Bogu w sposób wypaczony prowadzi do bałwochwalstwa” (Mediator Dei). Tymczasem „ojciec Joseph Mary Wolfe”, kapłan związany z EWTN, chełpi się, że „siostra” szyła habity dla „braci” z tej samej struktury – kolejny dowód na wewnętrzną sprzeczność pseudożycia zakonnego w posoborowiu, gdzie zewnętrzne formy maskują doktrynalną pustkę.
Fałszywa mistyka i zgubne dziedzictwo
Ostatnie słowa Evelyn Shinosky: „Chcę, aby wszyscy byli katolikami i namiętnie kochali Boga” brzmią jak drwina, gdy padają w kontekście jej życia służącego antykatolickiej organizacji. Prawdziwe pragnienie powszechnego katolicyzmu wyraża się wiernością niezmiennemu Magisterium, a nie poparciem dla sieci szerzącej ekumenizm i kult człowieka. Jak zauważył św. Pius X w Pascendi: „Moderniści podszywają się pod miłość Kościoła, by tym skuteczniej go zniszczyć”.
Śmierć ostatniej „współzałożycielki” klasztoru Matki Angeliki zamyka rozdział szczególnie perfidnej operacji: tworzenia pozorów tradycji dla uśpienia sumień wiernych. Jak ostrzegał papież św. Pius X: „Najniebezpieczniejsi wrogowie Kościoła ukrywają się w jego wnętrzu” (Oath Against Modernism). „Siostra Mary Michael” odeszła, lecz sieć EWTN nadal produkuje tonę heretyckich treści, dowodząc, że w strukturach posoborowych nawet najdłuższe życie zakonne nie zapewnia łaski – gdy brakuje jedynego koniecznego: wierności Chrystusowemu Królestwu.
Za artykułem:
Sister Mary Michael, last of Mother Angelica’s founding nuns, dies at 94 (catholicnewsagency.com)
Data artykułu: 12.11.2025
